BINNEN&BUITEN Gluurbuur 25 VOLLE BAK Hieke klust buiten Zorgvuldig (of iets minder zorgvuldig) ingepakte kofferbakken en volge- stapelde achterbanken: we zien ze de komende weken overal. Wij vragen: mogen we even kijken? Ja hoor, de stoelkussens, pa rasol, slaapzakken en eigen hoofdkussens kunnen mee. Evenals de blender - 'lekker voor gazpacho!' -, het strandtentje en de 'onderwegtas' voor in het hotel op de heenreis. En nóg kan Peter royaal door de achter ruit kijken zonder te stuiten op een muur van tassen en andere zooi. Dat krijg je, met een professionele op- ruimcoach die ook nog eens naar een naturistencamping gaat. Sandra Zwamborn (46): „We hebben maar een beetje kleding mee. Eén tas met z'n drieën. En daar zitten dan vooral nog handdoeken en lakens in." Bij aankomst op camping Euronat bij Bordeaux gaat het gezin namelijk meteen uit de kleren. Sandra: „Zo gauw als we de slagboom door zijn, is het hup, al die warme kleren uit. Daarna pakken we de auto pas uit. Als je die vrijheid eenmaal hebt erva ren, wil je niet meer anders." Vooralsnog zit het gezin relaxt op het eigen terras in CalfVen. De voor bereidingen in huize Zwamborn zijn niet zozeer stressvol, als wel gedegen. Sandra heeft haar ondertussen be proefde vakantiemeeneemlijst op tafel liggen, zodat ze niet een nagel knipper of een zak voor de vuile was vergeet. Ook ligt er op de bijrijders- stoel een map klaar met een lijst hotels voor onderweg. En sinds een week of zes staat het 'vakantiekratje' in de gang. Telkens als er shampoo, tandpasta of deodorant in de aanbie ding is, gooit ze die in het kratje. Of Sandra eenmaal ter plekke ook zo georganiseerd is? „Nee, dan is het wel een tandje minder, hoor. Dan laat ik wat meer de boel de boel. Thuis was ik bijvoorbeeld meteen de ont- bijtspullen af; op vakantie wil ik die weieens tot 's middags laten staan." Toch kan Sandra haar organiseerdrift We hebben met z'n drieën maar één tas kleding mee niet altijd beteugelen. „Twee jaar geleden was het slecht weer en zaten we met z'n drieën in zo'n propvol huisje. Dan begint het te kriebelen bij mij. Toen ben ik alles goed gaan zetten. De boeken op een rijtje en het servies mooi op volgorde." Het moge duidelijk zijn dat het in pakken Sandra's pakkie-an is. Peter kan met een sjekkie rustig achter overleunen. „Ik rijd en vraag nog eens of de paspoorten mee zijn. Fijn hè?" Peter: „Ik hoef niks te doen. Ja, WIE? opletten op de weg en van tevoren het geld verdienen." De 6-jarige Suzannah is zich nog niet zo bewust van haar goed georga niseerde moeder. Ze houdt zich lie ver bezig met haar lievelingseten dat ze op het campingterras mag bestel len. „Uun moel-friet!" roept ze naar een denkbeeldige Franse ober. Wie bij een naturistencamping een lieflijk grasveld voor zich ziet bij een beekje in het bos, heeft het mis. Deze camping is van formaatje trés grande. Peter: „Ze hebben zo'n duizend plaatsen, drie zwembaden en een groot plein met terrassen en een draaimolen in het midden. Ide aal." Hoe reageert de omgeving als ze vertellen dat ze naar een naturisten camping gaan? Sandra: „Dat is geen issue. Ik zeg dat ik op vakantie ga, niet per se dat ik naar een naturisten camping ga. Je zegt het er toch ook niet bij als je naar een textielcamping gaat?" Want ja, zo heet in naturistenjar gon die 'andere' camping: de textiel camping. Brr, niks voor Peter en San dra. „Ik héb niet eens een badpak of bikini. Wie heeft sowieso bedacht dat je kleren aan moet als het 30 gra den of meer is?" En voor Sandra is er nog een reden. „Op de camping is het op de een of andere manier altijd heel netjes en schoon. Toch een bepaald slag mensen blijkbaar." Vliegengordijn Pot met plant Steigerhout vrijdag 17 augustus 2018 GO pakker van beroep Jette Pellemans Da familie Zwamborn reis af naar een naturistencamping. FOTO SHODY CAREMAN Sandra Zwamborn Wie: Peter (52), Sandra (46) en Suzannah (6) Zwamborn uit Calfven (Noord-Brabant) Peter is zelfstandig aannemer, Sandra is professional organi- zer en opruimcoach. Bestemming: naturistencam ping Euronat in Grayan-l'Höpi- tal, Frankrijk Hieke Grootendorst klust deze zomer buiten. Vandaag maakt ze een afschei ding voor het balkon. FOTO EN ILLUSTRATIES TJITSKE SLUIS Toen mijn buren gingen verhuizen, heb ik als de wie deweerga een afscheiding op mijn balkon gemaakt. Ik deel namelijk een balkon met mijn rechterburen. En op dat balkon, dat op het zuiden ligt, draai ik mij met de avondzon mee naar rechts. Voor de buren lijkt het vast alsof ik naar ze gluur. Ik vond het rot om te vragen of ik een afscheiding tussen ons in mocht maken, bang dat ze zouden denken dat ik ze niet leuk vind. Maar zou den zij ook altijd hetzelfde hebben gedacht? Ach, nu staat-ie er gewoon en weten mijn nieuwe buren niet beter. Hang een vliegen gordijn op. Kies er een met touwen. Dit oogt luch tig en geeft het idee van een afscheiding. Je kunt daarvoor een houten lat nemen. Boor gaten waar de dikte van het gekozen touw doorheen kan. Knoop erin en lekker laten wapperen. Zet een heel grote pot neer met een heel grote plant erin. Bedenk wel goed welke plant. Het is misschien een vrij win derig plekje en niet alle plan ten gedijen dan goed. Bamboe is bijvoorbeeld wel geschikt. En tegenwoordig zijn er soor ten verkrijgbaar die niet gaan woekeren. Leuk voor als je houdt van een oosterse stijl. Maak een scherm van bij voorbeeld steiger hout en schilder dit in een leuk kleurtje. Zorg wel dat-ie standhoudt bij windkracht 9 met zware regenval. Zeker op balkons mag niets per ongeluk naar beneden storten. En ziet het er aan de kant van de buren ook mooi uit?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 25