23
Voor het theater moet je de deur uit
om mij te zien.
„Het is heerlijk om weer naar
Stadskanaal te gaan, oprecht. Je bent
weliswaar drie uur onderweg, maar
de achterdeur is altijd open, de koffie
staat klaar, de mensen zijn geweldig.
En wat ik bijzonder vind bij deze
tour: er zitten ook jonge mensen in
de zaal. Die komen zelf, niet
uitsluitend met hun ouders."
In zijn nieuwe programma („Het
leven laveert toch tussen vette pech
en groot geluk") is Paul de Leeuw
persoonlijker dan ooit. Over zijn
blaaskanker die in 2016 werd
geconstateerd en inmiddels achter
de rug is, maar die hem lang in een
angstige greep hield.
„Ik ben er nu openhartig over.
Mijn ziekte was goed behandelbaar,
maar ik sprak er eerst met niemand
over. Ook niet met mijn jongens.
Alleen mijn man wist het. De uro
loog zei: het zal je psychisch nog
een knauw geven. De verwerking
heeft best lang geduurd. Nu ben ik
al anderhalfjaar schoon. Langer dan
ik de ziekte had."
In Vette Pech vertelt hij over zijn
ouders (beiden 86), over zijn jeugd
(een hilarisch verhaal over de jonge
Paul in paniek bij een kalverende
koe) en maakt hij diepe indruk met
het nummer Sorry dat ik besta van
Annie M.G. Schmidt en Harry
Bannink uit de musical Foxtrot.
„Dat lied over homoseksualiteit is
41 jaar oud, maar nog altijd actueel.
Zeker, we zijn opgeschoten. Ik kon
trouwen en kinderen adopteren. Dat
was destijds ondenkbaar. Maar toch...
tegenwoordig is de sfeer: laten we
maar niet hand in hand lopen op
straat. Gelukkig zijn er nog altijd
jonge homo's die strijden voor de
emancipatie van hun geaardheid.
Desalniettemin staat de vrijheid
onder druk. Door religie, door
fanatisme. Als een priester bijvoor
beeld zegt: misbruik komt door
homoseksualiteit, die moeten we
uitbannen, dan word ik waakzaam."
Annie
In de finale van Vette Pech duikt zijn
iconische typetje Annie de Rooij op.
In die hoedanigheid is Paul de Leeuw
werkelijk groots en roept hij een
weemoed op - die hij het herfst-
gevoel noemt - die zijn show heel
mooi inkleurt.
„Ik wilde Telkens weer zingen, maar
dat lukte me niet. Als ik Papa van Stef
Bos zing, gelooft ook niemand me.
En dus laat ik het Annie doen. Zó
leuk om haar weer te kunnen zijn. En
ik merk aan de toeschouwers dat
Annie hen ontroert. De humor komt
nu vanzelf: ik vertel verhalen en zit
niet meer per se op de grap."
maandag 24 september 2018
De Leeuw in zijn
reuzefrietmand
tijdens Vette Pech.
Speellijst: pauldeleeuw.nl
