van
naar
Een pissige pa
'W
Voetbalfanaten en de moedeloze moeder
8
Voor veel Nederlanders zit de
vakantie er alweer op. Op de
terugweg van Kroatië naar huis kom
je herkenbare types tegen. Van
voetbalfanaten tot tortelduifjes.
Van Pula (Kroatië) naar Ljubljana (Slovenië)
ie heeft de
deur open
laten
staan?" Geen reactie.
„WIE HEEFT DE
DEUR OPEN LATEN
STAAN?" Drie engel
achtige toetjes kijken
omlaag alsof de dader
zich onder de auto
heeft verstopt. Het trio
klom uit de auto, nét
toen papa deze bij de
pomp een stukje
wilde verplaatsen. Ar-
noud Jonker foetert
nog even door als hij
met een blauw nagel
lakkwastje de krassen
in zijn deur lakt. Zijn
polo plakt aan zijn
rug. „Nóóit meer een
BMW. De volgende
keer koop ik een bar
rel. Zet maar in de
krant dat ik pissig
ben." Zijn 12-jarige
dochter (en hoofdver
dachte) Juliette houdt
wijselijk haar mond.
De Amsterdamse fa
milie staat op een loei-
hete parkeerplaats
vlakbij de populaire
kustplaats Pula in
Kroatië, waar ze afge
lopen week met hun
zeilboot over de Adri-
atische zee scheerden.
Elke dag werd aange
meerd op een ander
beeldschoon eiland.
Juliette maakte er
nieuwe vrienden, ver
fijnde haar zeiltech-
niek, spotte dolfijnen
en kocht een vriend
schapsbandje voor
haar buurmeisje Fieke,
vertelt ze. Volgens
toerismestatistieken
gingen vorig jaar 218
duizend 'Jonkertjes'
naar Kroatië op vakan
tie, 65 duizend meer
dan het jaar ervoor.
Met een kras op de
auto rijden ze terug.
Dwars over het schier
eiland, geroemd om
het helderblauwe zee
water, de wijngaar
den, de truffelboerde
rijen en de havenstad
jes met gekleurde
huisjes. Maar dat ziet
vader Jonker (nog)
even niet.
Mar jon Mulder wilde slente
ren door een charmant Kroa-
tisch stadje, of lezen op het
strand terwijl haar zoons een ver
kwikkend drankje brengen. Mooi
plan, maar in werkelijkheid is de 53-
jarige moeder uit Egmond naar de
achterbank van de huurauto verban
nen. Haar man en twee zoons zetten
koers naar het vierde voetbalstadion
deze vakantie. In elke stad waar ook
ter wereld - behalve in Rotterdam,
daar komen de Ajaxfans niet - kopen
ze een nieuw voetbalshirt. Mike (20)
heeft er minstens zeventig in de kast,
broer Nick (15) ook, maar die is door
de groeispurt uit zijn halve collectie
gegroeid.
Quasi-hulpeloos zoekt moeder
steun bij de journaliste: „Dit gaat
toch nergens over? Elke keer als we in
een stadje komen, denk ik: nee hè,
niet weer. Ook tijdens het WK moes
ten ze elke wedstrijd zien." Zij lag
boven op bed, kijkend naar Engelse
detectives.
Mike negeert de klaagzang en be
schrijft de magie nog eens fijntjes.
„Het mooiste moment is wanneer
we plots een lichtmast boven de da
ken zien uitsteken. Er is altijd wel er
gens een stadiondeurtje dat open
staat." Nick kleedt zich ter plekke om
op de parkeerplaats en toont het uit-
tenue van Dinamo Zagreb. Een zeld
zaamheid, zegt hij.
Moeder schudt haar hoofd. Ook
van de Kroaten hoeft ze geen begrip
te verwachten. De finalisten krijgen
geen genoeg van hun voetbalsucces
en herhalen, zelfs weken na het WK,
nog altijd de beelden in hotels en
kroegen. Ook in dit tankstation, dat
naar de grensovergang met Slovenië
leidt, is nog wel een rood-witgeblokt
vrouwenshirtje te koop, maar Mar jon
zit alweer achterin. Dromend van
haar zonen als strandobers.
donderdag 9 augustus 2018
Zeilen, stadions kijken
Juliette, verdacht
van bekrassen van
haar vaders auto,
toont haar vriend
schapsbandje.
Het voetbalgezin: Marjon Mulder, man Jos Twisk, zoon Mike (blauw shirt) en Nick (zwart shirt).
