BINNEN&BUITEN
Gluurbuur
25
VOLLE
BAK
Hieke klust buiten
Zorgvuldig (of iets minder
zorgvuldig) ingepakte
kofferbakken en volge-
stapelde achterbanken:
we zien ze de komende
weken overal. Wij vragen:
mogen we even kijken?
Ja hoor, de stoelkussens, pa
rasol, slaapzakken en eigen
hoofdkussens kunnen mee.
Evenals de blender - 'lekker
voor gazpacho!' -, het
strandtentje en de 'onderwegtas'
voor in het hotel op de heenreis. En
nóg kan Peter royaal door de achter
ruit kijken zonder te stuiten op een
muur van tassen en andere zooi. Dat
krijg je, met een professionele op-
ruimcoach die ook nog eens naar een
naturistencamping gaat. Sandra
Zwamborn (46): „We hebben maar
een beetje kleding mee. Eén tas met
z'n drieën. En daar zitten dan vooral
nog handdoeken en lakens in."
Bij aankomst op camping Euronat
bij Bordeaux gaat het gezin namelijk
meteen uit de kleren. Sandra: „Zo
gauw als we de slagboom door zijn,
is het hup, al die warme kleren uit.
Daarna pakken we de auto pas uit.
Als je die vrijheid eenmaal hebt erva
ren, wil je niet meer anders."
Vooralsnog zit het gezin relaxt op
het eigen terras in CalfVen. De voor
bereidingen in huize Zwamborn zijn
niet zozeer stressvol, als wel gedegen.
Sandra heeft haar ondertussen be
proefde vakantiemeeneemlijst op
tafel liggen, zodat ze niet een nagel
knipper of een zak voor de vuile was
vergeet. Ook ligt er op de bijrijders-
stoel een map klaar met een lijst
hotels voor onderweg. En sinds een
week of zes staat het 'vakantiekratje'
in de gang. Telkens als er shampoo,
tandpasta of deodorant in de aanbie
ding is, gooit ze die in het kratje.
Of Sandra eenmaal ter plekke ook
zo georganiseerd is? „Nee, dan is het
wel een tandje minder, hoor. Dan laat
ik wat meer de boel de boel. Thuis
was ik bijvoorbeeld meteen de ont-
bijtspullen af; op vakantie wil ik die
weieens tot 's middags laten staan."
Toch kan Sandra haar organiseerdrift
We hebben
met z'n drieën
maar één tas
kleding mee
niet altijd beteugelen. „Twee jaar
geleden was het slecht weer en zaten
we met z'n drieën in zo'n propvol
huisje. Dan begint het te kriebelen
bij mij. Toen ben ik alles goed gaan
zetten. De boeken op een rijtje en het
servies mooi op volgorde."
Het moge duidelijk zijn dat het in
pakken Sandra's pakkie-an is. Peter
kan met een sjekkie rustig achter
overleunen. „Ik rijd en vraag nog
eens of de paspoorten mee zijn. Fijn
hè?" Peter: „Ik hoef niks te doen. Ja,
WIE?
opletten op de weg en van tevoren
het geld verdienen."
De 6-jarige Suzannah is zich nog
niet zo bewust van haar goed georga
niseerde moeder. Ze houdt zich lie
ver bezig met haar lievelingseten dat
ze op het campingterras mag bestel
len. „Uun moel-friet!" roept ze naar
een denkbeeldige Franse ober.
Wie bij een naturistencamping
een lieflijk grasveld voor zich ziet
bij een beekje in het bos, heeft het
mis. Deze camping is van formaatje
trés grande. Peter: „Ze hebben zo'n
duizend plaatsen, drie zwembaden
en een groot plein met terrassen en
een draaimolen in het midden. Ide
aal."
Hoe reageert de omgeving als ze
vertellen dat ze naar een naturisten
camping gaan? Sandra: „Dat is geen
issue. Ik zeg dat ik op vakantie ga,
niet per se dat ik naar een naturisten
camping ga. Je zegt het er toch ook
niet bij als je naar een textielcamping
gaat?"
Want ja, zo heet in naturistenjar
gon die 'andere' camping: de textiel
camping. Brr, niks voor Peter en San
dra. „Ik héb niet eens een badpak of
bikini. Wie heeft sowieso bedacht
dat je kleren aan moet als het 30 gra
den of meer is?" En voor Sandra is er
nog een reden. „Op de camping is het
op de een of andere manier altijd heel
netjes en schoon. Toch een bepaald
slag mensen blijkbaar."
Vliegengordijn
Pot met plant
Steigerhout
vrijdag 17 augustus 2018
GO
pakker van beroep
Jette Pellemans
Da familie Zwamborn reis af naar een naturistencamping.
FOTO SHODY CAREMAN
Sandra Zwamborn
Wie: Peter (52), Sandra (46) en
Suzannah (6) Zwamborn uit
Calfven (Noord-Brabant)
Peter is zelfstandig aannemer,
Sandra is professional organi-
zer en opruimcoach.
Bestemming: naturistencam
ping Euronat in Grayan-l'Höpi-
tal, Frankrijk
Hieke Grootendorst
klust deze zomer
buiten. Vandaag
maakt ze een afschei
ding voor het balkon.
FOTO EN ILLUSTRATIES TJITSKE SLUIS
Toen mijn buren
gingen verhuizen,
heb ik als de wie
deweerga een afscheiding
op mijn balkon gemaakt.
Ik deel namelijk een balkon
met mijn rechterburen.
En op dat balkon, dat op
het zuiden ligt, draai ik mij
met de avondzon mee
naar rechts. Voor de buren
lijkt het vast alsof ik naar
ze gluur. Ik vond het rot
om te vragen of ik een
afscheiding tussen ons in
mocht maken, bang dat ze
zouden denken dat ik ze
niet leuk vind. Maar zou
den zij ook altijd hetzelfde
hebben gedacht?
Ach, nu staat-ie er gewoon
en weten mijn nieuwe
buren niet beter.
Hang een
vliegen
gordijn op.
Kies er
een met
touwen.
Dit oogt luch
tig en geeft het
idee van een afscheiding.
Je kunt daarvoor een houten
lat nemen. Boor gaten waar
de dikte van het gekozen touw
doorheen kan. Knoop erin en
lekker laten wapperen.
Zet een
heel grote
pot neer
met een
heel grote
plant erin.
Bedenk wel
goed welke plant.
Het is misschien een vrij win
derig plekje en niet alle plan
ten gedijen dan goed. Bamboe
is bijvoorbeeld wel geschikt.
En tegenwoordig zijn er soor
ten verkrijgbaar die niet gaan
woekeren. Leuk voor als je
houdt van een oosterse stijl.
Maak een
scherm
van bij
voorbeeld
steiger
hout en
schilder dit in
een leuk kleurtje.
Zorg wel dat-ie standhoudt
bij windkracht 9 met zware
regenval. Zeker op balkons
mag niets per ongeluk naar
beneden storten. En ziet het
er aan de kant van de buren
ook mooi uit?