EEN BEETJE
ONREDELIJK
HEID EN
WILLEKEUR
MAG BEST
„Dat is een beetje mal gegaan. Ik had ooit
het plan opgevat leraar Engels te worden
in Tokyo, samen met een vriend. Het
avontuur lonkte. Dat leraarschap in
Tokyo werd het niet, maar ik maakte wel
een reis door Azië. Daarbij kwam ik
terecht bij een tehuis van Moeder Teresa
en dat maakte veel indruk. Toen ik terug
was in Nederland heb ik een sollicitatie
brief gestuurd naar Maatschappij Zand
bergen, die moeilijk opvoedbare en uit
huis geplaatste jongeren opvangt. Daar
wilden ze me wel hebben, als pedago
gisch medewerker in een opvanghuis
voor die pubers."
„Het belang van sport bijvoorbeeld. Kin-
deren die sporten zijn sociaal vaardiger,
gezonder, emotioneel stabieler en ze
leren sneller en beter. Maar als mijn kin
deren zouden zeggen dat ze zich hele
maal op muziek willen storten, dan zou
ik daar ook vrede mee hebben, hoor. Als
er maar iets gebeurt in wat we het derde
milieu noemen. Je hebt thuis, je hebt
school en het derde milieu. Daaruit is
heel veel ontwikkeling van je identiteit
te halen.
Wij wonen dicht bij een tennisbaan,
maar met tennisen zijn de jongens ge
stopt. Ze voetballen nu alleen nog. Ze
vonden tennis, mijn sport, niet meer
zo leuk."
„Dat is een te zwaar woord. Als er aan de
onderkant wat afgaat en er komt aan de
bovenkant wat bij, dan blijft de hoeveel-
Paspoort
Steven Pont
Privé
heid materie hetzelfde. Dat is in het hele
leven zo. Ik ben het tennis kwijt bij de
jongens, maar er is aan de bovenkant wat
bijgekomen. Namelijk kinderen die hun
eigen leven vormgeven. Daar geniet ik
ook van. Helemaal niet meer sporten zou
ik ingewikkelder vinden."
„Jawel, maar tolerantie en verwaarlozing
liggen dicht bij elkaar. Alles in gepaste
hoeveelheden, zeg ik altijd. Opvoeden is
een beetje intelligent vooruit struikelen.
Een kind heeft daarin recht op een beetje
willekeur en onredelijkheid. Stel je voor
dat een kind pas op z'n 18de voor het
eerst onredelijkheid tegenkomt. Die weet
niet wat hem overkomt. De perfecte op
voeding bestaat niet. Daarom praten we
tegenwoordig over goed-genoeg-ouders.
Ik merk dat als je dat zegt, er door ouders
een zucht van verlichting wordt ge
slaakt."
„Hoe zorg ik dat mijn kind naar me luis
tert? Dan zeg ik dat je dat doet door te
snappen dat wat jij zegt rationeel is, en
wat een kind doet vaak emotioneel is.
Kinderen spreken de rationele taal nog
niet. Stel, jij zegt: 'Kom, we gaan eten', en
het kind blijft spelen. Dan is de impuls
om te blijven spelen bij het kind gewoon
groter dan de impuls om te gaan eten.
Een kind heeft de kracht nog niet die
impuls te onderdrukken. Dat los je op
door het te halen, of al eerder te zeggen:
'we gaan over vijf minuten eten'.
Je moet ze wel leren hoe je met elkaar
omgaat. Je gaat hun gedrag beïnvloeden.
Niet uit frustratie, maar zoals een olifant
met haar slurf een kleintje bij de groep
houdt, zachtjes van achteren een beetje
sturend."
„Nee, Margreet heeft ook sterke ideeën
over hoe je kinderen naar de volwassen
heid brengt. De goden zijn geloofd en
geprezen, dat loopt gelijk met hoe ik
daar tegenaan kijk. We vinden het ook
allebei leuk om het over de opvoeding te
hebben. Margreet is van nature altijd op
zoek naar wat er in een ander leeft. Daar
door wordt opvoeden vanzelf een stuk
makkelijker. Als je iemand begrijpt, ook
U heeft lang met moeilijk opvoed
bare kinderen gewerkt. Vanwaar die
keuze?
Wat heeft u overgenomen uit de
opvoeding door uw ouders?
Stelde u dat teleur?
Geboren
17 juni 1962 in
Amsterdam.
Opleiding
Pedagogische
academie en studie
(ontwikkelings)psy-
chologie aan de
Universiteit van
Amsterdam.
Loopbaan
Begint als invaller
in het onderwijs,
was baas van een
speeltuin en werkt
voor Moeder Te
resa in India.
Daarna pedago
gisch medewerker
en manager bij een
behandelingshuis
voor uit huis ge
plaatste pubers.
Sinds 2000 zelf
standig onderne
mer. Publicist,
trainer, spreker,
columnist in onder
meer AD en Het
Parool. Auteur van
boeken als Men
senkinderen en
Sociaal? Vaardig!
Trad op als de ex
pert in het EO-tele-
visieprogramma
De opvoeders.
Woont samen met
radiojournalist Mar-
greet Reijntjes, met
wie hij twee zonen
heeft van 16 en 14
jaar.
Moet je kinderen soms ook maar een
beetje laten?
Welke vraag stellen ouders u het
vaakst?
Laat uw vrouw de opvoeding over
aan u, de expert?
121 zaterdag 25 augustus 2018
