IÉ
21
Wie kan vanuit zijn
huis de dijk
oversteken en
heeft dit uitzicht?
hebt hier niets. Geen winkels, geen
café. Alleen een camping en wat
huisjes. Voor alles moet je rijden. Een
probleem vind ik dat niet. Ik ben het
gewend. Vanuit je werk doe je bood
schappen en rijd je door. Zoveel
moeite is dat niet. En wie kan nu
vanuit zijn huis de dijk oversteken en
heeft dit uitzicht over de Ooster-
schelde?"
Getijdenhaven
De haven van Strijenham is een van
de weinig overgebleven getijdenha-
vens aan de Oosterschelde. Waar nu
plek is voor dertien plezierbootjes,
laadden en losten eeuwenlang beurt
schippers hun lading van en op de
kade. Landbouwproducten als hooi,
stro, uien, aardappelen en suikerbie
ten verlieten via het haventje het ei
land.
De levendigheid van weleer is er
nog steeds, nu in de vorm van fiets
en waterrecreatie. „Als ik voor iedere
fietser die passeert een euro krijg,
was ik schatrijk", zegt Rijstenbil. „Je
wilt niet weten wat hier op een dag
voorbijkomt. Racefietsers, bakfiet
sen, elektrische fietsen en helaas ook
steeds meer brommers en motoren.
Die mogen hier niet komen. Maar ge
handhaafd wordt er niet."
Binnendijks hangt een vrouw de
was op. Ze is net thuisgekomen en
haar kinderen vragen om aandacht.
Even verderop zit een vrouw in de
schaduw onder de bomen. Het is de
Roosendaalse Anneke Bogers. Haar
man is een rondje fietsen. Zelf kan ze
het felle zonlicht niet verdragen van
wege een recent ongeval.
Bogers is een vaste gast in Strijen
ham. Ruim veertig jaar komt ze hier,
hoofdzakelijk voor de rust. „Vaak ne
men we de fietsen mee. Rijden we
naar Sint-Maartensdijk. Eten we daar
een ijsje en komen we weer terug.
Het uitzicht over de Oosterschelde
blijft mooi. Nee, een huisje hebben
we hier nooit willen kopen. Daarvoor
gaan we nog te graag naar het buiten
land."
Dat er geen voorzieningen zijn, zo
als een eettentje of café maakt An
neke niets uit. „We nemen gewoon
onze eigen thermoskan mee. Veel
meer hebben we niet nodig. Alleen
als je naar het toilet moet heb je een
probleem." Ze hoopt dat de rust
blijft. „We praten met niemand over
Strijen, dan blijft het hier zoals het
nu is."
Van een fietsmuseumpje heeft de
Roosendaalse nooit gehoord. Ze zit er
met haar klapstoel hooguit 200 meter
vandaan. En groot is Strijenham met
drie straten niet.
Fietsmuseum
Aan Onder de Zeedijk staan de
meeste huisjes. Helemaal aan het
eind woont Kees van den Berg met
zijn vrouw. Hij woont nu 35 jaar op
nummer 14. Neergestreken uit Berkel
en Rodenrijs in de zoektocht naar
een betaalbare woning. Vijfjaar gele
den heeft hij een fietsmuseum ge
opend, Vieux Vélo.
Het schuurtje naast het huis staat
vol fietsen. Van een eenwieler tot
fietsen uit de oorlog. Maar ook aller
lei accessoires. Het museumpje ver
telt de geschiedenis van de fiets vanaf
pakweg begin 1800 tot begin vorige
eeuw. Als Kees eenmaal begint te
vertellen, weet hij niet van ophou
den. Zijn verhaal gaat over dierenarts
Dunlop die banden van schapendar
men maakte en eindigt met een ge
reedschapskoffertje van de ANWB.
Het museumpje heeft geen ope
ningstijden. Wie binnen wil kijken,
kan bellen voor een afspraak. Het te
lefoonnummer is 0166-612648.
maandag 16 juli 2018
GO
'l
'.A'V
Anneke Bogers komt al ruim veertig jaar in Strijenham. Samen met haar man maakt ze graag fietstochtjes, zoals naar Sint-Maartensdijk, fotos ernestaverburg
-Han Rijstenbil
Kees van den
Berg opende vijf
jaar geleden
fietsmuseum
Vieux Vélo in
Strijenham.
