ER MOCHT NIETS UIT
DE COLLECTIE WORDEN
VERKOCHT EN NIETS
TOEGEVOEGD
figuratief, spiritualiteit en realisme. Het
ging haar om dat evenwicht. Met volledig
abstracte schilderijen, zoals die van Piet
Mondriaan, had ze niet zoveel. Ze heeft
een Mondriaan aan haar secretaresse ge
geven als huwelijkscadeau."
Beeldentuin
In de ogen van Helene Müller was het
museum, eenmaal ingericht, af. Ze liet in
een brief bij de schenking opnemen dat
er uit de collectie niets mocht worden
verkocht, maar dat er ook niets aan
mocht worden toegevoegd. Daarmee
bracht ze latere museumdirecteuren
flink in de problemen, weet Rovers. „Een
museum dat niet steeds vernieuwt, ver
steent." Het was de naoorlogse directeur
Bram Hamacher die een gaatje zag. Bij
het bestuderen van haar brief ontdekte
hij dat ze het alleen over schilderijen had
gehad en niet over beeldhouwkunst. Die
stond in het begin van de twintigste
eeuw in lager aanzien dan schilderkunst.
Eerst werd in 1953 een beeldenzaal toe
gevoegd, ook een ontwerp van Henry
Van der Velde. En in 1961 volgde de ope
ning van een beeldentuin, die in de loop
der jaren is uitgegroeid tot een van de
grootste en gerenommeerde van Europa.
Rovers: „De opening van die beeldentuin
is net zo'n belangrijke impuls geweest als
de opening van het museum zelf."
Vleugels
In 1971 en 1977 werden nieuwe vleugels
aangebouwd, beide ontwerpen van ar
chitect Wim Quist. De bijzondere sfeer
van het museum is daarbij behouden ge
bleven en zelfs versterkt. Quist gebruikte
veel glas en liet grote glazen gevels en
ramen plaatsen, waardoor binnen altijd
een beetje buiten lijkt en buiten altijd
een beetje binnen.
Het is die wisselwerking tussen cul
tuur en natuur die Eva Rovers zo aan
spreekt en waarom ze het museum zo
graag bezoekt. „Ik kwam er als kind al, nu
ben ik er kind aan huis. Dit museum laat
niemand onberoerd. Het is een plek om
stil te genieten, je te verbazen en te ver
wonderen. Precies zoals Helene Kröller-
Müller voor ogen had." <1
Rood
Bij de entree het stalen
kunstwerk K-piece van
MarkdiSuvero: deK
van Kröller.
Bruin
Het Van Gogh Museum in Amster
dam heeft het echte werk, dit is
Van Goghs laatste oefenversie van
De aardappeleters uit 1885.
Blauw
In 1888 heeft Vin
cent van Gogh ge
noeg van Parijs. Hij
trekt naar het zui
den en schildert
Brug te Arles (Pont
de Langlois).
361 zaterdag 28juli 2018
WG
