BUITEN
Een sjieke
stoeppaal
10 ZE
Al jaren is het
onderwerp van
gesprek in het
Terneuzense, het
volmaken van het 'rondje
Kreek', op het moment
liggen er twee mooie
wandelstukken rond de
Otheense Kreek bij
Terneuzen. Door het
plaatsen van een brug zou
er een mooie ronde van
gemaakt worden. Maar
zover is het nog niet.
Voorlopig is de aanleg van
een brug echter nog uit
gesteld tot minstens 2021.
De keuze valt nu op het
oudste stuk van de route.
De start is vlakbij het ziekenhuis van
Terneuzen. Aan het eerste gedeelte
Ik ken genoeg
mensen die de
auto nemen
om hier te
gaan
wandelen
van de route ligt een groot uitlaatter-
rein voor honden. Daar kom ik Veron
tegen die haar hond Tara aan het uit
laten is: „Ik kom Tara hier eigenlijk al
tijd uitlaten. Het is echt prachtig hier,
de ideale route om even lekker te
wandelen. Voor mijzelf, maar zeker
ook voor Tara die ook vaak nog even
lekker kan zwemmen. Zelf woon ik in
de buurt, maar ik ken genoeg mensen
die de auto nemen om hier te gaan
wandelen met de hond." Het is inder
daad heerlijk toeven langs de Kreek.
Het is warm als ik de wandeling
maak, maar een koele Westerschelde-
wind is nooit ver weg.
Bos
Na een stuk verder gelopen te heb
ben, waan ik me opeens in het bos. Ik
ben beland in een stuk dat volstaat
met dicht tegen elkaar staande bo
men. In het midden van het kleine
bosje is een groot grasveld. Ideaal
voor een zomerse picknick. Ook al is
het pad heel dicht bij de relatieve
drukte van een woonwijk, ik waan
me toch even helemaal van de we
reld. Even verderop kom ik aan bij
een steiger voor verschillende kleine
bootjes. Het is deze diversiteit die de
route zo interessant maakt. Bij de
steiger kom ik het echtpaar Ver-
planke tegen. Meerdere keren per
week zijn ze te vinden langs de
Otheense Kreek. „We gaan er graag
op uit om een mooi stuk te wande
len. Daar hoefje echt niet altijd ver
voor weg te gaan. Ons huis is hier
vlakbij. Het mooie aan deze route is
dat je er alle kanten mee op kunt. Het
hele stuk is soms wat lang, maar er
zijn genoeg kleinere rondjes die je
perfect kunt lopen."
In het midden van de route ligt res
taurant 'de Kreek'. Ideaal voor een
tussenstop. Aan het eind van het eer
ste rechte stuk, als de Westerschelde
in de verte al opdoemt, kom ik een
Zweeds echtpaar tegen. Gillian en Sa-
muel: „Momenteel zijn we op door
reis met onze camper die we een
stukje verderop hebben neergezet.
Op internet hadden we gelezen dat
het hier zo mooi zou zijn. Tot nu toe
klopt dat helemaal. Het water is zo
rustgevend." Na een stuk wandelen
kom ik uit bij een soort avonturen-
bosje en de aangrenzende kinder
boerderij. De ideale tussenstop voor
ouders, die de kinderen even weg
willen rukken van computer en tele
foon. Wellicht dat de brug naar de
andere kant er ooit komt. Tot die tijd
is er eigenlijk al sprake van een per
fect rondje langs de Otheense Kreek.
UIT DE ZEEUWSE KLEI
Onlangs dook in Vlissingen een
gebeeldhouwde stoeppaal op uit
het begin van de zeventiende
eeuw. Hij is rijk uitgewerkt in re
naissancestijl, waarvan er volgens
specialist Frans Beekman maar
tien voorbeelden in Nederland en
Vlaanderen bekend zijn. De Vlis-
singse paal is als enige compleet.
Hij is 1,66 meter hoog. Het boven
ste deel is versierd met voluten,
heeft centraal een leeuwenkop met
ring in de bek en bovenop een bol
vormig sluitstuk. Het middelste
deel heeft een hartvormig wapen
schildje. Onderaan staat een merk
teken van de beeldhouwer. De on
derste 50 centimeter was ingegra
ven in de grond. De paal sierde in
de Gouden Eeuw ongetwijfeld de
stoep van een sjiek huis.
In vroeger tijden hadden de
meeste huizen in de stad een ver
hoogde stoep in hardsteen of van
klinkers voor de gevel. Vaak werd
zo'n stoep aan weerszijden afgeslo
ten door zitbankjes met op de hoe
ken een bijna identiek stel natuur
stenen stoeppalen. Het verschil zat
hem in de wapenschildjes: een
'mannelijke' steen met een hart
vormig wapenschildje stond links
en een 'vrouwelijke' steen met een
ruitvormig wapenschildje rechts
voor het huis.
De stoep diende als waterkering
langs de vaak nog niet geplaveide
straat, en ook als uitnodigende
ontvangstplaats voor bezoek. Op
de bankjes konden de bewoners
voor hun huis zitten. Ook dienden
de bankjes als wachtplaats voor
koetsiers. Een voorbeeld van zo'n
stoep is te zien voor de houten ge
vel aan Achter het Hofplein in
Middelburg. Door de toename van
verkeer hebben de stoepjes plaats
moeten maken voor publieke trot
toirs en verdwenen veel van de
kwetsbare stoeppalen.
Bernard Meijlink werkt bij de Wal-
cherse Archeologische Dienst.
Terneuzen
woensdag 11 juli 2018
GO
Een perfect rondje
Bas Dingenouts
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
De Otheense
Kreek bij
Terneuzen
-Veron met hond Tara
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ)
Bernard Meijlink
M Zicht op de
Otheense Kreek.
T De kinderboerderij.
Waterhyacint
Een af-
meerplek
voor
kleine
bootjes.
Het pad voert
door het bos.
De hardstenen stoeppaal.