Flinke naschok voor TomTom 'Luchtreizigers willen wifi' II Mars steekt nog eens 1 miljard in cacaoboeren E 17 TomTom is deze week in de proble men gekomen omdat één van de grootste klanten, Renault, dinsdag aankondigde in 2021 voor zijn navi gatiesystemen over te stappen naar Google. Veel beleggers verloren op hetzelfde moment hun geloof in het Nederlandse bedrijf, ook al vindt de daadwerkelijke scheiding pas over 2,5 jaar plaats. TomTom, dat dinsdag een alge hele radiostilte in acht nam, pro beerde gistermorgen alsnog te red den wat er te redden viel. Taco Ti- tulaer, financieel topman, liet we ten dat het toekomstige vertrek van Renault (en de Japanse automerken Nissan en Mitsubishi) naar concur rent Google het navigatiebedrijf niet direct omzet kost. Wel zou de samenwerking gevolgen hebben voor de orderinstroom. Titulaer benadrukte dat 'het heel gebruikelijk is' dat in de automo bielsector deals worden gesloten voor nieuwe modellen die pas over twee, drie of vier jaar verschijnen. Die orders vertalen zich pas later door in de omzet. Kortom, beleg gers hoeven zich nu nog geen zor gen te maken. Titulaer: „Onze orderinstroom voor automotive was vorig jaar 400 miljoen euro. Dit jaar is de omzet van automotive iets meer dan de helft van dat bedrag." De financieel directeur liet zich niet verleiden tot speculaties over de winstgevendheid van TomTom. „Wij gaan nooit in op de winstge vendheid voor een periode langer dan het lopende jaar." Dat Google TomTom nu zo dwars lijkt te gaan zitten, kwam voor Titulaer overigens niet als een com plete verrassing. TomTom heeft in het verleden al vaker met dit bijltje W De financieel directeur laat zich niet verleiden tot speculaties moeten hakken. „Dit is niet de eer ste keer. In 2009 zei Google dat ze Android naar de mobiele telefoon brachten. Dat had toen ook effect op ons aandeel." TomTom heeft zich te laatste ja ren gespecialiseerd in het inbou wen van navigatiesystemen in auto's. Het biedt geen complete besturingssystemen aan, en dat doet Google wel. AMSTERDAM Budgetluchtvaart maatschappijen kunnen een nieuwe inkomstenbron aanboren: gebruik van wifi aan boord van een toestel. Passagiers willen er best iets extra's voor betalen, blijkt uit on derzoek van de Zwitserse zaken bank Credit Suisse. Betalen voor je bagage, wat extra beenruimte, koffie en een broodje én... voor het gebruik van het wifi- netwerk. 58 procent van de onder vraagde Amerikanen, Europeanen en Aziaten zegt geld over te hebben voor wifi op de korte vlucht. Op de langere vluchten is dat 71 procent. Wat voor bedragen de reizigers voor de extra service over hebben? Voor de korte vlucht wordt gemid deld 4 euro genoemd, voor lange vluchten zo'n 6 euro. Een deel van de reizigers zou nu al de keuze van de maatschappij laten afhangen van de kwaliteit van de wifi-verbin- ding, aldus Credit Suisse. De zakenbank ziet vooral een 'ex tra verdienmodel' voor prijsvech ters als Easyjet en Ryanair. Deze maatschappijen bieden tot nu toe nog geen wifi aan, maar dat laat on getwijfeld niet lang op zich wach ten. VEGHEL Snoepfabrikant Mars wil de positie van cacao boeren verbeteren. Het bedrijf steekt verspreid over tien jaar nog eens een miljard dollar in een plan om de arbeidsomstan digheden van de lokale cacao boeren te verbeteren. Eerder werd daar al een bedrag van eveneens een miljard dollar voor opzijgezet. Mars Wrigley Confectionary, zoals het bedrijf voluit heet, wil meer doen voor kinderrechten, het tegengaan van ontbossing en het verbeteren van de levensomstandigheden van de plaatselijke bevolking. In 2025 moet alle cacao duurzaam wor den ingekocht. Momenteel is ongeveer de helft van de cacao bij Mars gecertifi ceerd door organisaties als Fair- trade en Rainforest Alliance. Volgens critici is alleen certifi cering niet voldoende om de si tuatie voor cacaoboeren en het milieu te verbeteren. Onder meer om die reden heeft Mars zijn eigen beleid aangescherpt. Greenpeace noemt het initiatief welkom, maar vraagt zich af hoe Mars de resultaten gaat controleren. grens. Geen vrees dus voor een herhaling van de fusie in de jaren zeventig, toen de Nederlanders zich moesten beperken tot het maken van halffabricaten die bij Hoesch in Duitsland tot een mooi eindproduct werden gesmeed - een echec waar Hoogovens maar op het nippertje van herstelde. Henrar benadrukt nog maar eens welke voorwaarden dit jaar zijn vastgelegd: 'IJmuiden' blijft een compleet staalbedrijf, met een eigen directie en garanties dat geen kapitaal wordt afgeroomd. Een andere hoofdlijn in de ge schiedenis van Hoogovens is de locatie aan zee, die altijd al buite nissig was, maar nog steeds grote voordelen oplevert. „België had zijn hoogovens bij Luik, dicht bij de kolenmijnen. Die zijn allemaal failliet", zegt logistiek directeur Derk Triezenberg. Bij IJmuiden kunnen zijn mensen de goed koopste ertsen en kolen aantrek ken en het staal makkelijk weer af voeren per schip. De staalindustrie groeide in honderd jaar uit tot on-Neder- landse proporties: met duizend voetbalvelden is het terrein maar net iets kleiner dan de binnenstad van Amsterdam. In 1979 werkten er 22.000 mensen. Nu zijn dat er nog 9000. Groen staal De ligging aan de kust biedt nieuwe mogelijkheden. Een nieuwe technologie die allerlei voorbewerkingen van kolen en ijzererts overbodig maakt, geeft al 20 procent minder C02-uitstoot. Bijkomend voordeel is dat de CO2 sterk geconcentreerd uit de schoorsteen komt, zodat die zich makkelijker laat opslaan in lege gasvelden voor de kust of, beter nog, laat hergebruiken als nieuwe grondstof. Onlangs werd bekend dat chemiereus Dow overweegt bij Tata Steel in te trekken en rook gassen te gebruiken voor de pro ductie van plastics. Voor de kust bij IJmuiden ko men grote windparken, die in de vorm van elektriciteit of waterstof massa's energie aan land zullen brengen. Henrar: „Deze site zal zich verder ontwikkelen, ook met chemische fabrieken. We krijgen windmolenparken, we krijgen waterstof. In 2050, dat is onze droom, staan hier fabrieken die groen staal maken." Henrar is er daarom van overtuigd dat over vijftig jaar weer een nieuwe studie van historici volgt over 'Hoog ovens'. „Maar dan niet meer alleen als staalfabriek. Het zal een men geling van industrieën zijn." hoogwaardige eindproducten. Herkenbaar, zeggen ze op de werkvloer. Vierhonderd onder zoekers broeden op nieuwe vor men van staal, maar verplaatsen zich ook in de hoofdpijndossiers van hun klanten. Ze hebben bij voorbeeld hun eigen crashtest-h- De mijnen in Limburg zijn allang dicht, maar het staalbedrijf is springlevend boratorium, maar zijn ook niet te beroerd om uit te vliegen naar een autofabriek als daar een pro bleem optreedt met hun staal platen. Ook de joint venture met Thys- senkrupp wordt bekeken vanuit de traditie om samen te werken en kennis op te doen over de Onbeschermd Zo'n troef is bijvoorbeeld aanpas singsvermogen. Steeds weer stak Hoogovens afgelopen eeuw zijn licht op in het buitenland om de productie te moderniseren - in de VS, in Japan. Bij gebrek aan een grote binnenlandse markt moest Hoogovens van meet af aan produceren voor de wereld markt, onbeschermd tegen de in ternationale concurrentie. De enige uitweg: specialisatie in Niet dat er lessen te trekken zijn uit de geschiedenis, meent de hoofdauteur van Door staal gedre ven, Bram Bouwens. Historici kij ken naar het verleden, niet naar de toekomst. Dat laatste is het werk van consultants en die wor den heel wat beter betaald, zegt hij lachend: „Dit boek is geen re cept voor de komende 25 jaar. Het laat zien: hier komen jullie van daan en dit zijn jullie troeven om ook de komende 25 jaar met ver trouwen tegemoet te zien." donderdag 20 september 2018 GO TomTom is nog niet door de zure appel heen. Ook gisteren lieten de beleggers de Nederlandse navigatiespecialist vallen, al ge beurde het niet zo massaal als dinsdag, toen het bedrijf een kwart van zijn beurswaarde in rook zag opgaan. Leo Roggeveen Amsterdam M T Links het productieproces in 1934, hieronder het volledig geautomatiseerde proces anno nu. FOTO'S HOLLANDSE HOOGTE EN ANP AM Hierboven Hoogovens in 1928 en hiernaast het huidige fabriekscomplex, zo groot als duizend voetbalvelden. FOTO'S ANP - Reinout Rutte, historicus

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 17