Walcheren
Het verschrikkelijke ongeluk met de bolderkar van een
kinderdagverblijf in Oss beroert heel Nederland. Wij vroegen
onze columniste Nynke de Jong, zelf moeder van jonge
kinderen, het onmogelijke: kun je hiervoor woorden vinden?
Gisterochtend bracht ik
onze kinderen naar het
kinderdagverblijf. Het
was een feestelijke dag,
want het was de Dag van
de Leidster. De oudercommissie had
vlaggetjes opgehangen. Er hingen
overal tekeningen van de kinderen met
daarop complimentjes voor de juffen.
Ik had kleine cadeautjes gekocht. Janne
overhandigde ze plechtig aan haar leid
sters, en aan die van Abe. Ik vertelde ze
erbij hoe blij we met ze zijn. Wat voor
fijne plek onze kinderen er hebben. Ze
worden overladen met aandacht en
met energie. Ze leren er zo veel.
'Juf Elize en juf Ligita ook lekker sla
pen?' zegt Janne elke avond, wanneer
ze in bed ligt.
Zo groot is de genegenheid.
een hetzelfde verdriet, dat zich als een
bal in je maag nestelt. Verdriet voor fa
milies die je niet kent, maar die iets
hebben meegemaakt wat iedereen had
kunnen overkomen, en wat iedereen
vreest.
Een kind zorgt ervoor dat je ineens
een liefde voelt die zo allesomvattend
is, dat je hem nooit helemaal kunt be
vatten. De liefde dringt door tot in de
kieren van je hart. Hij overweldigt je,
maakt dikwijls de rest van de wereld
tot bijzaak. Gaat het goed met de kind
jes? Dan gaat het verder ook goed.
Liefde, de rest is ruis. Maar tegelijker
tijd maakt zo'n kind ook een luikje in je
hart. Een deurtje dat je nooit open wilt
doen. Want daarachter huist de angst.
Angst dat het fout kan gaan. Dat ie
mand je kind iets kan aandoen. Dat er
slootjes zijn waar ze in kunnen kuke
len, automobilisten die ze over het
hoofd zien, balkons waar ze vanaf kun
nen vallen.
Die angst alleen al is te veel. Je moet
het luikje dichthouden, want je wordt
al radeloos bij het idee.
Het nieuws van het ongeluk in Oss
zet even alle luiken open. Omdat het
zo'n vreselijk willekeurig drama is. Die
elektrische bakfietsen zie je inmiddels
in alle steden rijden. Kinderen met vro
lijke hesjes aan in de bak, op weg naar
een speeltuin of een kinderboerderij.
De leidster staand achter het stuur. Het
gezellige schoolreisjesgevoel dat daar
van uitgaat.
Terug naar gisterochtend. Abe kreeg
een kus. Ik liet hem achter in de armen
van de juf. Ik las met Janne nog een
boekje en daarna ging ze met haar klas
genootjes spelen. Ouders liepen in en
uit, kinderen showden trots de knut
selwerkjes die ze voor hun juffen had
den gemaakt. Hier nog een aai over de
bol. Daar nog een knuffel. 'Fijn dat je er
bent!' 'Werk ze allemaal!'
Een doodnormaal tafereel.
Tot het nieuws uit Oss bekend werd.
Een ongeluk met een trein en een elek
trische bakfiets. De bakfiets was op
weg van de voorschoolse opvang naar
de basisschool. Vier kinderen dood. De
leidster en een kind zwaargewond.
Ouders hebben een telefoontje ge
kregen met het ergste nieuws denk
baar. De familie van de leidster hoorde
dat ze in het ziekenhuis lag te vechten
voor haar leven. Er is een machinist die
dit heeft zien gebeuren. Omstanders
die dit nooit meer van hun netvlies
krijgen.
Ik dacht aan hen allemaal.
Maar ik dacht het meest aan de
ouders, die 's ochtends hun
kinderen vrolijk naar de bui
tenschoolse opvang brachten,
en die ze nu nooit meer levend
in hun armen zullen hebben. H
En telkens wanneer ik op Twit-
ter of Facebook keek, zag ik bij V
iedereen hetzelfde ongeloof over
wat er is gebeurd. En bij ieder- fl
Zoveel ouders hebben hun kinderen
gisterochtend naar het kinderdagver
blijf of de voorschoolse opvang ge
bracht. Zin in de dag, zin in nieuwe
avonturen. En 's avonds konden we de
kinderen ongeschonden ophalen. De
kinderen moe, met rode blossen op
de wangen en met honderden ver-
halen over hun dag. Er zijn ouders
in Oss die hun kinderen nooit
meer zo zullen zien. Het peilloze
verdriet dat die ouders moeten
voelen, daar kan ik me geen
voorstelling van maken.
Mijn hart spat al uit el-
kaar bij het idee.
S- Heb lief, lieve mensen.
W De rest is ruis.
17°C
Nieuwsmedia
si
vrijdag 21 september 2018
Natte pzc.nl
ochtend Ook voor het laatste
regionale nieuws
Jaargang 260
De PZC is onderdeel van:
Prijs €2,35
Geen krant ontvangen?
Bel 088-0561510
7 11688
5 5 5 530