Intense en ontroerende vertolking van smart Strijd tegen plan aanleg kusteiland verhardt 9 De Brit Martin Hutchinson reist al twaalf jaar de wereld rond. Hij doorkruiste 21 landen, wandelde 34.000 kilometer en bezocht 600 scholen. Met één doel: mensen motiveren milieubewuster te zijn. Donderdag maakte de wereldreiziger een stop in Hulst. Martin Hutchinson (57) komt uit Manchester en is een oud-brand weerman. In 2006 besloot hij te reizen en bewuster om zich heen te gaan kijken, vertelt hij in de Hulster pub The Prince of Wales. „Terwijl ik liep, observeerde ik, en zag rivieren droogvallen, bossen verdwijnen en héél veel beton." In 2016 keerde hij terug naar Enge land en besloot op de fiets Europa te doorkruisen. Hij fietste door Wales, Frankrijk, Spanje, Portugal, België en nu Nederland. De ligfiets met afdak en aanhanger voor hond Starsky ('en ik ben Hutch') is niet te missen in de straten van de ves tingstad. De fiets is opgetuigd met vlaggen en reflectoren. Als het be gint te hozen, mag hij de fiets even in de pub parkeren. Die gastvrij heid in Hulst bevalt hem. „Ik ben Ik ben naar hier gekomen omdat ik vrienden heb in Ossenisse naar hier gekomen omdat ik vrien den heb in Ossenisse." Tijdens zijn reis overnacht hij regelmatig in brandweerkazernes en ontmoet mensen die hem wil len helpen. Zo heeft hij ook een slaapplek aangeboden gekregen in de pub. Zeeuws-Vlaamse scholen bezoekt hij tijdens zijn korte stop niet. „Maar ik kom zeker nog eens terug naar Nederland." Martin is onvermoeibaar, hij houdt een vurig betoog over mi lieuvervuiling, recycling en kli maatverandering. „Ik heb al zóveel over plastic gepraat, maar de hou ding van mensen is een probleem. Als je geen vlinder of een insect wilt zien, zie je het ook niet." Vlaanderen kampt met een fors probleem. De stijgende zeespie gel dwingt België om de kust te versterken, maar door de mas sale bebouwing direct aan het water, is het aanleggen van dij ken of andere verhogingen bijna onmogelijk. Al jaren wordt de optie beke ken om voor de kust eilandjes te leggen. Die temperen stroming en golfslag. Vlaanderen wil nu doorpakken en voor Knokke een 'proefeiland' aanleggen. Tot grote schrik van het gemeente bestuur. Het eiland zou vele kilometers lang kunnen worden en daar door bijna het hele stuk vanaf de haven bij Zeebrugge tot natuur gebied Het Zwin beslaan. Het komt ruim een kilometer uit de kust te liggen. De geul tussen het eiland en Knokke-Heist zou ge bruikt kunnen worden voor scheepvaart tussen de haven van Zeebrugge en de Westerschelde. Lippens ziet het niet zitten. „Dat kanaal wordt een open riool met scheepsolie en afval, waar geen toerist meer op afkomt", moppert hij in Vlaamse media. Het gebrek aan golfslag zou ook waterrecreanten wegjagen. Vol gens Lippens zou de waarde van het vastgoed in zijn gemeente met minstens 2 miljard euro af nemen als de plannen doorgaan. De gemeente Knokke-Heist heeft inmiddels juristen aan het werk gezet om de plannen aan te vechten. Ook burgemeester Re- naat Landuyt van de gemeente Brugge uitte zijn twijfels. Er moesten woensdag stoelen bijgezet worden toen het RusQuartet in de Grote Kerk in Groede optrad. En het werd een onvergetelijk optreden. Deze vier Russische musici: Xenia Gamaris (eerste viool), Anna Yan- chishina (tweede viool), Ksenia Zhuleva (altviool) en Peter Karet- nikov (cello) vormen een schitte rende éénheid. Zij werken perfect samen. Ze musiceren als het ware vanuit één groot hart voor de mu ziek. Zomeravondconcerten aan Zee scheert langs hoge toppen dit seizoen, met recitals van hoge kwaliteit door topmusici. Deze vier musici zetten zich in voor het hedendaags repertoire. Een strijkkwartet van Dimitri Sjostakovitsj is geen gemakkelijke kost voor het publiek, maar als het gespeeld wordt door het RusQuar tet komt elke klank, elke harmonie over als een streling. Sjostakovitsj schreef zijn Strijk kwartet nr. 15 in het ziekenhuis. Zijn voornemen om een cyclus van 24 kwartetten te schrijven heeft hij niet kunnen waarmaken. Hij stierf een jaar later en zo werd nr. 15 zijn laatste strijkkwartet. Heeft Sjostakovitsj zijn dood voe len aankomen? Als je de zwaar moedige muziek hoort, zou je het wel denken. De onderlinge doods dreiging is voelbaar in het hele werk, dat uit zes langzame delen bestaat; op zich al iets wonderlijks. Sjostakovitsj gaf het uitvoerende kwartet de opdracht om het werk zó te spelen dat de vliegen dood uit de lucht zouden vallen, en het De muziek greepje naar de keel. En die emotie liet de luisteraar niet los publiek vanuit verveling de zaal zou verlaten. Maar deze muziek is allesbehalve saai. De uitvoering door RusQuartet was zo sereen, aangrijpend en intens. De muziek greep je naar de keel en die emotie liet de luisteraar niet meer los. Je kon de spreekwoordelijke speld horen vallen. De klagende een stemmige elegie die groeide naar een vierstemmige rouwende me lodie. De schrille en felle streken en dissonanten die pijnlijk con trasteerden, de steeds terugke rende (Russische) passages, de be klijvende dodenmars en de weg stervende rouwklanken, zo mooi en indringend. Ook het derde strijkkwartet van Tsjaikovski is smartelijk en barst van de emotie. Het is geschreven ter nagedachtenis van Ferdinand Laub, een groot violist die te vroeg gestorven is. Meteen in het eerste langzame deel word je getroffen door de sombere pizzicati (getok- kelede tonen) die de zangerige melodie, gespeeld door de viool, ondersteunen. Een typische Tsjai kovski melodie, gevoelig en lichter van stemming. Dat gold ook voor de charmante wals en de spitse triolen (3 tonen in 2 tellen). De sombere sfeer kwam na het Scherzo in het Andante funèbre. Het leek op een begrafenismars waarbij de viool en later de cello een huilende klaagzang speelden. Ook dit werk zit vol emotie en smart, maar wordt, typisch Tsjai kovski, besloten met een Finale. Dit slotdeel is een groot, dansant en bruisend feest. vrijdag 10 augustus 2018 Martin Hutchinson en zijn hond Starsky, oftewel Starsky en Hutch, waren gisteren in Hulst, fotoboaztimmermans Ik zag rivieren droogvallen en veel bossen verdwijnen' Sophie Stockman Hulst - Martin Hutchinson Burgemeester Leopold Lip pens van Knokke-Heist ver hardt de strijd tegen het plan voor de aanleg van een eiland voor de badplaats. Hij dreigt de Vlaamse regering voor de rechter te slepen als die het idee doorzet. Bas Bareman Knokke-Heist Jeanette Vergouwen RECENSIE Zomeravondconcerten aan Zee Strijkkwartetten van Sjostako vitsj en Tsjaikovski. Door het Rus Quartet. Gehoord op 8 augustus in de Grote Kerk in Groede.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 41