21 Vaak zitten we hier met een hele groep uit Brouw. Ik ga altijd gewoon en zie dan wel of er iemand is Meloenen Gietertje en schepje Overigens zijn Peter en Addie 'im- port'-Brouwenaren. Ze zijn er 35 jaar geleden vanuit Zaamslag komen wo nen, vanwege Peter zijn werk bij het GAK, de voorloper van het UWV. Ook al is het maar klein, ook Duitsers en Belgen kunnen het strandje bij paviljoen Jeanzz - voorheen Nell's Place - goed vinden. Je kunt er zelfs bijna op het strand parkeren en de parkeerplaats is gratis. Vandaag komt Addie dus aan met de auto. Samen met haar dochter Hanneke. „Mijn man komt met mijn kleindochter op de fiets." En als ze er eenmaal zijn, gooit de kleine Charlotte van bijna twee al haar charmes in de strijd om de harten van andere strandgangers te veroveren. Ze heeft haar outfit mee met een roodgerand donkerblauw badpakje met witte stippen en een schattig strandhoedje. „Het begon al tijdens de reis naar Zeeland", vertelt Hanneke. „Het was de eerste keer voor Charlotte dat we met de trein gingen. Ik was aan het voorlezen. Ze pakte het boekje, liep naar iemand toe en gaf het boekje en ging vervol gens bij die wildvreemde op schoot zitten. Het was een meisje dat het leuk oppakte want ze ging spontaan voorlezen." Charlotte is ook voor de eerste keer op het strand, maar daar gaat ze net zo makkelijk mee om als met de trein. Ze loopt naar de Belgische buren en neemt spontaan een hapje van het ijsje van een van de kinderen. De moeder van het jongetje neemt Char lotte gelijk op in de groep. „Ik heb vijf kinderen, dus ja, kom er maar bij." Charlotte mag ook een kijkje nemen bij de baby die in de kinderwagen ligt. Dat is goed nieuws vindt haar oma. Want er is een nieuwe baby op komst in haar gezin. „Fijn dat ze al heel veel interesse voor baby's heeft", zegt Addie. Vandaag draait het nog even allemaal om Charlotte. Addie heeft haar stoeltjes met de rug naar het water geparkeerd, zodat ze de zon in het gezicht heeft. „Nu kan dat nog. Als je kinderen bij je hebt die in het water spelen, moet je verplicht omdraaien." Addie en Peter hebben nog meer kleinkinderen. Die hebben de speeltjes voor op het strand al versleten, onder meer in de zandbak en daarom heeft Addie on langs een tweedehands gietertje en schepje op een rommelmarkt ge haald. Charlotte steekt haar schepje direct diep in het zand en loopt met haar lading naar de handdoek van een andere strandgast. Hanneke houdt haar hart vast. Ze zou toch niet...? Het zand blijft keurig in het schepje. Tijd om het water te verkennen, maar dan moeten eerst de zwem- bandjes aan. Addie is benieuwd hoe ze het water zal vinden, maar voor ze dat heeft kunnen uitspreken, loopt Charlotte al aan de hand van haar opa langs de waterkant door het ondiepe water. Hanneke: „Ze zit op ba- byzwemmen, dus ze is het water wel gewend. Daar heeft ze de zwemband- jes ook van." Zo ingeburgerd als het is dat Neder landse kinderen leren zwemmen is dat in het buitenland nog niet, weet Addie. „Ik heb een keer statushouders uit Brouwershaven meegenomen naar het strand. Die konden niet zwemmen, maar ze kennen ook de gevaren van het water niet. Hier heb je geen getij, dus je hebt ook geen af gaand water. Daarom kan iedereen hier met een luchtbed het water op", zegt Addie. Bovendien is er nog een boeienlijn aan het eind van de inham gespannen, waardoor niemand kan afdrijven. Nu is Addie met haar familie op het strand, maar ze gaat net zo goed al leen. En het liefst elke dag als het strandweer is. „Vaak zitten we hier met een hele groep uit Brouw. Ik ga altijd gewoon en zie dan wel of er ie mand is. Het is hier een beetje een ontmoetingsplek voor Brouw. Als er niemand is, ben ik meestal na een uur of anderhalf uur weer weg." Voor als er niemand is om mee te kletsen, heeft Addie vaak een boek bij zich. „Een historische roman, ofzo. Maar vaak kom ik er niet aan toe om het te lezen." maandag 13 augustus 2018 GO Addie en Peter met hun dochter Hanneke en klein dochter Charlotte FOTO MARIEKE MANDEMAKER altijd mee naar het strand' -Addie van der Meide „We nemen altijd ons eigen water mee en watermeloen, of komkommer en nog iets hartigs. Als je lang zit, word je een beetje loom van het zitten. Daar is een pakje Tucjes weer goed voor", vertelt Addy. Peter: „Soms kopen we een ijsje." „Ik heb het gietertje en het schepje vorige maand op een rommelmarkt gekocht. Ik was er ver doorheen, ik heb nog drie kleinkinderen en de andere spullen waren versle ten", vertelt Addie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 21