MAAR WAAROM ZO BLOOT? DAARMEE BEVESTIG JE TOCH ALLEEN MAAR STEREOTYPEN? Het valt dus wel mee, met al die blote billen. Waar de Canal Parade wat mij be treft om draait, is dat je meedoet op een manier die bij jóü past, of dat nu poedel naakt is, in een leren tuigje of in een wol len coltrui (al lijkt die laatste optie me wat warm, begin augustus). Over die vermeende naaktheid wil ik trouwens nog wel iets zeggen. Want wie zegt dat blote billen niet bijdragen aan de emancipatie, zegt eigenlijk dat acceptatie van LHBT+'ers pas kan plaatsvinden als zij zich 'normaal' gedragen. Maar dat is geen acceptatie, dat is voorwaardelijke acceptatie, met mitsen en maren. Boven dien: wat is normaal? Wie bepaalt dat? En als er al zoiets bestaat als 'normaal', waarom is het dan zó erg als sommige mensen van die norm afwijken? Is het bedreigend? Heb je er werkelijk last van? Als het antwoord op die laatste twee vra gen 'ja' is, lijkt dit me een goed moment om eens goed in de spiegel te kijken en je af te vragen waar die angst bij jou precies vandaan komt. Meer dan voor exhibitionisme of pro miscuïteit, staat die naaktheid voor mij voor een gevoel van bevrijding en trots zijn op wie je bent. Het is een begrijpe lijke reactie op een maatschappij die LHBT+'ers nog altijd niet volledig accep teert zoals ze (willen) zijn. Eigenlijk dra gen die blote billen dus eerder een politieke dan een seksuele boodschap uit: wij zijn er en jullie kunnen niet om ons heen. Naast de botenparade organiseert Am sterdam Pride trouwens heel veel andere evenementen die allemaal bijdragen aan de acceptatie en emancipatie van LHBT+'ers, zoals de Pride Walk, roze kerkdiensten, exposities, sporttoer nooien, debatavonden en film- en thea tervoorstellingen. Wie geen zin heeft in een zomers feest, met een paar blote billen hier en daar, heeft dus genoeg andere opties. Er is toch ook geen Straight Parade? Lieverd, kijk eens om je heen. Het is het hele jaar lang - 365 dagen per jaar - Straight Parade. Waar in Nederland je ook woont, hetero's vormen de norm. Mij is meer dan eens gevraagd of ik in een relatie het mannetje of het vrouwtje ben. Dit is een typisch voorbeeld van die hete ronorm, waarbinnen de relatie tussen een man en vrouw als natuurlijk en vol strekt vanzelfsprekend wordt gezien. Die norm is zó hardnekkig, dat mensen die ook op LHBT+'ers projecteren, om ze in een duidelijk, afgebakend hokje te kun nen plaatsen. Hoe moeilijk we het vinden om buiten die hokjes te denken, blijkt wel uit het feit hoe woedend de tegenstanders van genderneutrale wc's kunnen worden. In de beleving van veel mensen is iemand óf man óf vrouw. Voor een gender dat er gens tussen mannelijk en vrouwelijk in zit, wordt vaak nog weinig begrip opge bracht. Ook het feit dat LHBT+'ers uit de 121 zaterdag 4 augustus 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 77