Dna kan nog veel meer
oude zaken oplossen
(alleen het mag niet)
Andere Nicky's
9
Gerwig werd aangetroffen in een ka
naal in Nieuwegein, omgekomen
door 'slagen met een hard voorwerp
op zijn hoofd' en daarna in het water
gegooid. „Het is niet te omschrijven
wat er gebeurde toen er die zondag
avond werd aangebeld. Het was de
politie, hij was gevonden. Mijn hart
was eruit getrokken en de pijn die ik
die dag (en nog lang erna, zelfs nu
nog) voelde, wens ik niemand toe",
schreef ze vorig jaar. „Al die jaren lo
pen ze/hij al vrij rond en er is nog
steeds geen gerechtigheid. De daders
moeten gestraft worden!!!!! Zij heb
ben geen recht op een normaal leven,
ze hebben dat van hem afgenomen
en dat van hun moet ze ook worden
afgenomen! Dus ALSJEBLIEFT, weet
je iets of heb je meer informatie, als
jeblieft bel de politie."
Het is de hoop die blijft. Net zoals
die er is voor Wil Vreeburg en Annie
Naaktgeboren. Vorig jaar verscheen
de zaak van Jan Patat op de Cold Case
Kalender van de politie, die wordt
uitgedeeld in gevangenissen.
Wil Vreeburg heeft begin septem
ber een afspraak met het coldcase-
team van de politie dat het dossier
van Caroline Pino nog altijd onder de
hoede heeft. „Ik weet niet of er
nieuws is, of ze me iets kunnen ver
tellen over een verdachte. Maar ik wil
heel graag weten welke klootzak het
heeft gedaan."
COLDCASEZAKEN
kunnen rechercheurs via dna van familie
uiteindelijk toch uitkomen bij een dader.
De doorbraak in de zaak van Nicky
Verstappen geeft nabestaanden die in
een vergelijkbare situatie zitten, nieuwe
hoop. Het aantal vastgelopen zaken is al
leen enorm. Vijftienhonderd ernstige
geweldsdelicten liggen er nog op de
plank. Vijftienhonderd daders van mis
drijven die nog op vrije voeten zijn.
Rechercheurs zijn erop gebrand om
een flink aantal van hen ooit achter de
tralies te krijgen. Oude sporen opnieuw
bekijken met nieuwe technieken zal ze
ker tot nieuwe doorbraken leiden, ver
wachten ze. Maar het kan nog sneller dan
nu het geval is, zegt forensisch recher
cheur Carina van Leeuwen van het cold-
caseteam Amsterdam. „Er kan technisch
veel meer met dna dan juridisch mag.
Dat schuurt en frustreert."
Zo zijn er volgens Van Leeuwen 20.000
i Het is niet zo moeilijk
om een dna-prof iel te
maken uit de 20.000
oude bloedmonsters
bloedsporen veiliggesteld bij ernstige
misdrijven die niet op dna onderzocht
mogen worden. Het zijn bloedmonsters
van voor 1994, het jaar waarin dna-on-
derzoek wettelijk werd vastgelegd.
„Maar tussen die 20.000 monsters zitten
mogelijk wel heel veel verdachten van
oude misdrijven", zegt coldcaserecher-
cheur Van Leeuwen. „Het is tegenwoor
dig niet zo moeilijk meer om daar een
dna-profiel uit te halen en te vergelijken
met de dna-database die het NFI heeft."
Nog frustrerender is het voor Van
Leeuwen dat veel veroordeelde daders
van ernstige misdrijven niet komen op
dagen voor een verplichte dna-afname.
Zo'n 20.000 daders blijven zo buiten
beeld. „Waarom nemen we dat dna niet
af als ze in voorarrest gaan? Dan wordt er
ook al een foto gemaakt en nemen we
een vingerafdruk af. Als later blijkt dat
verdachten onschuldig zijn, vernietigen
we het dna. Worden ze veroordeeld, dan
kunnen we meteen kijken wat iemand
mogelijk nog meer heeft gedaan", schetst
Van Leeuwen.
De bescherming van verdachten gaat
volgens Van Leeuwen nu veel te ver. „Er
lopen nog steeds honderden moorde
naars los rond. Dat frustreert mij."
Een doorbraak in de zaak van Nicky Ver
stappen. Als er ergens een vreugdedansje
werd gemaakt, dan was het wel op de af
deling oude moordzaken van de politie
Midden-Nederland. Hoewel de recher
cheurs niets met dit onderzoek hadden
te maken, voelen ze precies wat het Lim
burgse politieteam moet doormaken.
„En hierdoor weten wij ook weer waar
voor we het doen. Dat jarenlange vast
houdendheid ineens tot een
doorbraak kan leiden en daders
niet straffeloos blijven rond
lopen", zegt de Utrechtse
rechercheur en coldcase-
coördinator Rob Boon.
Boon was na het opzien
barende nieuws uit Maas
tricht meteen weer even
terug in 2005. 'Vijf centi
meter kippenvel', kreeg
hij destijds toen hij een
telefoontje kreeg van
zijn afdelingshoofd
dat er een roo pro
cent procent dna-
match was in de
zaak waar hij al ja
ren aan werkte:
de moord op de
xi-jarige Arthur
Ghurahoo.
Het jongetje
was in 1986
seksueel
misbruikt
en ver
moord.
Onder
wijzer en
voetbal
trainer
Joop Lith uit Zegveld
bleek de dader. Hij was opgepakt van
wege het versturen van seksueel getinte
e-mails naar pupillen en wierp zich voor
de trein op de dag dat hij werd vrijgela
ten uit voorarrest. Een wel heel opval
lende daad na zo'n betrekkelijk licht ver
grijp, vonden Boon en zijn collega Jan
Zambeek, die na het nodige speurwerk
zijn geheim ontdekten.
Het is een zaak die Boon zijn leven niet
meer zal vergeten. Vooral ook omdat het
een van de eerste zaken was, waar nieuw
dna-onderzoek op oude dadersporen tot
een doorbraak leidde. „In 1986 konden
we alleen de bloedgroep bepalen van de
vermoedelijke dader. In 2000 konden we
zijn dna eruit halen en kwamen we er
achter dat hij was betrokken bij meer ze
denzaken uit die tijd."
Sindsdien brengen verfijnde dna-tech
nieken rechercheurs in heel veel oude
moordzaken steeds verder. Het dna-ver-
wantschapsonderzoek is daarvan het
nieuwste en succesvolste voorbeeld. Zo
zaterdag 25 augustus 2018
GO
Dna kan nog meer dan nu een sleutel
rol vervullen in oude moordzaken, zeg
gen rechercheurs van zogenoemde
cold cases. Alleen lopen ze aan tegen
de grenzen van de wet. „Er kan tech
nisch veel meer dan juridisch mag. Dat
schuurt en frustreert."
Raymond Boere
FOTOMONTAGE JEROEN DE HAAS
1. Caroline Pino 2. Manon Seijkens
3. Wilma Bres 4. Willeke Dost
5. Johannes Schrijvers 6. Veronica
Camarines 7. Sjakie Gerwig 8. Miet
van Bommel 9. Rosa Maria Venda
da Silva 10. Claudia Yvette Edoo
11. Jessica de Roij 12. Mariet
Peters 13. Arnadkoemar Koebar
14. Maria van der Zanden
15. Marielle Markgraaff
16. Jeanette Derksen 17. Jan
Groeneveld 18. Caroline
Toledo 19. Dyora Bosgra
20. Maarten Redeker
21, Chris van de Werken
22. Harry Zunnebeld