WEER EVEN THUIS II 19 Isa Zaman (20) uit Zeeuws-Vlaanderen wil meer van de wereld zien dan Zeeland alleen. Maar na een jaar Amerika en een paar jaar Amsterdam blijkt de Bloemenbuurt in Hulst nog steeds een fijne plek om terug te komen. De eerste twee jaar van mijn leven woonde ik in Stekene, in België", vertelt Isa Zaman. „Daarna gingen we aan de Koekoeksbloem in de Bloemen buurt in Hulst wonen. Toen ik in groep 6 van de basisschool zat, zijn we verhuisd naar een ander huis in dezelfde straat. Mijn ouders vonden dit toch wel een leuke buurt. Eerst woonden ze in het midden van de wijk, nu aan de rand in een groter huis dan het vorige. ]e zit er mooi aan het bos." Isa herinnert zich dat je lekker kon spelen in de kinderrijke wijk. „Met mijn drie jaar oudere broer Thomas kon ik het goed vinden. Maar ik speelde ook veel buiten. Dat vind ik een van de voordelen aan in Zeeland wonen, het is hier zo heerlijk rustig. Met twee buurmeisjes ging ik veel om, we stonden iedere dag bij elkaar aan te bellen. Dan deden we spelle tjes op straat en gingen naar de speel- tuintjes." In Hulst bezocht Isa basisschool de Nobelhorst en daarna het Reynaert- college. Een zorgeloze tijd, met veel vrienden en vriendinnen. Na de middelbare school had ze geen idee welke kant het op moest. „Ik wist eerst niet goed wat ik wilde. Op het mbo heb je niet veel keus. Ik wilde niet iets standaards gaan doen. Toen heb ik last minute besloten dat ik voor een tussenjaar naar Amerika ging. Het papierwerk was een be hoorlijk gedoe, Amerika is best streng. Mijn ouders schrokken wel even toen ik zei wat mijn plannen waren. Toch zijn ze blij dat ik het ge daan heb. Het heeft goed uitgepakt. Ik zat bij een gastgezin in Pennsyl- vania en werd daar goed opgevan gen." Dat jaartje highschool beviel Isa prima en ze leerde belangrijke lessen. „Het was gaaf. Wel anders, mensen zijn opener en enthousiaster. Daar moest ik aan wennen. Zeeuwen zijn soms meer bescheiden en op zich zelf. Ik ben er zelfstandiger en vol- wassener geworden. En mijn Engels is verbeterd." De ouders van Isa vonden het niet makkelijk haar een jaar te moeten missen. „Je beseft dan pas hoeveel je aan elkaar hebt. Dat hadden zij ook. De laatste twee weken kwamen ze langs en heb ik ze alles laten zien. Ze konden mijn graduation meemaken. Toen gingen ze weer naar huis, drie dagen later ben ik alleen teruggevlo gen, ik wilde het zelf afsluiten. Ze waren blij dat ik weer thuis was. Ik heb lieve ouders. Vroeger vond ik ze streng, maar als ik er nu op terugkijk valt dat wel mee." Door de ervaringen die ze in Ame rika opdeed, kon ze beter een keuze maken voor een vervolgopleiding in Nederland. Het werd het mediacol lege in Amsterdam. Verhuizen naar de hoofdstad was daarvoor noodza kelijk. „In Amsterdam woonde ik in een appartementje dat ik deelde met een huisgenoot. Zij kwam uit Har derwijk. We konden het goed met el kaar vinden. Toen ik in Amsterdam woonde, ging ik vaak naar huis. Niet elk weekend, want het is nogal een reis, zo'n vier uur en een kwartier met openbaar vervoer. Vriendinnen die in Brabant studeerden, kwamen ook naar huis, die wilde ik graag zien. In Hulst kom ik altijd tot rust. Het liefst zit ik in de tuin. Die ligt aan de bosrand en is heel groen in de zomer. Het is er stil en rustig. Dat heb je in Amsterdam niet. Als je daar naar bui ten gaat, zit je alsnog met driehon derd man in het park. Mijn ouders staan altijd te springen als ik weer naar huis kom. We proberen altijd een momentje samen te plannen. Ik merk wel dat iedereen toch nog graag terugkomt naar de vriendengroep uit Zeeland, ook al hebben ze nieuwe vrienden in de plaats waar ze stude ren. Terug naar de basis. Hulst is een gezellig stadje. Ik ken er veel mensen. Dat vind ik leuk. En het ligt centraal ten opzichte van Antwerpen, Gent en de rest van Zeeland." Het hoofdstuk Amsterdam heeft Isa net afgesloten. Binnenkort ver huist ze naar Breda om International Media en Entertainment Manage ment te studeren. „Op dit moment kan ik echt nog niet zeggen wat ik na Breda ga doen. Ik ben nu gericht op televisieproductie, geen idee hoe het loopt qua werk. Als het erop aan komt, vind ik het denk ik wel moei lijk om echt buiten Zeeland te gaan wonen." Als het erop aankomt, vind ik het denk ik wel moeilijk om echt buiten Zeeland te gaan wonen zaterdag 21 juli 2018 GO 'In Hulst kom ik tot rust' Mariska den Hartog - Isa Zaman Heeft u herinneringen aan uw ouderlijke huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. Isa Zaman komt graag terug naar de Bloemenbuurt in Hulst, fotocamileschelstraete De kleine Isa aan een gebakje in de tuin van het ouderlijk huis.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 55