Het succes in
er ontzettend
2010: ik kreeg
veel stress van
graag uitgebreide interviews met acteurs
en zangers. Maar dan ben ik de consu
ment. Dat geven als muzikant is wel iets
anders. Ik ben op mijn hoede in een talk
show. Jan zegt dat ik mezelf daar niet he
lemaal laat zien. Dat snap ik. Als ik het
terugzie, denk ik: wat zit je daar weer
braaf, aardig en lief te wezen. Terwijl ik
niet per se zo ben."
„Ik speel geen rol, als je dat bedoelt. Het is
meer alsof je bij je schoonmoeder op be
zoek gaat. Je zet je beste beentje voor. Op
tv word ik een brave versie van mezelf."
„Daar ontkom ik niet aan. Omdat ik als
zangeres een bepaalde hoek in ben ge
gaan, iets heb neergezet, hebben mensen
een beeld van me. Dat is zo als je singer-
songwriter bent, als je Beyoncé heet of
een concept-act bent als ik.
Liever spreek ik het niet hardop uit,
maar ik zit wel enigszins vast aan wat het
publiek van mij verwacht. Het is gewoon
gek als ik ineens heavy metal ga maken."
„Ik hoop van niet, maar ik weet het op
recht niet. En als ik het wel wist, zou ik
het er Spaans benauwd van krijgen, want
dat zou betekenen dat mijn leven voor de
komende tien jaar vaststaat. Ik hou er niet
van mezelf vast te leggen.
Wat mijn repertoire betreft: ik vereen
zelvig me er niet mee, houd de deur open
voor iets anders. Ik wil mezelf absoluut
niet muzikaal beperken."
„Als Caro Emerald, maar ik kan naast
Caro Emerald best nog iets anders doen.
Ilse DeLange heeft toch nog de Common
Linnets? En Sting bestaat ook naast
The Police."
„Ik droom ervan te kunnen rappen. Maar
of ik het kan en ermee wegkomIk voel
me niet vrij in het openbaar te experi
menteren, en maar wat aan te kloten. Ik
word soms benaderd voor een jamsessie,
maar dan denk ik meteen: er zal wel
iemand met zijn telefoontje filmen en
het online zetten. Dat houdt me dan
tegen."
Vanaf vrijdag is Caro Emerald wekelijks
te zien in The Talent Project, een talenten
jacht van RTL 4. Met Roel van Velzen en
Chantal Janzen beoordeelt ze zangtalen
ten die in honderd dagen worden klaar
gestoomd voor het echte werk.
„Het past bij mijn werk. Ik merk dat
mensen verrast zijn dat ik er ja tegen zei.
Ik heb altijd gezegd: als iets op mijn pad
komt dat bij me past en dat ik gaaf vind,
doe ik het. Tot nu toe werd ik alleen voor
allerlei gekke BN'er-programma's bena
derd. Daar zeg ik consequent nee tegen.
Niks voor mij."
„Ik excelleer niet in de rol van BN'er. Ik
ambieer geen tv-carrière. Geloof niet
dat mensen een album of kaartje kopen
omdat ik meedoe aan Wie is de Mol? of
een of andere stomme quiz."
„Ik zit dan in de hoek van de muziek.
Mensen horen me spreken over mijn
vakgebied. Misschien zitten er kijkers
bij die me nog niet kennen, of mensen
die wel een cd van me hebben, maar die
me vergeten zijn.
Als je zo lang geen album uitbrengt
The Shocking Miss Emerald dateert uit
2013, daarna volgden twee beknopte EP's,
red.), word je vanzelf minder gebeld. Of
helemaal niet meer. Dat is eng - 'Oh nee,
straks vergeten ze me allemaal' - maar
het prikkelt ook. Mijn bewijsdrang speelt
op."
„Laat ik het anders formuleren: ik hoef
niet terug naar 2010. Toen voelde het suc
ces als een storm. Het was spannend,
maar ik kreeg er ook ontzettend veel
stress van. Het gevoel dat ik geen controle
had over wat mij overkwam.
Ik kan nu wel toegeven dat ik het des
tijds niet naar mijn zin had. Waarom? Ik
weet het niet. Ik ben toch geen hartchi
rurg wiens werk over leven of dood gaat?
Terwijl ik soms wel het stressniveau had
van een hartchirurg.
Het betekent niet dat ik er nu boven sta
- ik voel me nog steeds weieens een
groentje. Deze zomer nog, toen ik in Lon
den tijdens de 85ste verjaardag van
Quincy Jones optrad. Dan kies ik twee
heel moeilijke nummers om mezelf te
bewijzen. Maar halverwege denk ik: waar
ben ik aan begonnen?"
„Ik voel me nu juist weer een groentje.
We zijn veel bezig in de studio met
nieuwe muziek schrijven. Als ik een
liedje schrijf en dat laat horen, ben ik
heel erg bang dat het he-le-maal niks is.
Bij Quincy Jones dacht ik dat mensen
zouden zeggen: leuk gezongen, hoor,
prima. Vervolgens ga ik dan enorm mijn
best doen. Want ik wil helemaal niet
prima zijn. Ik wil geweldig zijn." II
Ben je op zulke momenten niet
jezelf?
Trek jij je iets aan van de
buitenwereld?
Dus over tien jaar doe jij nog
hetzelfde?
Maar je zei net toch dat je die
vrijheid mist?
Welke stijl zou je willen uitproberen?
De rol van jurylid: past dat bij jou?
Wat is erop tegen?
Gaan mensen wel naar de winkel als
ze je zien in The Talent Project?
Zo prettig is het dus niet, die
stoppende trein?
Toch klinkt dat gek, dat jij je nog
een groentje voelt.
121 zaterdag 15 september 2018
