BV De Liefde
fqtrelcft
Over gemak en ongemak in een relatie. Na 29 jaar gingen Cees (60) en
Magda (53) eindelijk écht met elkaar praten. Nu veranderen
ze hun huwelijk in een latrelatie. Dat wordt wennen, beseft Cees.
een Kdis voor W
■een W baar
lïopel'jk
htlemqql ponder
f k q q r.
Ik werd voor het eerst uitgezonden
vlak nadat we gingen samenwonen. Zes
maanden naar de Sinaï. Voor mij was het
een unieke kans op avontuur, en hele
maal niet gevaarlijk. Twee keer kwam ze
over voor een vakantie. Het gevoel dat we
bij elkaar hoorden was zo sterk, dat we
besloten na mijn terugkeer te trouwen.
We verhuisden naar een saai dorp in
het westen van het land. Onze oudste is
er geboren, maar we waren er om meer
dere redenen niet gelukkig. Achteraf
denk ik zelfs dat Magda een postnatale
depressie had, maar we praatten nergens
over. Ze is een binnenvetter, ze kropt din
gen op, en ik werkte in een organisatie
waar je niet zeurt.
In die tijd ging ik op missie naar Joego-
slavië. Dat heeft een grote impact op mij
gehad. Het was een echte oorlog. Er ge-
O beurden gruwelijke dingen waar wij als
militairen getuige van waren. Bij terug-
jjj komst deed je hooguit kort je verhaal op
o de kazerne, en daarna was het over tot de
g orde van de dag.
S2 Maar ik was mijn onbevangenheid,
mijn onschuld kwijt. Ik kreeg een korter
Z lontje. Ik voelde me niet gewaardeerd,
ÏJ noch door mijn omgeving, noch door
cË mijn vrouw. Soms knalde mijn boosheid
2 eruit. Dat was ik daarna snel vergeten.
O Magda niet.
jg Toen ik werd overgeplaatst naar een
d stad waar we het wel naar onze zin had-
S den, kon ik die boosheid achter me laten.
We woonden in een jonge buurt, Magda
e— had er vriendinnen, onze tweede is er
geboren. Het was een fantastische tijd.
De uitzendingen volgden elkaar op.
Bosnië, het Midden-Oosten, Cyprus, de
VS. Afghanistan. De laatste acht jaar van
mijn loopbaan woonde ik in Italië en
Frankrijk en vloog ik een paar keer per
maand naar Nederland.
Magda regelde de hele toko thuis, want
ze is behalve lief ook pittig en zelfstandig.
We leidden parallelle levens. Geen vier
handen op één buik, geen samen. Ik werd
steeds meer een voorbijganger in het
leven van mijn gezin. Bij ergernissen
dacht ze: laat maar, hij gaat zo toch weer
weg.
Tot ik op mijn 57ste met functioneel
leeftijdsontslag moest en wel bleef. Ik
was te jong en energiek om niets te doen.
Liep met mijn ziel onder de arm en be
moeide me met het leven van Magda en
de kinderen. Met de beste bedoelingen,
maar daar waren zij natuurlijk helemaal
niet van gediend. Er waren irritaties en
ruzies. En ik ging niet meer 'zo weg'.
Magda's idee om uit elkaar te gaan was
een enorme schok voor me. Toen zijn we
eindelijk écht met elkaar gaan praten. Ik
ging in therapie om mijn oorlogservarin
gen als militair te verwerken en we
deden relatietherapie. De scherpe kantjes
verdwenen. Toch wil Magda een plek
voor zichzelf, omdat ze vindt dat onze
relatie een vriendschap is geworden.
Binnenkort vertrekt ze naar haar eigen
woning. Ik blijf in ons oude huis.
Het is niet echt mijn beslissing. Ik houd
zielsveel van haar. Ik moet er niet aan
denken iemand anders te hebben, en
voor haar is het net zo. Daarom hoop ik
dat dit goed blijkt te werken voor ons.
We geven het in ieder geval de tijd." 41
magazine 15
'Zij wil toch een plek
voor zichzelf
C A Is ik de helft van ons huwe-
lijk thuis ben geweest, is het
veel. Een beroepsmilitair is
nu eenmaal vaak op pad.
Magda wist dat vanaf het moment
dat we elkaar ontmoetten.
lil
H De echte namen van Cees en
Magda zijn bij de redactie bekend.
Wil je ook vertellen over je relatie?
magazine@persgroep.nl
