MIDDENIN
HET GROEN
DWAAL JE
LANGS
ROESTIGE
PIJPEN,
WIELEN EN
KRANEN
GA5°"
O
INDUSTRIE-
KULTuR
A J
ier word je nog vies' staat op
het waarschuwingsbord bij de
ingang van het Landschaft
spark in Duisburg. Dat dat
geen overbodige tekst is, be
wijst een stoere tiener, gestoken in een
leren jack van zijn scooterclub. Met zijn
vrienden klimt hij naar het hoogste punt
op zeventig meter: Hoogoven 5. Zijn jack
schuurt langs de verroeste muur, in zijn
poging zo ver mogelijk van de alsmaar
dieper wordende afgrond te blijven.
Als zijn vrienden vol bravoure op de
trap springen, murmelt hij zachtjes: 'Niet
doen, ik ben echt bang.' Halverwege geeft
hij het op. Zijn hoogtevrees is sterker dan
zijn wil stoer te zijn. „Ich schaffe es nicht",
klinkt het bedeesd. Hij redt het niet. En
terwijl zijn vrienden boven een langdu
rige fotosessie beleggen, wacht hij in het
binnenste van de hoogoven op de verlos
sende tocht naar beneden.
De top van de oude hoogoven is letter
lijk het hoogtepunt van de voormalige
staalfabriek Thyssen-Eisenwerk, gelegen
aan de rand van Duisburg. Wie bovenop
staat, ziet in de verte de rook uit de
schoorstenen komen van de fabrieken die
nog wel in bedrijf zijn. Het is het bekende
panorama van het Ruhrgebied, dat nog
altijd kampt met het hardnekkige imago
van smerigheid, zwarte wolken, stank en
stof. Verstopt tussen de bedrijvigheid, in
het groen, liggen de resten van de oude
industrie. De heuvels van puin en mijn
afval zijn verrassende nieuwe bestem
mingen geworden. Het ooit lawaaiige
hart van het noorden van Duisburg is
veranderd in een wondere wereld van
verroest staal en grijs ijzer, waar bezoe
kers dag en nacht mogen ronddwalen.
Staalcrisis
Dat de oude hoogoven nog bestaat, is te
danken aan de bewoners in de buurt. De
staalcrisis, die uitbrak in 1974 en waarbij
de staalproductie met een derde daalde,
raakte de fabriek in Duisburg hard. Twee
hoogovens waren al afgebroken toen ook
de laatste op 4 april 1985 uitging. Protest
was er amper; de meeste werknemers
konden elders aan de slag.
Maar wat te doen met het enorme ter
rein vol installaties, die jarenlang het
panorama bepaalden van dit deel van de
stad? Er gingen stemmen op voor afbraak,
buis voor buis, om onderdelen elders
opnieuw te gebruiken of te verkopen aan
het buitenland.
„Maar veel inwoners zeiden: we willen
dit complex behouden", zegt de lokale
journalist Fabienne Piepiora. „De buren
waren ook de mensen die hier altijd had
den gewerkt. Ze voelden zich verbonden
met de hoogoven." Het wonder ge
schiedde: architecten bedachten een
nieuwe toekomst voor het complex dat
inmiddels is uitgegroeid tot de grootste
attractie van Duisburg.
De plek waar ooit het enige doel was
geld te verdienen door ijzer te maken,
toont haar schoonheid nu los van haar
functie. De steile helling, waarover karre
tjes ijzererts naar boven voerden. De
roestige pijpen, buizen, wielen, kranen.
En dat midden in het groen. Het is een
walhalla voor fotografen.
Een wirwar aan paden - veelal over
oude sporen - nodigt uit om rond te dwa
len. Wie wil, kan zonder gids Hoogoven 5
beklimmen en onderweg stoppen op de
verschillende etages. Grote informatie
borden leggen uit hoe de hoogoven, nu
een mysterieus gevaarte, werkte.
In het weekeinde is het een aanrader
tot 's avonds te blijven, als een lichtinstal
latie van kunstenaar Jonathan Park de
fabriek sprookjesachtig verlicht. Ook dan
is alles gratis te bekijken.
Fakkel
Je kunt ook mee met een gids, voor een
tour achter de schermen en om meer te
weten te komen over de mensen die hier
werkten in zware omstandigheden. Als
het donker is zijn er rondleidingen met
een fakkel in de hand. Ook zijn er tours
voor kinderen.
„Dit is geen park om je kleedje in het
gras te leggen en te picknicken, maar wel
een park vol avontuur", zegt Fabienne
Piepiora, die recentelijk de reisgids Duis
burg Erleben met geheimtips uitbracht.
Zo'n geheime tip is het Landschaftspark
met zijn 1,2 miljoen bezoekers per jaar
niet meer te noemen, maar het staat toch
in haar boek. Want in Duisburg kun je
niet om deze trekpleister heen.
Dat is niet alleen dankzij de kruip-
door-sluip-door-route in de fabriek zelf.
De fabriek is door het jaar heen ook het
decor van filmvertoningen, concerten en
markten. Je kunt er klimmen of duiken
in de oude Gasometer (gashouder), die vol
water staat.
Het Landschaftspark Duisburg-Nord
is de perfecte start van de Route der In-
dustriekultur. Deze route van 400 kilo
meter voert langs de ruggengraat van het
Ruhrgebied, staal, ijzer en kolen. Langs
mijnen en hoogovens, maar ook Halden:
de bergen van puin en van mijnafval die
uit het landschap steken. Van punt naar
magazine 41
TET
RAËDER
BOTTROP alpIncenter
ober-
HOO&- HAU5EN
OVEN
METER
landschafts
park
DUISBURG
A
ZECHE
ZOLLVEREIN
ESSEN
TI6ER ANP
TuKTLE
DUITSLAND
fftl
5 KM
WG
