NIEUW De Hills Zijn ouders werkten in een instelling voor verstandelijk gehandicapten, en als kind zat Jaap Robben (34) menig uurtje krulspelden in doosjes te stoppen. Het vormde de kiem voor de roman 'Zomervacht'. „Ik wilde een boek met een gehandicapte als hoofdpersoon, omdat je nooit over die wereld leest." Sinds de scheiding van zijn ouders woont de 13-jarige Brian met zijn klaploper van een vader in een caravan. Zijn moeder heeft Brians zwaar verstandelijk gehandicapte broer Lucien onder haar hoede. Maar als zij op reis is en Lucien vanwege een ver bouwing van de instelling waar hij woont in de zomerperiode thuis moet worden opgevangen, nemen Brian en zijn vader de zorg op zich. Het laat zich raden dat dit voor de nodige problemen zorgt. Zomervacht is een wrang en grappig boek over een gezin met een kras. Het verschijnt vier jaar na Jaap Robbens succesvolle debuutroman Birk. Het leven in een instelling kent Rob ben uit de eerste hand. „Mijn ouders werkten toen ik klein was in Piusoord in Tilburg, een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Ik ging vaak mee, want kinderopvang was er in die tijd niet veel. Dus als 2- of 3-jarige deed ik mee aan het dagprogramma voor de bewoners. Krul spelden in doosjes doen, dat soort dingen. Ik vond het daar fijn, het was een bijzon dere plek. Die spelden moest je door een machientje halen en dan - klikklak - zat de krulspeld in het huisje. Iemand zei tegen me dat ik dat zo snel en goed kon, en het voelde raar dat ik iets beter kon dan een volwassene." „Ja, zeker. Er was een oud omaatje dat ik niet kon verstaan dat me steeds haar kamer wilde laten zien. En beren van kerels die mijn knuffel wilden aaien. Ik kan het me gek genoeg allemaal nog heel goed herinneren. Sommige mensen waren zo zwaar gehandicapt dat ze een beetje eng waren. Ze trokken gekke ge- ROMAN DEHILLS De Hills uit de titel van deze roman van de Noorse auteur Matias Faldbakken is een restaurant. De ober die hier al lang werkt, becommenta rieert de gasten en houdt veranderingen graag buiten de deur. Tot een jonge vrouw in het restaurant aan schuift. (Meulenhoff, 19,99) BIOGRAFIE EEN KNIPPEREND OGENBLIK Mirjam van Hengel schreef eerder over de liefde tussen dich ter Leo Vroman en zijn vrouw Tineke. Nu buigt ze zich over het leven van dichter Remco Campert (89). Ze sprak hem wekelijks en kreeg in zage in al zijn papie ren. (De Bezige Bij, 29,99) KINDERBOEK DEGRONDELDE GARNAAL Bioloog Geert-Jan Roebers vroeg zich af of er behalve na tuurlijke vijanden ook natuurlijke vrienden bestaan. En ja hoor, coyotes spelen uren met elkaar en een vogel en een das doen weieens iets aardigs voor elkaar. Valse vriendschap pen blijken er ook te zijn. Met tekeningen van Margot Wester- mann. (Gottmer, 15,99) Ff Een knipperend ogenblik mhutmn Remco Campert de garnaal een taal voor iemand die niet kan Tekst VIVIAN DE GIER Foto's MARC BRESTER Had je als kleine jongen al door dat de mensen daar anders waren? 341 zaterdag 8 september 2018 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 100