U
Sd
4
Dolblij zijn Lili en Howick. Opgelucht
ook en vooral heel dankbaar dat zoveel
mensen hen van het begin tot eind
hebben gesteund. „Natiën jaar is het
moeilijk te geloven. Maar het is klaar."
LILI HOWICK INTERVIEW EN RECONSTRUCTIE
oor het eerst reageren
de Armeense kinde
ren die dreigden te
worden uitgezet, zelf
op het nieuws dat ze
toch mogen blijven.
En die blijheid straalt
van hun gezichten als ze in Utrecht
hun verhaal doen. Met een glimlach
van oor tot oor ploffen Lili (12) en
Howick (13) op de bank om te ver
tellen in wat voor achtbaan ze de
afgelopen uren hebben gezeten.
„Eerst geloof je het gewoon niet.
Maar dan hoor je het ook van de
advocaat en andere mensen. En dan
begin je te beseffen dat al die moeite
niet voor niets was. Het is verbazing
wekkend."
Beide kinderen belden na het
goede nieuws direct met hun moe
der. Haar hebben ze lange tijd niet
zien lachen, maar dat was nu wel an
ders. „Ze is afgelopen jaren heel vaak
emotioneel en depressief geweest.
Het was zo fijn om mijn moeder
weer eens een keer blij te zien. Dat
geeft ons ook rust", zegt Lili.
Zaterdag hadden Lili en Howick
eigenlijk op het vliegtuig naar Arme
nië moeten stappen. Na tien jaar
procederen was er geen rechter die
hen toestemming wilde geven om in
Nederland te blijven. En ook staats
secretaris Mark Harbers van Veilig
heid en Justitie wilde aanvankelijk
niet met zijn hand over zijn hart
strijken. „Ik ben hem heel erg dank
baar dat hij dat alsnog wel heeft
gedaan", zegt Lili.
Howick: „Ja, eerst vond ik hem niet
zo aardig. Maar je ziet dat iedereen
kan veranderen en toch nog iets
goeds in zich heeft."
De twee kinderen liepen vrijdag
nacht nog weg zodat ze niet uitgezet
konden worden. Over waarom ze dat
deden, hoe dat precies ging en hoe ze
die uren hebben doorgebracht, mo
gen ze van hun advocaat Flip Schül-
ler niets zeggen. De politie doet hier
namelijk nog steeds onderzoek naar.
Maar de twee kinderen willen wel
kwijt dat vrijdag zonder twijfel het
zwaarste moment van de afgelopen
tien jaar was dat ze hier nu in Neder
land zijn. „Het idee dat we nu in Ar
menië hadden moeten zitten, kon ik
gewoon niet geloven," zegt Lili.
Toch hebben ze ook vrijdag hoop ge
houden dat het uiteindelijk goed zou
komen. Ook toen laat op de avond
een rechter een streep zette door hun
allerlaatste verzoek om te mogen blij
ven. „Natuurlijk voel je je op zo'n
moment echt heel vreselijk. Maar als
er dan op het laatste moment toch
nog iets wordt gedaan, heb je wel
zoiets van: zie je wel. Je moet altijd
blijven doorzetten."
Onbevreesd
En zo kunnen Lili en Howick einde
lijk onbevreesd naar de toekomst kij
ken. Hun leven staat niet meer in het
teken van afspraken over te voeren
procedures en hoe het met hen ver
der moet in Nederland. Nee, Howick
kan na school eindelijk ook gewoon
eens een potje voetballen met zijn
vrienden. En Lili eindelijk eens rus
tig slapen. „Eerst dacht ik steeds dat
ik naar een ander land moest, dat ik
daar weer opnieuw moest beginnen
en ik niet wist niet of ik daar naar
school kon. En nu denk ik: ik kan
gewoon op één plek blijven wonen,
alleen verhuizen als ik het zelf wil
en een toekomst opbouwen zoals
andere kinderen."
Zie je wel, je
moet altijd
blijven
doorzetten
De komende dagen verlangen de
kinderen vooral naar heel veel rust,
zodat ze alles kunnen laten bezinken.
Maar daarna is school het eerste waar
ze zich op verheugen. „Ik weet dat ik
daar nu heen kan zonder stress en dat
ik daar gewoon kan blijven", zegt
Howick.
Lili: „Elke keer was bij mij ook het
gevoel dat we nu hier wel aan het le
ren zijn, maar er straks misschien
niets aan hebben. Nu hebben we ten
minste een toekomst."
Voorlopig moeten ze die toekomst
opbouwen zonder hun moeder. Zij
werd vorig jaar al uitgezet naar Ar
menië. Met haar hebben ze nu vooral
contact via videobellen, maar de kin
deren hebben goede hoop dat ook zij
uiteindelijk hier naartoe zal komen.
Howick: „Als dit bij ons kan, kan dat
bij haar ook. Hoelang het gaat duren,
is voor ons ook een groot vraagteken.
Maar onze droom is wel dat we uit
eindelijk met zijn drieën hier samen
kunnen leven."
maandag 10 september 2018
GO
'Nu rust,
en dan
zonder
stress naar
school'
Raymond Boere
Utrecht
-Lili en Howick
Kijk op de site bij /video
voor het interview met de
opgeluchte Lili en Howick
