Rekstokkoning Zonderland vier jaar zonder kroon
10
Boei gemist: geen vierde Europese titel voor powervrouw Van Rouwendaal
Beenkrampen
tollend hoofd
Een boei missen, terugzwemmen, een fenomenale
achtervolging inzetten en dan na 25 kilometer net 0,1 seconde
tekortkomen. Sharon van Rouwendaal deed het allemaal.
Kilometer
Een 'Sharonnetje'. Zo noemt Sharon
van Rouwendaal (24) het zelf als ze
een domme fout maakt in een open-
waterrace. In 2016 zwom ze op de EK
in Hoorn opeens tussen de water
planten toen ze aan de verkeerde
kant van het parkoers was beland.
Dit voorjaar knalde de Nederlandse
powervrouw bij de World Cup op de
Seychellen in het zicht van de haven
tegen een ponton.
En gisteren miste ze in de 25-kilo-
meterrace op de EK in Schotland een
boei en moest ze ruim 200 meter te
rugzwemmen. De olympisch kampi
oene van Rio verloor meer dan een
minuut en zette met nog 5 kilometer
te gaan de achtervolging in. In de
laatste meters ging het tussen Van
Rouwendaal en Arianna Bridi. De
Italiaanse tikte na bijna 5,5 uur
zwemmen één tiende van een se
conde eerder aan.
Na drie Europese titels in Loch Lo
mond (5 en 10 km, plus gemengde
estafette over 5 km) moest Van Rou
wendaal door een onnodige fout ge
noegen nemen met zilver. Het is een
smetje op een formidabele week voor
de in Frankrijk trainende zwemster.
Ze kwam voor één titel naar het
prachtige Schotse meer. Het werd
driemaal goud en een keer zilver. Van
Rouwendaal imponeerde. Zij maakte
de wedstrijden hard en in de ge
mengde estafette wist ze zelfs man
nelijke tegenstanders bij te benen.
Fenomeen
De vrouw die onder de Franse coach
Philippe Lucas gemiddeld 18 kilome
ter per dag zwemt, is gewoonweg een
fenomeen. Maar wel een fenomeen
dat erkenning mist in Nederland, zo
vertelde Van Rouwendaal vorige
maand in deze krant. Waar ze in het
zwemgekke Frankrijk op handen
wordt gedragen, mist ze in eigen land
waardering. „Niemand kent mij in
Nederland. Ik ben nog nooit herkend
als ik in de trein zit van Schiphol naar
mijn ouders in Eindhoven."
Van Rouwendaal groeide met haar
ouders, oudere zus en broer op in
Baarn. Op haar derde begon ze met
zwemles en toen ze zeven was, zei ze
al dat ze olympisch kampioen zou
worden. De energieke Sharon zag
overal een wedstrijd in. Op kinder
feestjes wilde ze alle spelletjes win
nen. Het gezin Van Rouwendaal
woonde van Sharons zevende tot
veertiende jaar in Frankrijk. Daar
deed ze niet alleen viermaal per week
aan zwemtraining, ze was ook een ta
lentvol atlete. Door al dat gesport viel
ze bij klasgenootjes een beetje buiten
de boot. Die vonden het maar raar dat
Van Rouwendaal tussen de middag
ging zwemmen.
Van Rouwendaal trok zich er niets
van aan. Zoals ze ook als volwassene
haar eigen plan trekt. Op haar twin
tigste vertrok ze naar Zuid-Frankrijk
om te gaan trainen onder het Spar
taanse regime van coach Lucas. Hij
leidde haar naar olympisch goud in
Rio op de 10 kilometer. In Frankrijk
leerde Van Rouwendaal afzien en
pijn lijden. Het kwam haar afgelopen
week weer allemaal van pas.
STOMME FOUT'
GLASGOW Gelegenheid om rustig
in een hoekje van de SSE Hydro-
arena zijn nederlaag te overdenken,
kreeg Epke Zonderland (32) niet.
Een cameraman hijgde in zijn nek.
De Fries stak twee vingers in de
lucht naar de televisie. Zijn glim
lach verraadde dat hij kan leven met
uitbreiding van zijn collectie zilver
werk. Ook in verliezen is Zonder
land groots. „Ik ben blij met mijn
oefening. De vluchtelementen zijn
de grote uitdagingen." Op dat on
derdeel kent hij nog altijd niet zijn
gelijke. „Ik heb zin om door te wer
ken naar de WK. Ik krijg hier veel
energie van."
Hij wordt internationaal al jaren
erkend en bewonderd als de groot
ste vakman in het rekstokturnen.
Met de Londen-triple zette Zonder
land op de Olympische Spelen van
2012 een nieuwe standaard. Drie
vluchtelementen aan elkaar ge
knoopt: dat was nooit eerder ver
toond en zes jaar later heeft nog
niemand hem dat ooit nagedaan in
een wedstrijd.
De koning van de rekstok slaagt
er echter al vier jaar niet meer in om
zijn unieke talent om te zetten in ti
tels. Na zijn WK-goud van 2014
werd hij nooit meer kampioen. Niet
van de wereld, niet van Europa,
zelfs niet van Nederland. Een ko
ning zonder kroon.
Om studieredenen sloeg de Eu
ropees kampioen van 2011 en 2014
de EK's van 2016 en 2017 over. De
verplaatsing van de Europese titel
strijd naar later in het jaar, vanwege
het omnisportevenement in Glas-
gow, kwam Zonderland goed uit. In
het voorjaar zou hij weer afgezegd
hebben, omdat hij toen druk was
met het behalen van zijn dokters
bul.
Niemand die donderdag in de
kwalificaties kon tippen aan zijn
score van 14.333 punten. Als uitge
sproken favoriet begon Zonderland
aan het slotonderdeel in Glasgow.
De inschatting van Zonderland dat
de Zwitser Hegi (25) een van zijn
belangrijkste tegenstrevers zou
zijn, bleek juist. In uitgangswaarde
had hij een voordeel van een half
punt op Hegi. Na twee geslaagde
vluchtcombi's was het hachelijke
deel van de oefening achter de rug.
Vervolgens kon Zonderland na een
doorsteek zijn draai niet afmaken.
Een technische fout die hem zwaar
werd aangerekend. „Ik kom daar
nog wat kracht tekort, kon 'm niet
houden. Mijn rug blijft een zwakke
plek. Ik heb de afgelopen tijd wat
dat betreft ook nog wat rustig aan
gedaan. Dat moet nog groeien."
maandag 13 augustus 2018
GO
'Sharo
veranc
Natasja Weber
Loch Lomond
Onder het
Spartaanse regime
van trainer Philippe
Lucas zwemt
Van Rouwendaal
gemiddeld 18
kilometer per dag.
Sharon van Rouwendaal is na
haar inhaalrace gefinisht op 0,1
seconde van een vierde gouden
medaille, foto reuters
LOCH LOMOND Sharon van
Rouwendaal was helemaal
kapot na haar race over 25
kilometer (en enkele honder
den meters extra). „Ik maakte
een stomme fout na 20 kilome
ter. Opeens hoorde ik iemand
schreeuwen en bleek dat ik de
verkeerde kant op ging. Ik ben
teruggegaan, moest huilen en
probeerde weer aansluiting te
vinden bij de groep. Gelukkig
lukte dat. In de laatste meters
wist ik dat ik die Italiaanse kon
pakken, maar kort voor de fi
nish kreeg ik kramp in mijn
been. Mijn hoofd tolde. Ik was
echt dood. Toch voelt mijn zil
ver van vandaag als goud."
Epke Zonderland met zijn zil
veren medaille, fotoneilhall/epa