BV De Liefde
Wet lo JeUCófett^
Over gemak en ongemak in een relatie. Sammie (58) koos als 15-jarig
meisje voor Jozef (nu 63). Ze vindt hem nog altijd een lot uit de loterij en
noemt haar huwelijk 'rustig - niet gezapig, maar relaxed'.
C 0^1 ij d Qfl/c
2ifn ongeloof
Ik was jong en beïnvloedbaar, en na
veel discussies in het niet-gelovige gezin
van Jozef begon ik zelf ook te twijfelen.
'Denk je echt dat God miljoenen mensen
aan kan horen?', vroegen ze. Ik wist het
niet meer zo zeker en ben uit de kerk
gestapt. Wat me meer bezighield was
huwelijkje spelen, ik vond het spannend
en leuk om een eigen huishouden te run
nen. Omdat ik van toeten noch blazen
wist, deed ik gewoon na wat mijn eigen
schoonmoeder deed. Zo was Jozef het
gewend, dus zo kon ik hem verwennen,
dacht ik. Ik maakte de macaroni die zij
maakte en ging niet naar de winkel in
mijn eigen dorp, maar haalde de boter-
O hamworst bij haar slager en de soep-
Q groenten bij haar groenteman. Zij poetste
i- elke dag het hele huis, dus stond ik ook
o dagelijks op een trapje om de kasten uit
ra te soppen. Ik vond het leuk om op die
manier mij n plekj e te veroveren inde
- wereld van de gehuwden.
Z Toen we eenmaal een dochter hadden
jjj en ik een baan kreeg, vond ik gaandeweg
te mijn eigen stijl van huishouden. De kas-
q ten soppen doe ik nu nog maar een keer
Z per jaar, en Jozef is vaak degene die op-
ruimt, stofzuigt en kookt. Hij is een lot
uit de loterij, vind ik nog steeds - een
ontzettende lieverd die me altijd steunt.
J2 Ook toen ik als donderslag bij heldere
eÏ hemel mij n geloof terugvond, heeft hij
niet geprobeerd me daarvan af te bren
gen. Het was tijdens een optreden van
mijn koor in een kerk dat ik opeens
voelde: God bestaat. Hij is bij mij. Ik was
35 jaar en dat gevoel is nooit meer ver
dwenen. 'Wat heb jij nou?', vroeg mijn
man, toen ik zwaar onder de indruk
thuiskwam. Maar hij respecteert mijn
hervonden geloof, omdat het mij geluk
kig maakt. Hij is nog wel mee geweest
naar de kerk, om te kijken wat voor types
daar zaten en of ik niet geïndoctrineerd
werd.
Natuurlijk zou ik hem God ook gun
nen, maar ik geloof voor mijn hele gezin.
Ik heb het huis niet volgehangen met
kruisbeelden, sla mijn man niet om de
oren met bijbelteksten en heb ook het
bidden aan tafel niet ingevoerd. Als ik
zondag naar de kerk ga, blijft Jozef thuis
en als ik op de bank naar een online-
kerkdienst kijk, zit hij er gezellig naast
met een boek. Als ik maar niet verwacht
dat hij zich bekeert, vindt hij het best. Na
al die jaren hebben we elkaar van binnen
en buiten leren kennen en kunnen we
elkaar de ruimte geven om ons eigen ding
te doen. Ons huwelijk is rustig - niet
gezapig, maar relaxed.
Toen mijn dochter 15 jaar was, dacht ik
weieens: 'Tjee, toen had ik mijn man al.
Wat jong!' Zij heeft meerdere relaties
gehad en dat heeft ook zo z'n voordelen.
Ze weet beter wat er op de markt is dan
ik, en wat ze wel en niet wil. Toch heb ik
er geen spijt van dat ik aan mijn eerste
vriendje ben blijven hangen. Ik krijg nog
steeds vlindertjes van Jozef. 'Ah, hij is
wakker', denk ik blij, als ik hem 's och
tends de trap afhoor komen. Ik zou het
niet anders willen." 41
magazine 15
Huwelijkje spelen,
dat wilde ze graag
I ozef is mijn eerste en enige
I liefde. Ik was 15 jaar toen we
I verkering kregen, een meisje
K-S uit een katholiek gezin. Hij was
vijf jaar ouder. Mijn ouders hadden er
geen problemen mee; een jaar later
mochten we al samen op vakantie.
Ze gaven me een brief mee waarin
stond dat ik als minderjarige hun
toestemming had. Zodat we onder
weg geen problemen zouden krijgen.
Vier jaar later trouwden we.
H De echte namen van Sammie en
Jozef zijn bij de redactie bekend. Ook
geïnterviewd worden over je relatie?
magazine@persgroep.nl
