5
elkaar en dat terwijl deze Tour helemaal niet op Dumoulins lijf was geschreven
Gebroken rib, toch door
Twee troeven op podium
Tours
een minuut en dertien seconden
kwijt. Het voelde alsof zijn porte
monnee was gerold. Zeker toen de
kasseienrit naar Roubaix voor hem
uitdraaide op een teleurstelling.
Hij was zó goed, zó sterk - maar
tijdswinst pakken, ho maar. De
wind zat tegen, het weer zat tegen,
de koerssituatie zat tegen. Op pa
pier had hij de meeste tijdswinst
moeten pakken in het eerste Tour-
deel, maar in de praktijk lukte dat
t De pure klimmers
kwamen er deze Tour
in de verste verte niet
aan te pas, hoeveel
bergen er ook waren
niet. Veel te weinig tijdritkilome
ters, pech in het eerste deel - het
zat Dumoulin bepaald niet mee.
Zeker niet omdat hij in het hoog
gebergte ook al Wilco Kelderman
moest missen.
En toch.
En tóch kreeg Dumoulin het in
deze Tour voor elkaar om op het
podium te eindigen. Omdat hij
zich dag na dag kon blijven opla
den, omdat hij nooit brak, omdat
hij zich kon blijven concentreren -
ook al had hij de tweede plek van
de Giro al in de tas. En omdat hij in
de Alpen, het Centraal Massief en
de Pyreneeën bij de beste klim
mers van deze ronde hoorde. Hij
haalde bergop een niveau dat hij
nog niet eerder haalde. Niet in de
Giro van dit jaar, niet in de Giro
van vorig jaar. Hij trapt hetzelfde
vermogen, maar dan met iets min
der gewicht.
Hij is daarmee een van de expo
nenten van het type ronderenner
dat deze Tour domineerde: die van
de tijdrijders. De pure klimmers
kwamen er in de verste verte niet
aan te pas - hoeveel bergen er ook
in het parkoers waren opgenomen,
hoe weinig tijdritkilometers er
ook waren uitgetekend. Geraint
Thomas, Tom Dumoulin, Primoz
Roglic, Chris Froome: het zijn in
essentie dezelfde soort renners.
Relatief lang (Thomas, Dumoulin,
Froome) of geblokt (Roglic). Ren
ners met veel vermogen - die hun
lichaamsgewicht gram voor gram
naar beneden hebben gebracht.
Eten gaat in het huidige peloton
met behulp van computerpro
gramma's: vrijwel alle ploegen be
rekenen tot op de gram nauwkeu
rig hoeveel koolhydraten en eiwit
ten per uur moeten worden inge
nomen. Verder is de manier van
koersen in de Tour op de maat van
de tijdrijders gesneden. Bergop
wordt er in één strak tempo om
hooggereden. Op tempowisselin
gen van de pure klimmers wordt
niet eens gereageerd: ze waaien
vanzelf wel terug.
Pas diep, diep in de derde Tour
week begon het harnas van Du
moulin scheurtjes te vertonen. In
de laatste bergritten miste hij de
frisheid en explosiviteit om het
Thomas écht lastig te maken. Hij
had de handen vol om Roglic te
volgen. Volkomen logisch, met de
Giro al in de benen. En ook al
moest hij soms buigen; hij brak
niet, in tegenstelling tot Froome.
Het zegt iets over Dumoulins
basisniveau. Twee grote rondes
achter elkaar, nul slechte dagen.
Hij is in staat om terug te slaan na
tegenslag. Op de laatste vrijdag
verloor hij het zicht op het geel;
op zaterdag won hij de tijdrit.
Verbaasd
Het podium halen in de Tour de
France, dat is een bizarre prestatie.
Vooral na zijn tweede plek in de
Giro. En nóg meer vanwege de
manier waarop. Dit was helemaal
geen Tour die op zijn lijf was ge
schreven, dit was geen ronde
waarin alles meezat. Hij heeft
zichzelf verbaasd, hij heeft zijn
ploeg verbaasd, hij heeft zijn te
genstanders verbaasd. Het is ach
teraf praten („Achterafis het
mooi wonen", zoals Dumoulin
zelf zegt), maar toch: als ze bij
Sunweb hadden geweten dat hij
zó goed zou klimmen in de Tour,
zouden ze dan ook naar de Giro
zijn gegaan?
Het zou een eufemisme zijn
om het experiment Giro-Tour ge
lukt te noemen. Twee keer
tweede: dat is veel meer dan ge
lukt. Volgend jaar komt hij terug
in de Tour - zonder Giro in de be
nen en ongeacht het parkoers.
Niet om te leren, niet om te expe
rimenteren, zelfs niet om zomaar
te presteren.
Hij komt terug om te winnen.
maandag 30 juli 2018
GO
Guillaume Martin, de klassementshoop van Wanty-
Groupe Gobert, viel na de tijdrit nog uit de top 20.
Maar de Fransman, die voor twee jaar heeft bijgete
kend, blijkt al sinds de kasseirit naar Roubaix
(etappe 9) met een gebroken rib rond te rijden.
Alleen Zoetemelk
(1980,10de Tour) deed
langer over zijn eerste
eindzege dan Thomas
(9de deelname).
De laatste keer dat twee renners uit dezelfde
ploeg bij de eerste drie in het eindklassement
eindigden tijdens de Tour, was in 2015: achter
Froome werden Nairo Quintana en Alejandro
Valverde (Movistar) tweede en derde.
