Ontsnappen uit dit
boek is geen optie
hebben dat ik me verschuil achter ironie
of dat ik dingen mooier voorstel dan ze
zijn. Datzelfde geldt voor Becks laatste
zomer. Je zou kunnen denken dat de le
raar alsnog een succesvolle muzikant
wordt. Dat zou een leugen zijn, want hoe
zou dat kunnen gebeuren? Waar het om
gaat is: wie is het gelukkigst, degene die
heeft geprobeerd zijn droom te verwe
zenlijken en daarin niet is geslaagd, of
degene die het überhaupt nooit heeft
geprobeerd?"
„Het maakt dingen duidelijker. In Het
einde van de eenzaamheid staat een quote
die erg op mij van toepassing is: 'Er zijn
dingen die ik niet kan zeggen maar alleen
kan schrijven, want als ik praat, denk ik,
terwijl ik als ik schrijf, voel.' Dat is wat er
bij mij gebeurt. Ik zit uren achter elkaar te
schrijven, en als ik terugkom in de reali
teit en teruglees wat ik heb geschreven,
ben ik soms volkomen verrast. Soms lijkt
het alsof de zinnen door iemand anders
zijn geschreven, maar ik begrijp dat het
blijkbaar ergens diep in mij al verborgen
lag. Schrijven brengt mijn onderbewuste
gedachten en gevoelens naar boven, en
als ze dan zwart op wit staan, in een ver
haal, werkt dat verhelderend. Mijn inner
lijke intuïtieve ik loopt soms een paar
stappen vooruit op mijn bewustzijn."
„Met grote dankbaarheid, alsof ik in de
kroeg een oude vriend ontmoet. Al het
goede van de afgelopen jaren is te danken
aan dit boek. Het heeft de deur voor mij
geopend, en dan vooral het personage
Rauli. Toen hij zich aandiende, begon het
boek als het ware zichzelf te schrijven.
Mijn schrijven is tegenwoordig effectie
ver, ik heb minder ruimte nodig en ik
denk beter na over de zinnen. Maar toen
ik Becks laatste zomer schreef was ik zo
veel stoutmoediger. Ik dacht niet na over
wat anderen ervan zouden kunnen vin
den, of dingen wel 'logisch' waren, ik
volgde gewoon de avonturen van de per
sonages. Ik denk dat passie en enthou
siasme het altijd winnen van techniek.
Dus hopelijk slaag ik er met de jaren in
die passie met techniek te verenigen."
„Nee, ik vind het vooral een groot voor
recht en wil dat de ruimte geven. In
Duitsland komt er daarom eerst een bun
del korte verhalen uit, omdat ik niet met
een een nieuwe roman - die is al klaar -
wil publiceren. Ik wil graag bewust stil
staan bij wat er allemaal is gebeurd, bij
het grote geluk dat me ten deel is geval
len. Mijn volgende roman verschijnt over
een jaar of twee en is qua sfeer het tegen
overgestelde van Het einde van de een
zaamheid. Het is een coming-of-age-
roman die is geïnspireerd op de jaren 80,
en films als The Breakfast Club, Ferris Buel-
ler's Dat) Off, Stand by Me. Tijdens het
werken luisterde ik de hele tijd naar jaren
80-muziek. Ik heb nog nooit zoveel ple
zier gehad tijdens het schrijven als met
dit boek."
„Klopt! Er zijn twee soorten brandstof
voor een roman: ervaring en verlangen.
Vroeger wilde ik dat ik in de jaren 80 in
Amerika was opgegroeid, omdat alle
films die in de jaren 90 zag, zich in dat
decennium afspeelden. Natuurlijk was
het de tijd van de Koude Oorlog, nucle
aire wapens en nog veel meer ellende.
Maar al die jaren later kun je alleen de
goede dingen overhouden. De Netflix-
serie Stranger Things zag ik pas toen het
boek klaar was, en wat ontdekte ik: de
makers ervan, Matt en Ross Duffer, zijn
geboren op 15 februari 1984 - in dezelfde
maand en hetzelfde jaar als ik! Zij hebben
vast hetzelfde sentiment gehad." 41
RECENSIES
In De zevenvoudige dood
van Evelyn Hardcastle (Pro-
metheus, €20), dat zich in
het begin van de vorige eeuw afspeelt,
wordt Aiden Bishop uitgenodigd om
deel te nemen aan een gemaskerd bal.
Wat een prachtig feest had moeten wor
den op het landgoed Blackheath House,
eindigt in een tragedie als Evelyn Hard
castle aan het einde van de avond zelf
moord pleegt. Na deze gruwelijke ge
beurtenis wil Aiden het landgoed
verlaten, maar een man in een middel
eeuws pestdokterskostuum vertelt hem
dat Evelyn geen zelfmoord heeft gepleegd
maar is vermoord, en dat hij pas kan ver
trekken als hij deze moord heeft opgelost.
Daarna wordt Aiden iedere ochtend wak
ker in het lichaam van een andere gast en
beleeft hij alles opnieuw. Ook de dood
van Evelyn Hardcastle.
Deze korte inhoud doet nauwelijks
recht aan de ingenieuze wijze waarop dit
verhaal is geconstrueerd. De zevenvoudige
dood van Evelyn Hardcastle is een bijzon
der intelligent, sfeervol en complex boek
dat in de kern een klassieke whodunit is
waaraan bovennatuurlijke en science
fiction-achtige elementen en een toefje
zwarte humor zijn toegevoegd. Ondanks
deze complexiteit is het verhaal goed te
volgen. Dat komt vooral door de toegan
kelijke manier van schrijven van Stuart
Turton, een Engelse journalist die met dit
boek zijn thrillerdebuut maakt. Onwille
keurig moet je soms denken aan Agatha
Christie.
In bijna ieder hoofdstuk komen verras
sende en spitsvondige plotwendingen
voor. En door de wisseling van persona
ges (omdat Aiden elke dag verhuist naar
het lichaam van een andere gast) ontstaat
een veelheid aan perspectieven, die het
verhaal uitermate boeiend maken. Het is
een fascinerende ontdekkingsreis waar
van Turton je deelgenoot maakt. Hij sluit
je op in het verhaal, zoals Aiden opgeslo
ten zit in Blackheath House. Ontsnappen
is geen optie en de bevrijding komt pas
nadat het mysterie is opgelost.
Groot geluk
'Als ik terugkom in de realiteit, ben ik soms
verbaasd over wat ik heb geschreven.'
Wat biedt het schrijven jou?
Hoe kijk je terug op je debuut?
Legt het succes druk op je schou
ders?
Heimwee naar de jaren 80? Toen
werd je pas geboren.
DE
ZEVENVOUDIGE
DOOD
VAN
EVELYN
HARDCASTLE
THRILLER
DE ZEVENVOUDIGE
DOOD VAN EVELYN
HARDCASTLE
—Joop Liefaard
361 zaterdag 18 augustus 2018 WG
