M 9 Misbruik is vaak werk van bekende Ik wilde dat niet. Entoen ging hij de hele tijd door DADERS De zus Jessica staat in de badkamer. Zojuist heeft ze haar broer wit als een vaat doek naar beneden zien komen. Nu vertelt Frank haar wat hij heeft ge zien. Ze begint te huilen. „Het was zo'n heftig moment." De vriend van haar broer, die ook zij al kent sinds ze klein is, die nu in haar nieuwe huis klust, hoe heeft hij dit kunnen doen? De ouders Moeder Sandra gooit een bierflesje kapot tegen de muur van haar huis dat ze samen met haar man vormgaf tot het precies werd zoals ze wilden. Mooi, maar vooral een warm thuis voor haar drie kinderen. 'Ik moet je wat vertellen', zei haar oudste zoon zojuist. Nu hoort ze wat er onder dit dak gebeurd is, veroorzaakt door de jongeman met wiens ouders ze be vriend is, die ze als kind boterham men gaf als hij kwam spelen, die ze als puber over de vloer kreeg op avonden vol gezelligheid. Ze kan haar oren niet geloven. Bij haar man wordt alles in één keer zwart. Hoe kon dit gebeuren? Die vraag wordt de volgende dag al leen maar prangender, als Sandra haar jongste bevraagt. Dan hoort ze: het gebeurde veel vaker. De eerste keer toen John uit logeren ging, bij het gezin dat ze vertrouwden. Later onder hun neus, letterlijk, bij het meertje waar ze met zijn allen waren, in de grote achtertuin op het mo ment dat ze even niet opletten. Johns vader vindt het nog altijd onwerkelijk. „We waren er altijd, we Het gezin Het onbezorgde is er af. Als ze praten, de oudste kinderen en hun ouders, gaat het vaak over John. Hoe gaat het met hem? Kunnen ze voorkomen dat hij de dader opnieuw ziet? Ze appen elkaar, als die weer is gesignaleerd. Dan zijn ze allemaal in staat van pa raatheid. Eerder lukte het niet om John te beschermen. Nu proberen ze dat in het geniep te doen, zodat hij onder tussen een gewoon leven kan leiden. Precies zoals John wil. Maar de dader is vaak vlakbij, ook al is hij ergens an ders gaan wonen, zoals hij beloofde tijdens de rechtszaak. Het gezin ge looft niet dat hij zich houdt aan de andere afspraak om alleen op speciale gelegenheden thuis te komen. Con trole is er ook niet. Ze hebben overwogen te verhui zen. Het kan niet zomaar. En John voelt zich hier thuis, ook in de kamer die voor zijn ouders voelt als besmet. Nu John ouder wordt, willen ze de bovenverdieping opnieuw inrichten. Het zal voelen als een nieuwe start. Misschien. Als de dader weg zou zijn. Ze hebben geprobeerd met hem en zijn familie te praten. De burgemeester is er aan te pas gekomen. Tevergeefs. Zo gaat het drie jaar na dato nog vaak over de man die hun onbezorgde gezin beschadigde. Soms willen ze hem wel toe schreeuwen: maak wat van je leven, maar alsjeblieft niet hier. De namen van de familieleden zijn veranderd. lieten hem niet al leen." Ze zagen het niet. Zodra duidelijk wordt dat het allemaal geen vre selijk misverstand is, besluit Sandra: we gaan niet praten, we doen aan gifte. Als de rechtszaak begint, heeft het gezin een missie. Het draait niet om de straf, - gelukkig maar, want de da der krijgt een taakstraf van t40 uur en zes maanden voorwaardelijke jeugddetentie - wel om het verdwij nen van de dader die in een vorig le ven een vriend was. De vrijheid van hun zoon is het belangrijkst. „Als John maar van hem af zou zijn. Daarom namen we bekenden mee naar de rechtszaal. We wilden het graag klein houden, maar kregen te horen dat dit de enige manier was om druk op hem uit te oefenen. Als hij zich zou schamen, zou hij zich niet laten zien." John John is het nakomertje, het toetje van het gezin waarnaar zijn ouders zo verlangden dat zijn vader zijn sterili satie ongedaan maakte. Nu vertelt de benjamin tijdens verhoren aan de politie over die ene keer. „Ik wilde dat niet. En toen ging hij de hele tijd door. Ik zei: 'wil je stoppen', maar hij ging heel snel door. Toen hoorde ik de trap en ik wou het helemaal niet en ik dacht: 'nu zeg ik een keertje niks'. Toen kwam mijn broer en toen zag hij het." John wist dat zijn broer er aan- kwam. Hij wist ook dat zijn misbruiker dat niet in de gaten had. Zo zorgde hij dat hij zijn last niet langer in stilte hoefde te dragen. Sindsdien snapt zijn familie waarom John soms zo woedend kon worden, heel anders dan de andere kinderen. Zo'n aanval van boosheid heeft hij sinds zijn grote broer zijn slaapkamer inliep niet meer gehad. En Johns adhd? De symptomen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Voorheen werd gedacht dat John het vmbo praktijkonderwijs niet aan zou kun nen. Inmiddels maakt hij zich als 13- jarige op om de theoretische leerweg van het vmbo te volgen. Wat was John opgelucht, toen hij bij een praatgroep ontdekte dat hij niet de enige is die zoiets mee maakte. Hij wil niets liever dan nor maal zijn. Dat is ook waarom hij niet wil dat zijn moeder steeds blijft vra gen hoe het met hem gaat. 'Je verpest mijn dag!', riep hij weieens. Soms wil hij wel praten. Pas nog, onder de douche, roept hij zijn moe der en vertelt. Hij heeft de dader ge zien, wiens ouders wonen langs de ene doorgaande weg door 'hun' dorp. Die route moet John wel volgen, als hij ergens wil komen: zijn vrienden, het ziekenhuis, de stad of zijn bij baantje. Altijd langs dat huis. Als zijn zus hoort van de confrontatie snapt ze waarom John ineens zo bang op belde, toen hij onlangs een avond al leen thuis was. woensdag 25 juli 2018 GO In meer dan ne gentig procent van de gevallen wordt misbruik gepleegd door een bekende, veelal mensen uit de familie-, vrien den-, of kennissen kring van het slachtoffer. De dader uit dit artikel, die 20 was toen hij werd veroordeeld, kreeg naast zijn taakstraf van 140 uur een proeftijd van drie jaar. Ook werd hij verplicht tot het betalen van schadevergoeding (9500 euro) en het voltooien van zijn psychologische behandeling. -John

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 9