Met een beetje douwen konden er acht mensen inde Renault 4. Twee voor, vier achter, twee in het hondenbakkie Een leven in auto's 1972 1974 1978 Advocaat en columnist Carrie Jansen kijkt met plezier terug op haar oude, trouwe Renaultje 4. Maar ook bewezen lelijkerds als de Lada 2105 en de Fiat Multipla staan in haar geheugen gegrift. Ik was 18 en ik was groener dan groen. Een milieube wuste hippie, die natuurlijk geen rijbewijs haalde en al helemaal geen auto wilde hebben. Ik had een fiets. En dat moest maar genoeg wezen. Ik was 20 en werd verliefd. Op een jongen die me naar Italië meenam in een Volvo Ama zone. Die 180 kilometer per uur kon halen op de Duitse Autobahn. Die elke bergtop moeiteloos nam. Die benzine slurpte, wat me plotseling heel weinig kon schelen. Vooral omdat in die pracht- auto ook nog - behalve een tentje - makkelijk een gewoon echt dik matras paste. Wat je oh zo nodig hebt als je verliefd bent in Italië. Ik haalde toch mijn rijbewijs. Ik kocht een Renault 4. Met een pookje en schuifraampjes. Dit was een auto die alles kon. Wilde je verbouwen? Ik voerde het bouwmateriaal voor je aan en het puin weer af. Met een beetje douwen konden er acht mensen in. Twee voor, vier achter en twee in het hondenbakkie. Toen we naar Schotland gin gen, kwamen we in een herfststorm terecht. We bon den de tent vast aan de auto en de dag erna waren wij de enige kampeerders die nog overeind stonden. Jammer dat de bodem er, zoals bij alle Franse auto's, onderuit zakte. En ik daarvoor een bekeuring kreeg van 160 gulden. 261 zaterdag 21 juli 2017 Domweg gelukkig in een Fiat Multipla WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 90