Arbeiders op oude Philips-terrein Reizigers uit defecte trein geëvacueerd 8 Middelburger Rinus Souisa maakt gezichtsvlek onzichtbaar Voor het eerst in zijn leven wordt Thijs op straat niet meer aangestaard. De opvallende wijnvlek in zijn gezicht is namelijk onzichtbaar geworden, verborgen onder een tatoeage: het werk van medisch tatoeëerder Rinus Souisa uit Middelburg. Tot drie keer toe lag Thijs van Akker (26) uit Markelo de afge lopen maanden op de stoel van Souisa, in zijn behandelcen trum in Goes. Niet voor een felge kleurd kunstwerk op zijn boven arm of een persoonlijk symbool op zijn kuit, maar voor een huidkleu- rige tatoeage in zijn gezicht. Thijs had namelijk een wijnvlek aan de linkerkant van zijn gezicht. En die is met inkt weggewerkt. „Ver schrikkelijk pijnlijk, maar het re sultaat mag er zijn." Pijn lijden was Thijs niet vreemd. Als baby van drie maan den kreeg de Markeloër al zijn eer ste, extreem gevoelige laserbehan deling. Bedoeld om de onder huidse, te sterk uitgezette bloed vaten in zijn gezicht weg te bran den. Krijsend lag de zuigeling op een ziekenhuisbed, met rond hem vijf verplegers die zijn armen, be nen en hoofd vasthielden. „Mijn ouders vonden het vreselijk om mee te maken. Maar ze schrokken toen ze een baby met een wijnvlek kregen", zegt hij eerlijk. „En ze wilden er alles aan doen om die weg te krijgen." Zelfheeft Thijs nooit veel last ge had van de vlek die zijn aangezicht zo typeerde. „Ik ben er als kind niet mee gepest. Misschien omdat ik het niet krampachtig probeerde te ver hullen." Hoewel Thijs goed kon leven met zijn wijnvlek zijn er in zijn le ven meerdere pogingen gedaan om de vlek weg te werken. Als kind en tiener onderging hij niet alleen de nieuwste laserbehande lingen in verschillende ziekenhui zen, maar bijvoorbeeld ook licht therapie. Vaak heel pijnlijk, maar niets hielp. Het staren op straat bleef. Vol gens Thijs het enige grote nadeel aan de vlek in zijn gezicht. „Volwas senen kijken je echt lang aan. Ze weten niet wat het is, of blijven kij ken omdat het zo anders is. Ik heb me er nooit veel van aangetrokken, maar leuk is het natuurlijk niet." 'Gemaskeerd' Nu, 26 jaar nadat de eerste laser stralen tevergeefs op zijn gezicht werden gezet, is de wijnvlek op het gezicht van Thijs eindelijk ver dwenen. Alhoewel, 'gemaskeerd' is een beter woord. Want de vlek is niet weg, maar alleen onzichtbaar gemaakt. Rinus Souisa helpt jaarlijks en kele tientallen mensen met een wijnvlek. De helft van de patiën ten komt van buiten Zeeland. Net als Thijs hebben ze vaak al meer dere pijnlijke laserbehandelingen ondergaan. „Voor mensen is het vaak de laatste strohalm", weet Loes Souisa, vrouw van Rinus. Om die reden wil Souisa volgend jaar een boek uitbrengen, met ervarin gen van mensen met een wijnvlek. Daarin komt ook het verhaal van Thijs te staan. „Een wijnvlek heeft heel veel invloed op de levens van mensen. Dat wil ik graag belich ten." Hoewel Thijs heel tevreden is met het resultaat, blijven positieve reacties van bekenden vaak uit. „Mensen die me goed kennen wa ren er zo aan gewend, dat ze ge woon door mijn wijnvlek heen ke ken. Zo erg dat het nu zelfs niet opvalt dat hij weg is." KLOETINGE Bij Kloetinge is gis termiddag een trein geëvacueerd. Door een defect kon die niet meer verder rijden. Omdat het binnen erg heet werd, is besloten de passa giers uit de trein te halen. De trein was op weg naar Bergen op Zoom toen die rond 16.00 uur tot stilstand kwam, vlakbij de over gang met de Oostmolenweg. Zowel de brandweer als ProRail rukte met verschillende wagens uit. Een hulplocomotief werd geregeld om de trein weg te kunnen slepen. In afwachting daarop zijn de rei zigers uit de trein gehaald. Want in de wagons was het niet meer te har den. Iedereen moest bij de trein blijven wachten, omdat het verbo- den is om langs of over het spoor naar een station te lopen. Toen de locomotief was gearriveerd om de trein te slepen, konden de passa giers weer instappen. Aan hen zijn flesjes water uitgedeeld. Het Terneuzense college van B en W heeft gisteren laten weten aan deze ontwikkeling te willen mee werken. De vraag naar arbeidsmi granten in de Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone is groot. „Deze mensen moeten fatsoenlijk kunnen wo nen", aldus burgemeester Jan Lo- nink. „Het plan voor het Philips- terrein voldoet daaraan." Veel overleg is erover gevoerd. Initiatiefnemers AVV Beheer uit Middelburg en ME Vastgoed uit Vlissingen wilden, aldus Lonink, 275 arbeidsmigranten huisvesten. Dat is vastgesteld op maximaal 150 a 200. Andere eisen zijn: minstens Het gebouw van verpleeghuis Weyevliet in Vlissingen verhuist naar Terneuzen elf a twaalf vierkante meter woon ruimte per arbeidsmigrant, hoog uit twee personen op een kamer, genoeg toezicht en een fraaiere aankleding van het uit containers opgebouwde, oude verpleeghuis in steen of hout. Van de initiatiefnemers wordt binnen twee a drie weken een uit gewerkt plan verwacht. Als B en W van Terneuzen daarmee instem men, kan een beroepsprocedure voor een tijdelijke omgevingsver gunning beginnen. Omwonenden kunnen dan officieel reageren. De huisvesting is bedoeld voor tien jaar. Onder anderen medewer kers van een paprikateler bij West- dorpe zullen erin gaan wonen. Chris McEvoy van ME Vastgoed hoopt dat over vijf a zes maanden de voorziening gereed kan zijn. De gemeente Vlissingen had omwo nenden toegezegd dat verpleeghuis Weyevliet eerder weg zou zijn. Volgens McEvoy is daarover goed overleg geweest. Vlissingen was gisteren niet bereikbaar voor een reactie. zaterdag 28 juli 2018 GO Thijs laat wijnvlek weg tatoeëren Pim Lindeman en Cornelleke Blok Markelo/Goes Thijs van Akker had een flinke wijnvlek in zijn gezicht, maar die is nu meerdere keren getatoeëerd. Er is bijna niets meer van te zien. FOTO CARLO TER ELLEN Thijs met wijnvlek FOTO PRIVÉCOLLECTIE FOTO JOHAN VAN DER HEIJDEN Op het vroegere Philips-terrein in Terneuzen mogen 150 a 200 arbeidsmigranten gehuisvest worden. Het gebouw van voor malig verpleeghuis Weyevliet in Vlissingen zal ervoor worden gebruikt. Harmen van der Werf Terneuzen/Middelburg iimuii

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 44