BUITEN Romaans doopvont 10 ZE ït De mussen vallen van het dak en het ene warmterecord na het andere wordt gebroken. Bij het binnenlopen van het natuurspeelbosin Axel voelt het echter aan alsof ik de herfst in ben gelopen. en dik pak met gekleurde bladeren ligt op het bos pad en het is aangenaam koel op deze zondagoch tend. Voor de gelegen heid heb ik mijn schoonbroer, doch ter (t), en neefje (3) meegenomen op de wandeling. De route in natuurge bied de Smitsschorre schijnt perfect te zijn om met kleine kinderen af te leggen. Het begin van de route gaat over onverharde paden, die erg goed be gaanbaar zijn. De bebossing is vrij dicht, waardoor we het gevoel heb- Bij het binnenlopen van het speelbos in Axel voelt het aan alsof je de herfst in loopt ben even helemaal weg te zijn van de bewoonde wereld. Na een stukje lo pen komen we uit op een groot open terrein. Hier zijn verschillende speeltoe stellen geplaatst, als ook een kabel baan voor kinderen. In de verte zie ik een man met zijn zoontje spelen bij een aantal buizen, waar kinderen door kunnen kruipen. Het is Stefan uit Terneuzen. „Ik kom hier regelma tig om zondagochtend met mijn zoontje. Hij kan hier lekker zijn ener gie kwijt en ik kom er altijd even tot rust. Je kunt de route door het bos op verschillende manieren afleggen, waardoor het ook voor kleine kinde ren goed te behappen is. Dit terrein met speeltoestellen is echt ideaal als afwisseling tijdens het lopen." Als we verder wandelen door het bos valt de enorme rust op. Dit ondanks het feit dat het vrij dicht bij de autobaan ligt. Hond Bob Veel mensen komen we onderweg niet tegen. Als we iemand tegen ko men is het eigenlijk altijd iemand, die de hond aan het uitlaten is. Zo ook Linda uit Axel. Zij is met haar hond Bob op pad. „Ik ben geboren en getogen in Axel. Bijna elke dag ben ik wel in het bos te vinden om met Bob te wandelen. Een keer of drie in de week ben ik hier ook aan het hardlo pen. Ik loop dan eerst een kilometer of zes hard, daarna loop ik met Bob nog een rondje van vier kilometer. Ook al ben ik er al ontelbaar vaak ge weest, blijf ik genieten van de rust en het groen hier." Bij het vervolg van de wandeling lopen we richting golfbaan 'de Woeste Kop'. Opeens stuiten we op een bouwwerk, dat niet direct te ver wachten is in deze omgeving. Het is even goed kijken, maar het blijkt een kunstwerk in de vorm van een haan te zijn. Het zal niet het laatste kunst werk zijn, dat we tegenkomen. Het natuurspeelbos gaat over in het kunstbos, een route waarin verschil lende werken te bewonderen zijn. Het is deze afwisseling, die de route zo geschikt maakt voor zowel vol wassenen als kinderen. Veel andere mensen komen we evenwel niet meer tegen, ongetwijfeld als gevolg van het warme weer. Als we weer richting de auto lopen, komen we nog langs een soort crossterrein, waar kinderen met de fiets op los kunnen gaan. Terwijl de watertoren van Axel in de verte weer opdoemt, heb ik echt het gevoel even helemaal weg geweest te zijn. UIT DE ZEEUWSE KLEI Voorjaar 2010 vond een akkerbou wer een stuk natuursteensteen van 70 kilo met gebeeldhouwd re liëf op een akker ten zuiden van de Nieuwerkerkse kreek bij Groede. Na melding door een amateurar- cheoloog werd de vondst opgeno men in het Zeeuws Archeologisch Depot en verder onderzocht. Het fragment van Doornikse kalksteen vertoont een rechte hoek en een deel van een cirkel; boven- en onderzijde zijn afgebro ken. Aan weerszijden van de rechte hoek staan incomplete die ren afgebeeld: vermoedelijk leeu wen aan de ene zijde en honden aan de andere. Vorm en afbeeldin gen duiden aan dat het vrijwel ze ker een hoekfragment is van een vierkante Romaanse doopvont uit een kerk. De doopvont moet 1,12 meter in het vierkant zijn geweest, met een bekkendiameter van 82 centimeter. De voorstellingen da teren het fragment in de twaalfde eeuw. Nu zijn in de directe omgeving van de vindplaats op de zuidoever van de kreek in 1995 de resten van de laatmiddeleeuwse bakstenen kerk van het in 1583 verdronken dorp Nieuwerkerke opgegraven. De gedocumenteerde resten van die kerk zijn van later datum dan de twaalfde eeuw. Maar uit schrif telijke bronnen weten we dat de kerk van Nieuwerkerke wel eind twaalfde eeuw is gesticht. De doopvont zal dus uit de tijd van de kerkstichting dateren en is moge lijk in de latere kerk in gebruik ge bleven. Voor Zeeland is dit een bijzon dere vondst. Tot nu toe zijn maar enkele gebeeldhouwde decora tieve elementen uit die tijd be kend: een gestileerd mensenhoofd uit West-Souburg en een kopje van een mythisch wezen uit het klooster Emelisse op Noord-Beve land (beide niet afkomstig van doopvonten). In Vlaanderen en de Maasvallei zijn nog wel diverse fraaie Romaanse doopvonten overgebleven. In vergelijking daar mee is de decoratie van deze doop vont eenvoudiger. Het fragment van Nieuwerkerke is te bezichti gen in de Grote Kerk in Groede. 1# •at- J^tuursnppIhncAJ De Woeste Kop woensdag 8 augustus 2018 GO Even helemaal weg Bas Dingenouts Een wekelijkse wandeling door Zeeland. Vandaag: Natuurgebied de Smitsschorre bij Axel Tweewekelijkse rubriek over ar cheologische vondsten in Zee land door Stichting Cultureel Erf goed Zeeland (SCEZ) Robert van Dierendonck Detail doopvont. Buizen, waar kinderen door kunnen kruipen. Ingang Natuurspeelbos Axel, Een dik pak met gekleurde bladeren ligt op het bospad, Kunstwerk De Haan in het Kunstbos.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 42