II
8
Wie de term
ridderschap
hoort, denkt
waarschijnlijk aan
de middeleeuwen,
zwaarden, en
kastelen. Maar de
Zeeuwse
Ridderschap
bestaat nog.
Zaterdag kwamen
de leden bijeen
voor de
jaarvergadering in
Staven isse.
I en voor een komen ze
de kerk binnen, nadat
ze met hun auto een
plekje gevonden heb-
I ben in de kleine dorps
kern van Stavenisse. Allemaal
netjes gekleed, met dezelfde das:
donkerblauw met gouden stre
pen en het Zeeuws wapen. Mét
kroontje erboven. Ze groeten el
kaar hartelijk. Mannen van adel,
met namen als Boddaert, Van
Citters, en Van Panhuys.
Geschiedenis
De meesten van hen zijn boven
de vijftig. „De jongere leden heb
ben het druk met hun kinderen
en families", legt tresorier (pen
ningmeester) Aernout van Cit
ters uit. „Ze wonen in de rand
stad. Eens per jaar hebben ze daar
een bijeenkomst. Dan gaan ze
borrelen, of eten, of golfen. Het
zijn vaak kinderen van heren die
hier rondlopen. Dan gaat het niet
over geschiedenis, maar over din
gen waar iedereen over praat."
In Stavenisse gaat het wél voor
een groot deel over geschiedenis.
Niet raar, want één van de doel
stellingen van de Ridderschap is
om Zeeuwse cultuur en historie
te ondersteunen. De hervormde
kerk, het decor van deze ochtend,
krijgt een gift. Betaald vanuit
schenkingen van leden of fami
liefondsen. Na de formele verga
dering zijn er lezingen over de
historie van Sint-Maartensdijk en
over Hieronymus van Tuyll van
Serooskerken, die veel betekend
heeft voor Stavenisse. Later is er
een lunch in Sint-Maartensdijk.
„De tweede doelstelling is om
de verbondenheid van de adel
lijke families in stand te hou
den", zegt Van Citters. „Dat loopt
best goed. We hebben tachtig le
den, uit ongeveer tien families.
Een aantal heeft een huis in Zee
land en is op die manier
verbonden, zoals Roell. Badgas
ten noemen we die. Ze zijn tijde
lijk lid."
De Zeeuwse Ridderschap heeft
al lang geen politieke functie
meer. Die is halverwege de ne
gentiende eeuw afgeschaft. Daar
mee kwam toendertijd ook een
einde aan de Ridderschap, want
die vond dat ze geen be
staansrecht meer
had. Pas in 2004
werd deze her
opgericht.
Traditie
„Ridder
schap
klinkt zwaar", zegt Van Citters.
„Het is geboren uit de traditie.
Maar we willen niet onderschei
dend zijn door iets wat we door
overerving zijn: van adel. We zijn
niet anders dan anderen. We zijn
hier om een band te
smeden. Voor een aantal mensen
is het aardig om familie weer te
zien. En zo langzamerhand krijg
je ook vriendschappen met men
sen die je niet kende."
„Ja, het is een besloten club.
Alle Zeeuwse families hebben
we nu wel bereikt. Mijn kin
deren zijn nog te jong. Mis
schien dat ze over tien jaar
lid worden. Ze weten er
wel van, maar vinden het
een ver-van-hun-bed-
show. Die zijn met heel
andere dingen bezig.
Snappen niet dat ik bezig
ben met een familiepor
tret. 'Papa, koop eens een
goede auto', zeggen ze dan.
Geschiedenis en erfgoed
komt later pas."
Een aantal families heeft een
huis in Zeeland en is op die
manier verbonden.
Badgasten noemen
we die
woensdag 29 augustus 2018
'uinin MSnwni
De Zeeuwse Ridderschap voor Het Raedthuys in Sint-Maartensdijk, foto's ruben oreel
Ridderschap draait om
historie en verbondenheid
Michiel Bouwman
Stavenisse
- Aernout van Citters,
Zeeuwse Ridderschap
