BV De Liefde
Over gemak en ongemak in een relatie. Randy (36) is met z'n tattoos,
hanenkam en sarong een stoere verschijning. Judith (36) is na negen
jaar nog altijd blij met hem en kent ook z'n andere kant.
5c heroën
2K/, niet
jemanA
Randy reisde voor zijn werk heel de
wereld af en had in elk stadje een ander
schatje. Maar nu was hij uitgeraasd, klaar
om te settelen en een gezin te beginnen.
Met een Hollandse vrouw dus. En mijn
naam, Judith Walda, klonk Hollands
genoeg, dus toen ik half Surinaams bleek
te zijn, moest hij even schakelen.
Ik vond zijn wens nogal bizar. En op
pervlakkig. Plus: Randy is zelf Indone
sisch. Wat doet kleur ertoe? Toen ik hem
zag staan op onze eerste date, met zijn
cowboylaarzen, bloesje en broek met
wijde pijpen, dacht ik meteen: jij bent
echt leuk. Dat hij onder de tatoeages zat,
vond ik niet erg. En zijn verhalen over al
die vrouwen - een liefje in Thailand, een
vriendinnetje in Australië, een avond
stappen met collega's in de rosse buurt
van Bangkok - leuk vond ik het niet, maar
hij maakte er in elk geval geen geheim
van. En aan iemands verleden kan ik toch
O niks veranderen.
Q Bovendien straalde Randy aan alle kan-
i- ten uit dat hij klaar was voor een nieuw
o, hoofdstuk. Hij wilde huisje-boompje-
g beestje, en dat wilde hij met mij. Ik was
|j nog helemaal niet met kinderen bezig,
maar ik was verliefd, en omdat het zo
Z goed voelde, stopte ik al snel met de pil.
jjj Het duurt toch minstens een jaar voor ik
te zwanger word, dacht ik. Heel naïef, want
q na een maand was het al raak. En zo
Z happy als Randy was, zo in paniek was ik.
Het overviel me totaal. We gingen samen
naar zwangerschapsvoorlichting en kre-
h- gen een filmpje van een bevalling te zien.
J2 'De beelden kunnen schokkend zijn voor
de vader', werd erbij gezegd. Nou, voor
mij waren ze vele malen schokkender.
'Mijn lichaam kan dit niet!' zei ik huilend
tegen Randy, maar hij bleef kalm en vol
vertrouwen. Hij zag het helemaal zitten.
Een beetje de omgekeerde wereld: meest
al is het de vrouw die de man gerust moet
stellen.
Ook in andere opzichten is de rolverde
ling bij ons thuis niet traditioneel. Randy
ziet er wel stoer uit, maar hij staat ge
woon achter de strijkplank. Hij kan heel
goed koken, vooral Indonesische gerech
ten, en hij schaamt zich er niet voor om
te zeggen dat hij de was doet. Ik help hem
in zijn machinebouwbedrijf, en niet bij
de administratie, zoals mensen altijd
denken. Ik ben heel technisch, help
machinekasten in elkaar zetten, en ik kan
trouwens ook stuken en vloeren leggen.
Dat we geen standaardkoppel zijn,
merk ik ook als we samen op straat lopen.
Randy met zijn tattoos, hanenkam of
staartje, en in de sarong die hij draagt om
zijn Indonesische afkomst te eren. Als we
hand in hand voorbijkomen, zie je de
mensen kijken: hè, een man in een rok?
Maar Randy houdt van 'anders', hij weet
waar hij vandaan komt en daar is hij trots
op. Zelf weet ik weinig van mijn achter
grond, ik ben opgevoed door mijn Neder
landse moeder en heb mijn Surinaamse
vader maar heel kort gekend. Ik ben
gewoon een tukker, maar dan met een
gekleurde huid. Als onze twee zoontjes
vragen naar hun roots, is Randy degene
die vertelt.
We zijn nu negen jaar samen en ik ben
nog altijd blij dat het zo is gelopen, dat
Randy zijn voorkeur voor het Hollandse
type opzij heeft gezet. Want samen zijn
we een powerkoppel en stiekem ben ik
nog steeds verliefd op hem. Stiekem hè,
dat zeg ik niet hardop, want dan krijgt hij
weer zo'n ego. Maar eerlijk is eerlijk: die
sarong staat hem heel erg goed." 41
'Hij staat gewoon
achter de strijkplank'
/lak voor onze blind date had
Randy nog tegen een collega
gezegd dat hij geen donkere
V vrouw wilde. Hij viel meer op
het blanke type, had hij inmiddels
ontdekt.
ES Ook geïnterviewd worden over je
relatie? magazine@persgroep.nl
141 zaterdag 18 augustus 2018
WG