Politieman in 2002getipt Brech bij scouts weg te houden
EUROPE'S MOST WANTED FUGITIVES
6
DE ZAAK NICKY VERSTAPPEN
BEWIJSVOERING
Hoe overtuigend is het bewijs tegen
verdachte Jos Brech? De familie van Nicky en
betrokkenen hopen dat het na de doorbraak tot
een veroordeling komt. Maar een dna-treffer
alleen is niet genoeg.
BRECH,
Op de kleding van Nicky Verstap
pen, op zijn onderbroek en py
jama, zijn 'verdachte sporen' aange
troffen. Over de aard van dit materi
aal - gaat het om haren, sperma of
bloed, om speeksel, huidschilfers? -
zwijgen politie en justitie. Volgens
de nauw betrokken misdaadjourna
list Peter R. De Vries worden die
kaarten 'tegen de borst gehouden':
„Als je te veel zegt, kan je de ver
dachte wijzer maken, dan kan hij een
verhaal gaan bedenken."
Dna alleen is niet zaligmakend,
zeggen deskundigen, advocaten en
De Vries in koor. Een haar, huidschil
fer, maar ook sperma of een spat
bloed zijn niet genoeg voor een ver
oordeling. Zo kan dna-materiaal ver
plaatst worden, overgedragen wor
den van mens tot mens, legt advocaat
Geert-Jan Knoops uit: „Als meneer A
een handdoek gebruikt, meneer B
pakt die handdoek en wurgt daarmee
meneer C: dan kan er dna van A ge-
linkt worden aan de moord op C zon
der dat hij erachter zit."
Veel. Dna is vaak een belang
rijke of zelfs doorslaggevende bouw
steen bij het oplossen van een moord
of verkrachting. De vondst van het
unieke menselijke materiaal leidt
vaak - zoals nu ook het geval lijkt -
naar de hoofdverdachte. Maar er is
meer nodig. „Het gaat om een combi
natie van factoren", zegt De Vries.
„Deze man kende Nicky niet, zover
we weten. Dat maakt het spoor alleen
maar sterker. Als het bijvoorbeeld
dna van een kampbegeleider was ge
weest, zou hij kunnen zeggen: ja, ik
maakte die tent schoon, klopte de
kleren uit, en zo kwam daar mis
schien dna terecht. Maar deze ver
dachte kende Nicky niet, dus dat
maakt een verklaring voor hem bui
tengewoon lastig." Strafpleiter
Knoops waarschuwt wel: „Je moet
oppassen voor al te snelle conclusies
na een dna-match voordat je de ver
klaring kent. Het probleem bij het
gebruik van moderne, verfijnde dna-
technieken is de interpretatie van dit
soort sporen, waarbij vaak weinig
dna is verkregen en het op meerdere
manieren kan zijn overgedragen."
De rechter zal een aantal din
gen opgehelderd willen zien. Brech
was op 12 augustus 1998, de nacht na
de vondst van Nicky's levenloze
lichaam, in de buurt van de Bruns-
summerheide. Daar wordt hij als
'toevallige passant' aangesproken
door twee marechaussees. Voor zover
bekend rept hij dan met geen woord
over Nicky. Gezien zijn dna op de
kleren van Verstappen is dat vreemd.
Bij de oproepen tot het vrijwillig af
staan van dna komt Brech niet opda
gen. Dat roept eveneens vragen
op. En vervolgens is hij met de noor
derzon vertrokken. Het zijn allemaal
keuzes die meewegen, denkt Peter R.
De Vries: „Hij is ook eerder met de
politie in aanraking geweest voor een
zedendelict. En hij heeft al die tijd
gezwegen, ondanks alle publiciteit."
Deze man
kende Nicky
niet. Dat maakt
het spoor
alleen maar
sterker
Als de verdachte gepakt wordt,
verwacht ook advocaat Jan-
Hein Kuijpers dat hij er niet makke
lijk mee wegkomt: „Het ziet er lelijk
uit voor hem. Zijn dna zit op de kle
ding, en hij heeft de avond na de
vondst, toen hij bij de plaats delict
was, niets gezegd over Nicky." De
Vries: „Het wordt erg lastig voor
hem, maar het is nooit een gelopen
koers. Dat houd ik de ouders van
Nicky ook voor. En ze staan er realis
tisch in. Zij willen vooral weten: wat
is er de laatste uren met Nicky ge
beurd? Deze doorbraak kan daarbij
helpen. Nu is het een kwestie van
goed 'uitschaken'. Een bekentenis
van deze man zou enorm helpen."
Maar dan moet Brech wel eerst
worden opgespoord. De Vries ver
trouwt erop dat dat lukt: „Tot giste
ren werd in relatieve stilte gezocht,
dat gebeurt nu open en bloot. We ho
pen dat toeristen of anderen foto's
zien en denken: die man heb ik ge
zien." De misdaadjournalist is pas te
vreden als Brech 'binnen' is: „Als hij
berecht wordt. Dan zijn we waar we
al die jaren altijd wilden zijn."
Frank Peters weet het nog goed. Het
was 2002 en hij zat op een terras in
het centrum van Heerlen. Tegen
over hem zat Jos Brech. Ik weet iets
over jou, zei Peters tegen Brech. Die
begon meteen te vertellen. Ja, hij
viel op jongens. Ja, hij was in het
verleden al eens over de schreef ge
gaan. „Hij was te ver gegaan met fo
tograferen van jongens die hij was
tegengekomen. Wat precies, dat
weet ik niet", zegt Peters. Brech be
kende een voorliefde te hebben
voor jongens tussen de 10 en 14 jaar,
uitgerekend de leeftijdscategorie
Je kreeg bij hem
wel het gevoel dat er
iets niet klopte, zegt
Frank Peters
die hij bij de scouting onder zijn
hoede had. Maar, zei Brech: ik doe
er alles aan om niets met mijn ge
voelens te doen.
Dat was niet genoeg. Peters ver
zocht Brech vriendelijk om de
scouting te verlaten. Brech stopte
daarna ook meteen met het leiding
geven aan jongens. „Maar een paar
maanden later hoorde ik wel dat hij
nog steeds jongeren opleiding gaf
over hoe ze met kinderen moesten
omgaan. Uitgerekend hij. Toen ben
ik wel even uit mijn vel gesprongen.
En toen is Brech definitief gestopt
bij de scouting. Ik heb hem nooit
meer gezien."
Peters heeft het met de kennis
van nu moeilijk met de gebeurte
nissen van toen. Hij deed in de
nacht van woensdag op donderdag
geen oog dicht. Ook hij denkt: hoe
kan het zijn dat rechercheurs Brech
in 2002 hebben laten lopen, als ze
wisten dat hij een zedenverleden
had en op de hei was gesignaleerd
na de dood van Verstappen? „Als je
het nu leest, valt alles op zijn plek."
Of hijzelf in 2002 op dat terras
dacht weieens tegenover de moor
denaar van Verstappen te kunnen
zitten? „Nee", zegt Peters gedeci
deerd. „Het team dat de moord des
tijds onderzocht, dat waren goede
mensen. Als zij concluderen dat dit
niet de persoon was die ze zochten,
dan ga ik er vanuit dat dat klopt. Er
lopen meer mensen rond met pe
dofiele neigingen."
Aanwijzingen dat Brech zich bij
de scouting heeft misdragen tegen
over minderjarigen, heeft Peters
nooit gekregen. „Maar het was wel
iemand bij wie je meteen zo'n ge
voel kreeg dat er iets niet klopte."
Enerzijds is hij tevreden. Binnen
de beperkte speelruimte die hij als
rechercheur had (politie-informa-
tie mocht hij privé bij de scouts niet
gebruiken) dééd de Heerlenaar in
elk geval iets om Brech te stoppen.
Misschien heeft hij meer delicten
voorkomen. „Wie zal het zeggen."
Maar Peters is ook woedend op
'zo'n viezerik', die zijn grote hobby
'kapotmaakt'. Hij pleit voor open
heid. „Als je het vermoeden hebt
dat er iets niet klopt, dóe er dan iets
mee. Vaak hoor je dat mensen ach
teraf zeggen: 'Daar kijk ik niet van
op.' Maak dat soort gevoelens be
spreekbaar."
Waarom Brech in 2001 en 2002
ondanks kennis over diens zeden
verleden als getuige in plaats van
verdachte is beschouwd en hij in
2008 niet werd uitgenodigd voor
een dna-onderzoek, kon de politie
gisteren niet zeggen.
vrijdag 24 augustus 2018
GO
Y
Verdachte is in
het vizier, maar
komt er een
veroordeling?
STRAFBAAR
LENG
Niels Klaassen
Maastricht
Welk dna-bewijs is er?
2 Is dat voldoende voor de rech
ter?
3 Wat heeft justitie dan aan de
dna-match?
4 Wat gaat verder nog een rol
spelen in deze zaak?
De opsporingslijst
van de politie waarin
wordt opgeroepen uit
te kijken naar ver
dachte Jos Brech.
- Peter R. de Vries,
misdaadjournalist
5 Hoe gaat het nu verder?
Oud-rechercheur en scouting-
veteraan Frank Peters uit Heer
len kreeg van politie-collega's al
in 2002 de waarschuwing om
Brech weg te werken bij de
scouting. Maar ook hij bracht
Brech niet in verband met Nicky
Verstappen. „Als je nu alles
leest, valt alles op zijn plek."
Chris van Mersbergen
Victor Schildkamp
Heerlen
Kijk op de site bij /video
voor beelden over de
zaak-Verstappen
