BUITEN
St.-Janskerk
uit brand
'herrezen'
10 ZE
Op een dag dat de
toeristen in Zeeland
massaal steden en
dorpjes bezoeken,
besluit ik een wandeling te
maken op een plek waar
ze met goed weer graag
vertoeven: het Veerse
Meer bij Kamperland.
In plaats van zelf een rondje sa
men te stellen, kies ik een route
uit op de website van Staatsbos
beheer. De groene route van 5,8
kilometer belooft mij de mooi
ste plekken van natuurgebied de
Schotsman te laten zien en dus rijd ik
naar de parkeerplaats aan de Schots-
manweg, van waaruit de wandeling
begint. Op het verlaten terrein staat
in een hoek een bord en een groen
gemarkeerd paaltje. Dat moet het
startpunt zijn!
Na het afsluiten van het Veerse Gat
in 1961, kwam de Schotsman, een
Iktuurdoor
hethoge gras
en verwacht
elk moment
een zebra
voorbij te zien
schieten
voormalige zandplaat, droog te lig
gen. Nu tref je er grasland, schorren,
slikrandjes, bos en duinen aan. Ook
staat het gebied bekend om zijn rijke
flora en fauna.
Ik loop het bos in en lange tijd ben
ik niet zo onder de indruk van de
omgeving. Bovendien erger ik mij
mateloos aan het razende verkeer op
de vlakbij gelegen N57. Na ongeveer
een kilometer lopen waan ik mij
ineens op de savanne. Ik tuur door
het hoge, droge gras en verwacht elk
moment een zebra voorbij te zien
schieten. Die zie ik niet. Wel stuit ik
na het oversteken van de 'dorre
vlakte' op een windsurfspot aan het
Veerse Meer. Een stevige bries maakt
de omstandigheden vandaag ideaal.
Datzelfde geldt voor de kitesurfers
die in grote getale aanwezig zijn in
zee aan de andere kant van de dijk.
Via een drassig paadje vol rietsten
gels volg ik de oever van het Veerse
Meer. Als ik er loop, is er al weken
nauwelijks regen gevallen. Ik kan mij
voorstellen dat dit pad in natte perio
des wat moeilijker begaanbaar is. Dit
staat overigens ook aangegeven bij de
route op de website van Staatsbosbe
heer. 'De route voert niet over com
fortabele paden'.
Uiteindelijk kom ik weer uit bij de
'savanne'. Ik moet over een houten
balk een slootje oversteken en dan
maak ik een fout. Ik kan geen groen
gemarkeerd paaltje vinden en besluit
rechtdoor te lopen, richting het wa
tersportcentrum. Veel te ver, want als
ik iets verder het bos in was gelopen
bij het slootje, had ik het groene
paaltje wel gezien. Ik loop weer door
het bos en tot mijn vreugde hoor ik
nu alleen maar natuurlijke geluiden.
Hooglanders
Aangekomen bij een asfaltweg steek
ik over naar het terrein van de
Schotse Hooglanders. Ik stap behen
dig om de koeienvlaaien heen. Als ik
de kudde zie, hebben de dieren mij
ook in het vizier en stiekem vind ik
dat een beetje eng. Gelukkig blijven
ze waar ze zijn en versperren ze mijn
pad niet. Het laatste stukje voert over
de asfaltweg richting de parkeer
plaats, maar een groen paaltje dat in
de berm ligt, zegt dat ik nog een lusje
rond de parkeerplaats moet maken.
Dat doe ik braaf, maar echt de moeite
waard vind ik het niet.
Als ik wegrijd, zie ik de in aanbouw
zijnde vakantievilla's bij de entree
van het natuurgebied en ik kan niet
anders dan hopen dat de Schotsman
blijft wat het is. Een prachtplek!
UIT DE ZEEUWSE KLEI
De Sint-Jacobskerk in Vlissin-
gen brandde in 1911 af door
een foutje van een loodgieter. Een
eeuw voordien, in 1811, gebeurde
hetzelfde met de Sint-Jacobskerk
in Sluis. Hier stichtte loodgieter
Moelaert per ongeluk een brandje
op het dak en de uit 1325 daterende
kerk veranderde in een puinhoop.
Deze middeleeuwse kerk was één
van de grootste van Vlaanderen
met een imposant interieur, vele
kapellen en altaren, grafmonu
menten en kerkschatten. Na de
brand werd het terrein achter de
Dinsdagstraat bekend als Sint-
Janskerkhof, omdat de grafzerken
uit het gebouw nu bloot lagen.
In 1948/49 vond een opgraving
plaats door de jonge Rijksdienst
voor het Oudheidkundig Bodem
onderzoek, waarbij de plattegrond
van de kerk werd blootgelegd. Be
halve de zerken bleven ook de
kopwanden van verschillende be
schilderde grafkelders bewaard.
Andere opvallendste vondsten be
treffen het marmeren praalgraf
van de Sluise gouverneur Willem
de Zoete van Lake (1565-1637). Zijn
hoofd bleef bewaard en ook een
deel van een marmeren hond en
een helm. In 2005 documenteerde
de SCEZ de zerken. Intussen was
ook een Werkgroep Sint-Janskerk
hof actief met als bezielende fi
guur de toenmalige beheerder van
het provinciaal archeologisch de
pot Henk Hendrikse, zelf inwoner
van Sluis. De Werkgroep bleef
ageren tegen verdergaand verval.
Met succes: dit jaar is het Sint-
Janskerkhof heringericht. De con
touren van de kerk zijn weer
zichtbaar. Enkele grafzerken zijn
gerestaureerd en opnieuw in het
terrein gelegd. De herinrichting is
aanleiding voor de expositie Brand
in de kerk! De Sint-Janskerk en het
Sint-Janskerkhof. Deze is tot en met
2 september te zien in de middel
eeuwse kelder van het Belfort. Zij
omvat archeologische vondsten,
afbeeldingen en archiefstukken.
AFSTAND 6,7 KM
m.è" ïl&fe ,-4-
A surf spot in het Veerse Meer.
Ruiterplaat
0Ude Roompot
De Banjaard
r10 Parallelweg
Vrouwen
polder
A Een kudde Schotse hooglanders.
woensdag 25 juli 2018
GO
Savanne bij Kamperland
Wendy de Jong
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
De Schotsman bij
Kamperland
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ)
Jan J.B. Kuipers
Hoofd van het grafmonument
van Willem de Zoete van Lake.
RUITERPLAAT
O 200m
De droge vlakte lijkt eindeloos.
A Via een balk naar de overkant.
^57 OostWestweg
itt* »\\\A
lift W&
Middenhofweg
