MAAR WAAROM ZO BLOOT? DAARMEE BEVESTIG
JE TOCH ALLEEN MAAR STEREOTYPEN?
Het valt dus wel mee, met al die blote
billen. Waar de Canal Parade wat mij be
treft om draait, is dat je meedoet op een
manier die bij jóü past, of dat nu poedel
naakt is, in een leren tuigje of in een wol
len coltrui (al lijkt die laatste optie me
wat warm, begin augustus).
Over die vermeende naaktheid wil ik
trouwens nog wel iets zeggen. Want wie
zegt dat blote billen niet bijdragen aan de
emancipatie, zegt eigenlijk dat acceptatie
van LHBT+'ers pas kan plaatsvinden als
zij zich 'normaal' gedragen. Maar dat is
geen acceptatie, dat is voorwaardelijke
acceptatie, met mitsen en maren. Boven
dien: wat is normaal? Wie bepaalt dat?
En als er al zoiets bestaat als 'normaal',
waarom is het dan zó erg als sommige
mensen van die norm afwijken? Is het
bedreigend? Heb je er werkelijk last van?
Als het antwoord op die laatste twee vra
gen 'ja' is, lijkt dit me een goed moment
om eens goed in de spiegel te kijken en je
af te vragen waar die angst bij jou precies
vandaan komt.
Meer dan voor exhibitionisme of pro
miscuïteit, staat die naaktheid voor mij
voor een gevoel van bevrijding en trots
zijn op wie je bent. Het is een begrijpe
lijke reactie op een maatschappij die
LHBT+'ers nog altijd niet volledig accep
teert zoals ze (willen) zijn. Eigenlijk dra
gen die blote billen dus eerder een
politieke dan een seksuele boodschap
uit: wij zijn er en jullie kunnen niet om
ons heen.
Naast de botenparade organiseert Am
sterdam Pride trouwens heel veel andere
evenementen die allemaal bijdragen aan
de acceptatie en emancipatie van
LHBT+'ers, zoals de Pride Walk, roze
kerkdiensten, exposities, sporttoer
nooien, debatavonden en film- en thea
tervoorstellingen. Wie geen zin heeft
in een zomers feest, met een paar blote
billen hier en daar, heeft dus genoeg
andere opties.
Er is toch ook geen
Straight Parade?
Lieverd, kijk eens om je heen. Het is het
hele jaar lang - 365 dagen per jaar -
Straight Parade. Waar in Nederland je
ook woont, hetero's vormen de norm. Mij
is meer dan eens gevraagd of ik in een
relatie het mannetje of het vrouwtje ben.
Dit is een typisch voorbeeld van die hete
ronorm, waarbinnen de relatie tussen
een man en vrouw als natuurlijk en vol
strekt vanzelfsprekend wordt gezien. Die
norm is zó hardnekkig, dat mensen die
ook op LHBT+'ers projecteren, om ze in
een duidelijk, afgebakend hokje te kun
nen plaatsen.
Hoe moeilijk we het vinden om buiten
die hokjes te denken, blijkt wel uit het
feit hoe woedend de tegenstanders van
genderneutrale wc's kunnen worden. In
de beleving van veel mensen is iemand óf
man óf vrouw. Voor een gender dat er
gens tussen mannelijk en vrouwelijk in
zit, wordt vaak nog weinig begrip opge
bracht. Ook het feit dat LHBT+'ers uit de
121 zaterdag 4 augustus 2018