IN PLAATS
VAN DAT ZE
DACHTEN:
WE HEBBEN
GEWOON
EEN DOM
KIND, WAS
HET: HIJ IS
VAST HOOG
BEGAAFD.
NIET DUS
annekoek is de naam. Peter Pannekoek.
Er zijn ouders voor minder gesommeerd
zich bij de kinderbescherming te vervoe
gen. In zijn jeugd vervloekte hij zijn
'stripheldennaam'. „Mensen vragen vaak:
ben je ermee gepest? 'Nee', antwoord ik
dan, 'kinderen pesten alleen op innerlijk.'
Natüürlijk ben ik ermee gepest. Zo'n
naam is voor kinderen een orgasme - je
staat meteen met 1-0 achter. Het stotte
rende jochie achter in de klas huilde
van geluk toen ik me meldde. Hij wist:
eindelijk komt er een ander aan de
beurt."
Tegenwoordig is Peter Pannekoek een
geuzennaam. „Goed te onthouden -
voordelig in mijn vak."
Met zijn jeugdcomplex rekende hij af
in de openingsgrap bij zijn eerste optre
den als 20-jarige stand-upcomedian in
een dialoog met zijn ouders.
'Waarom hebben jullie me in gods
naam Peter Pannekoek genoemd?'
'Omdat de eerste die je maakt altijd
mislukt.'
Het voelde alsof hij eindelijk zijn
plaaggeesten uit het verleden had weten
te bezweren. „Zelfspot is de meest ade
quate vorm van humor."
De cabaretier en teamcaptain van tv-pro-
gramma Dit was het nieuws, vanaf zondag
weer te zien, ontvangt het bezoek thuis.
De Amsterdamse etagewoning, waar de
chaos van een studentenkamer en de
sfeer van een hippe kunstgalerie elkaar
ontmoeten, ligt in de achtertuin van
Artis.
„Als je boterkoek wilt? Of liever een
banaan?" Achter de houten keukentafel
een berg plastic tassen met lege flessen
Coca-Cola Light. In de voorkamer op de
bankleuning de controller van de spel
computer - zijn geliefde attribuut.
Hij beent door het keukentje, op zoek
naar thee. Helderblauwe ogen die onrus
tig heen en weer schieten, een klein lijf
dat altijd beweegt, een stem die met een
reepje klittenband is bevestigd.
O ja, of we hem straks even willen
excuseren. Zijn decorontwerper komt
langs. Zijn nieuwe solovoorstelling
Later was alles beter begint vorm te krij
gen. Deze maand beginnen de try-outs.
Peter Pannekoek is de zoon van tv-regis-
seur Jop Pannekoek (onder andere van
Van Kooten en De Bie) en Kathleen War-
ners, hoofd amusement van BNNVARA.
Zijn vader overleed toen hij 17 was. Zijn
ouders waren toen al vijfjaar gescheiden.
Peter is enig kind.
Oorlog zonder raketten
„Ik ben gelukkig behoorlijk vrij opge
voed. Nog steeds haat ik afhankelijkheid.
Ik wil het allemaal zelf doen."
Zijn ouders waren 'workaholics'. „We
zaten nooit om 6 uur met z'n drieën rond
de piepers. Ieder leidde zijn eigen leven.
Prima, ik had ook dingen te doen."
De scheiding van zijn ouders kwam
niet als een verrassing. „Je voelt het als
twee mensen het samen niet zo goed
hebben. We zaten altijd op onze eigen
kamers. Een soort geopolitieke oorlog
zonder raketten. Ieder had zijn eigen
grondgebied, met strenge douane
controle."
Als kind barstte hij van de energie, een
eigenschap waar hij nooit overheen
groeide. „Ik rende de hele dag. Als een
soort debiele Forrest Gump. Naar de bak
ker, naar school. Pas toen ik naar de mid
delbare school ging, leerde ik fietsen. Als
je Peter Pannekoek heet en je komt ook
nog eens sprintend naar school, dan
maak je ze het wel heel gemakkelijk, hè?"
Nog steeds vindt hij 'gewoon wande
len' een beproeving, waarbij kostbare tijd
wordt vermorst. „Het is de domste ma
nier om van a naar b te komen. Hiking
moet zijn bedacht door mensen die in het
bos verdwaalden, zich kapot schaamden
en het daarom maar een sport noemden."
Hij staat op, dribbelt naar de kast en
keert terug met een mapje. „Dit is mijn
bucketlist. Ik wil nog zóveel doen. Hyp
nose, bubble voetbal, tangoles, mijn rij
bewijs halen, een keer eten in De Librije,
kleiduivenschieten, blind typen... En me
opgeven bij lepeltjelepeltje.com, een
knuffelworkshop. Word je tien minuten
door een vrouw omarmd. Vreselijk na
tuurlijk, maar ik wil het meemaken."
Slechte cijfers
Vrij naar Dik Trom: Peter Pannekoek was
een bijzonder kind en dat was-ie. Hij
haalde slechte cijfers in groep 3, maakte
nauwelijks contact met andere kinderen.
„In plaats van dat mijn ouders dachten:
we hebben gewoon een beetje een dom
kind, was het: hij zal wel hoogbegaafd
zijn. Nou, niet dus.
Ik vond school gemakkelijk, zolang ik
maar onafhankelijk kon leren. De laatste
twee jaar op de middelbare school sloot
ik een deal met een aantal leraren. Ik
mocht zelf kiezen welke uren ik kwam.
Lekker op één dag al mijn wiskunde
maken."
De eerste twee uur nam hij sowieso
vrij, want reeds als puber had hij het bio
logische ritme van het artiestenbestaan.
„Ik nam me twee dingen voor. Ik draag
nooit een stropdas en kom niet voor 12
uur mijn bed uit."
De hunkering naar aandacht raakte hij
evenmin kwijt. Met pretoogjes: „Ik sta
graag in de spotlights. Ik ben niet het
type van de aangever."
Op school wist hij zijn naam en lengte
('Kleine mensen hebben in de regel een
grote bek') steeds meer uit te buiten. „Ik
101 zaterdag 8 september 2018
