BV De Liefde Over gemak en ongemak in een relatie. Randy (36) is met z'n tattoos, hanenkam en sarong een stoere verschijning. Judith (36) is na negen jaar nog altijd blij met hem en kent ook z'n andere kant. 5c heroën 2K/, niet jemanA Randy reisde voor zijn werk heel de wereld af en had in elk stadje een ander schatje. Maar nu was hij uitgeraasd, klaar om te settelen en een gezin te beginnen. Met een Hollandse vrouw dus. En mijn naam, Judith Walda, klonk Hollands genoeg, dus toen ik half Surinaams bleek te zijn, moest hij even schakelen. Ik vond zijn wens nogal bizar. En op pervlakkig. Plus: Randy is zelf Indone sisch. Wat doet kleur ertoe? Toen ik hem zag staan op onze eerste date, met zijn cowboylaarzen, bloesje en broek met wijde pijpen, dacht ik meteen: jij bent echt leuk. Dat hij onder de tatoeages zat, vond ik niet erg. En zijn verhalen over al die vrouwen - een liefje in Thailand, een vriendinnetje in Australië, een avond stappen met collega's in de rosse buurt van Bangkok - leuk vond ik het niet, maar hij maakte er in elk geval geen geheim van. En aan iemands verleden kan ik toch O niks veranderen. Q Bovendien straalde Randy aan alle kan- i- ten uit dat hij klaar was voor een nieuw o, hoofdstuk. Hij wilde huisje-boompje- g beestje, en dat wilde hij met mij. Ik was |j nog helemaal niet met kinderen bezig, maar ik was verliefd, en omdat het zo Z goed voelde, stopte ik al snel met de pil. jjj Het duurt toch minstens een jaar voor ik te zwanger word, dacht ik. Heel naïef, want q na een maand was het al raak. En zo Z happy als Randy was, zo in paniek was ik. Het overviel me totaal. We gingen samen naar zwangerschapsvoorlichting en kre- h- gen een filmpje van een bevalling te zien. J2 'De beelden kunnen schokkend zijn voor de vader', werd erbij gezegd. Nou, voor mij waren ze vele malen schokkender. 'Mijn lichaam kan dit niet!' zei ik huilend tegen Randy, maar hij bleef kalm en vol vertrouwen. Hij zag het helemaal zitten. Een beetje de omgekeerde wereld: meest al is het de vrouw die de man gerust moet stellen. Ook in andere opzichten is de rolverde ling bij ons thuis niet traditioneel. Randy ziet er wel stoer uit, maar hij staat ge woon achter de strijkplank. Hij kan heel goed koken, vooral Indonesische gerech ten, en hij schaamt zich er niet voor om te zeggen dat hij de was doet. Ik help hem in zijn machinebouwbedrijf, en niet bij de administratie, zoals mensen altijd denken. Ik ben heel technisch, help machinekasten in elkaar zetten, en ik kan trouwens ook stuken en vloeren leggen. Dat we geen standaardkoppel zijn, merk ik ook als we samen op straat lopen. Randy met zijn tattoos, hanenkam of staartje, en in de sarong die hij draagt om zijn Indonesische afkomst te eren. Als we hand in hand voorbijkomen, zie je de mensen kijken: hè, een man in een rok? Maar Randy houdt van 'anders', hij weet waar hij vandaan komt en daar is hij trots op. Zelf weet ik weinig van mijn achter grond, ik ben opgevoed door mijn Neder landse moeder en heb mijn Surinaamse vader maar heel kort gekend. Ik ben gewoon een tukker, maar dan met een gekleurde huid. Als onze twee zoontjes vragen naar hun roots, is Randy degene die vertelt. We zijn nu negen jaar samen en ik ben nog altijd blij dat het zo is gelopen, dat Randy zijn voorkeur voor het Hollandse type opzij heeft gezet. Want samen zijn we een powerkoppel en stiekem ben ik nog steeds verliefd op hem. Stiekem hè, dat zeg ik niet hardop, want dan krijgt hij weer zo'n ego. Maar eerlijk is eerlijk: die sarong staat hem heel erg goed." 41 'Hij staat gewoon achter de strijkplank' /lak voor onze blind date had Randy nog tegen een collega gezegd dat hij geen donkere V vrouw wilde. Hij viel meer op het blanke type, had hij inmiddels ontdekt. ES Ook geïnterviewd worden over je relatie? magazine@persgroep.nl 141 zaterdag 18 augustus 2018 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 78