'Dit voelt als olympisch goud'
Heemskerk heeft een
abonnement op zilver
20
Met tranen in haar ogen en een ge
zicht vol ongeloof stortte Van Duijn
zich in de armen van bondscoach
Edwin Jongejans. „Ik moest echt
huilen. Zo blij was ik", zei Van
Duijn na haar wereldprestatie:
goud op 'de toren'. Doordat ze zich
als beste had gekwalificeerd voor de
finale, mocht ze als laatste haar slot-
sprong maken. Die ging net als de
andere vier geweldig. „Toen ik bo
ven water kwam en naar het grote
scherm keek, zag ik opeens een t
achter mijn naam staan! Echt ge
weldig. Voor mijn laatste sprong
dacht ik nog: misschien kan ik een
medaille winnen. Ik zou al super
blij zijn met brons. En dan win ik
goud.zei de schoonspringster.
Na Daphne Jongejans in 1987 is
Celine van Duijn de tweede Neder
landse die een Europese titel in de
wacht sleept. Van Duijn steeg gis
teren op de 10-metertoren in Edin
burgh boven zichzelf uit. Na vijf
sprongen liet ze de Italiaanse favo
riete Noemi Batki nipt achter zich
met een totaalscore van 319,10 te
genover 315. De schoonspringster
uit Amersfoort, die sinds 2011 in
Eindhoven traint, is de eerste Ne
derlandse die EK-goud wint op dit
onderdeel.
Onwerkelijk
Even later galmde toch echt het
Wilhelmus door de Royal Com-
monwealth Pool in Edinburgh.
„Het Wilhelmus heb ik nog nooit
gehoord tijdens een toernooi. Heel
onwerkelijk. Nee, ik ken de tekst
niet zo goed, dus ik hield mijn
mond maar dicht."
Celine van Duijn Europees kam
pioen. Werkelijk niemand had deze
prestatie voor mogelijk gehouden.
Ze kwam op een EK nooit verder
dan de negende plek op de toren.
Van Duijn liet vorige week nog we
ten dat ze samen met Inge Jansen
voor een medaille zou gaan op de 3-
meterplank komend weekeinde.
Maar een individuele plak? Nee, dat
zou in het sterke Europese veld vrij
wel onmogelijk zijn.
Met haar Europese titel treedt ze
in de voetsporen van broer en zus
Jongejans. Daphne Jongejans was in
1987 de laatste vrouw die EK-goud
won. Dat was op de 3-meterplank.
De huidige bondscoach Edwin Jon
gejans was in 1989 en 1995 de beste
van Europa op de t-meterplank en
werd in 1991 wereldkampioen. Van
Duijn heeft haar verrassende titel
voor een groot deel aan hem te dan-
Voor mijn laatste
sprong dacht ik:
misschien kan ik
een medaille
winnen
ken, stelde ze gisteren. Hij
is sinds begin dit jaar
bondscoach. „Edwin
heeft mij geleerd
om te geloven in
mezelf. Ik had altijd
de neiging om naar
negatieve punten te
kijken. Ed is heel
positief. Hij bena
drukt juist de din
gen die wel
goed
gaan. Dat heeft mij enorm gehol
pen. Daarnaast is Edwin op tech
nisch vlak heel sterk." Jongejans
kon gisteren weinig uitbrengen. „Ik
ben supertrots op Celine", liet hij
nog wel los.
Voor Van Duijn is de Europese ti
tel ook een financiële meevaller.
Haar A-status van sportkoepel
NOC*NSF, en daarmee haar inko
men, is voor een jaar gegarandeerd.
Jarenlang moest Van Duijn, die 30
uur per week traint, de eindjes aan
elkaar knopen. Zo werkte ze als
schoonmaakster en gaf ze spring-
training aan de jeugd.
Het onderonsje tussen Sharon van
Rouwendaal en haar coach Philippe
Lucas, aan de rand van het meer
Loch Lomond, sprak boekdelen.
Geen glimlach, geen schouderklop
en zelfs geen pluim van de Franse
coach voor de Europees kampioene.
De 24-jarige topzwemster weet
niet beter. Zelfs na haar olympische
titel in 2016 vertrok hij geen spier.
„Aan zijn ogen kon ik zien dat hij
tevreden was. Die tijgerogen zei-
den: ja, dit is de Van Rouwendaal
die ik wil zien", vertelde ze met de
gouden medaille om haar nek.
De verstandhouding tussen
coach en zwemster is bijzonder. De
Nederlandse traint al vijfjaar onder
Lucas, eerst vier jaar in Narbonne
en sinds vorig jaar in Montpellier.
Van Rouwendaal heeft vooral heel
veel vertrouwen in de werkwijze
van haar coach. „Hard zwemmen
en niet zeuren. Dat heb ik van Phi
lippe geleerd."
En dat kwam haar gisteren in
Schotland uitstekend van pas. Veel
zwemsters klaagden over de kou, de
regen en de wetsuit die ze verplicht
moesten dragen omdat de water
temperatuur onder de 18 graden lag
(17,5). Van Rouwendaal verspilde
daar allemaal geen energie aan. „Ik
kan in mijn hoofd alle negatieve
dingen uitschakelen. Daarmee heb
ik al een voorsprong op de rest." Na
56 minuten pakte ze haar eerste
EK-goud op de 5 kilometer. „Deze
titel is heel speciaal. Ik ben weer de
beste en ook nog na een sterke race.
Dit goud voelt bijna als olympisch
goud."
donderdag 9 augustus 2018
GO
Toen zag ik opeens een 1
Voor het eerst in ruim 30 jaar
heeft Nederland weer een
schoonspringster die zich de
beste van Europa mag noemen.
Celine van Duijn (25) zorgde
voor een daverende stunt met
goud vanaf de 10-metertoren.
Natasja Weber
Edinburgh
Celine van Duijn tijdens een
van haar vijf finalesprongen.
-Celine van Duijn
FOTO REUTERS
Kou en regen. Voor Sharon van
Rouwendaal waren de omstan
digheden in Loch Lomond ide
aal. Ze pakte goud op de 5 kilo
meter. „Hard zwemmen, niet
zeuren."
Natasja Weber
Loch Lomond
Sharon van Rouwendaal is blij
met haar eerste EK-goud op de
5 kilometer, fotogetty images
GLASGOW Femke Heemskerk
(foto) was gisteren dicht bij
goud op de 100 meter vrije
slag bij de EK in Glasgow.
Zij hoefde alleen de
Zweedse Sarah Sjö-
ström voor zich te
dulden: 52,93 om
53,23. Het brons
ging naar de Fran-
gaise Charlotte
Bonnet in 53,35.
Heemskerk had
maandag op de 200
meter vrije slag ook zilver ge
wonnen in Glasgow. Toen ging
het goud naar Bonnet. „Ik ben
echt heel blij. Echt fantastisch
weer", zei een uitzinnige
Heemskerk in een eerste reac
tie. „Ik was gewoon heel goed
vandaag. Ik heb zoveel races
al gehad. Vandaag heb
ik goed mijn plan uit
gevoerd."
Als lid van de ge
mengde estafette
ploeg 4x100 vrije
slag was Heems
kerk gisteren ook
goed voor een tweede
plaats. Met Nyls Korstanje,
Stan Pijnenburg en Ranomi
Kromowidjojo moest zij alleen
het superieure Frankrijk voor
zich dulden.
