BUITEN Een sjieke stoeppaal 10 ZE Al jaren is het onderwerp van gesprek in het Terneuzense, het volmaken van het 'rondje Kreek', op het moment liggen er twee mooie wandelstukken rond de Otheense Kreek bij Terneuzen. Door het plaatsen van een brug zou er een mooie ronde van gemaakt worden. Maar zover is het nog niet. Voorlopig is de aanleg van een brug echter nog uit gesteld tot minstens 2021. De keuze valt nu op het oudste stuk van de route. De start is vlakbij het ziekenhuis van Terneuzen. Aan het eerste gedeelte Ik ken genoeg mensen die de auto nemen om hier te gaan wandelen van de route ligt een groot uitlaatter- rein voor honden. Daar kom ik Veron tegen die haar hond Tara aan het uit laten is: „Ik kom Tara hier eigenlijk al tijd uitlaten. Het is echt prachtig hier, de ideale route om even lekker te wandelen. Voor mijzelf, maar zeker ook voor Tara die ook vaak nog even lekker kan zwemmen. Zelf woon ik in de buurt, maar ik ken genoeg mensen die de auto nemen om hier te gaan wandelen met de hond." Het is inder daad heerlijk toeven langs de Kreek. Het is warm als ik de wandeling maak, maar een koele Westerschelde- wind is nooit ver weg. Bos Na een stuk verder gelopen te heb ben, waan ik me opeens in het bos. Ik ben beland in een stuk dat volstaat met dicht tegen elkaar staande bo men. In het midden van het kleine bosje is een groot grasveld. Ideaal voor een zomerse picknick. Ook al is het pad heel dicht bij de relatieve drukte van een woonwijk, ik waan me toch even helemaal van de we reld. Even verderop kom ik aan bij een steiger voor verschillende kleine bootjes. Het is deze diversiteit die de route zo interessant maakt. Bij de steiger kom ik het echtpaar Ver- planke tegen. Meerdere keren per week zijn ze te vinden langs de Otheense Kreek. „We gaan er graag op uit om een mooi stuk te wande len. Daar hoefje echt niet altijd ver voor weg te gaan. Ons huis is hier vlakbij. Het mooie aan deze route is dat je er alle kanten mee op kunt. Het hele stuk is soms wat lang, maar er zijn genoeg kleinere rondjes die je perfect kunt lopen." In het midden van de route ligt res taurant 'de Kreek'. Ideaal voor een tussenstop. Aan het eind van het eer ste rechte stuk, als de Westerschelde in de verte al opdoemt, kom ik een Zweeds echtpaar tegen. Gillian en Sa- muel: „Momenteel zijn we op door reis met onze camper die we een stukje verderop hebben neergezet. Op internet hadden we gelezen dat het hier zo mooi zou zijn. Tot nu toe klopt dat helemaal. Het water is zo rustgevend." Na een stuk wandelen kom ik uit bij een soort avonturen- bosje en de aangrenzende kinder boerderij. De ideale tussenstop voor ouders, die de kinderen even weg willen rukken van computer en tele foon. Wellicht dat de brug naar de andere kant er ooit komt. Tot die tijd is er eigenlijk al sprake van een per fect rondje langs de Otheense Kreek. UIT DE ZEEUWSE KLEI Onlangs dook in Vlissingen een gebeeldhouwde stoeppaal op uit het begin van de zeventiende eeuw. Hij is rijk uitgewerkt in re naissancestijl, waarvan er volgens specialist Frans Beekman maar tien voorbeelden in Nederland en Vlaanderen bekend zijn. De Vlis- singse paal is als enige compleet. Hij is 1,66 meter hoog. Het boven ste deel is versierd met voluten, heeft centraal een leeuwenkop met ring in de bek en bovenop een bol vormig sluitstuk. Het middelste deel heeft een hartvormig wapen schildje. Onderaan staat een merk teken van de beeldhouwer. De on derste 50 centimeter was ingegra ven in de grond. De paal sierde in de Gouden Eeuw ongetwijfeld de stoep van een sjiek huis. In vroeger tijden hadden de meeste huizen in de stad een ver hoogde stoep in hardsteen of van klinkers voor de gevel. Vaak werd zo'n stoep aan weerszijden afgeslo ten door zitbankjes met op de hoe ken een bijna identiek stel natuur stenen stoeppalen. Het verschil zat hem in de wapenschildjes: een 'mannelijke' steen met een hart vormig wapenschildje stond links en een 'vrouwelijke' steen met een ruitvormig wapenschildje rechts voor het huis. De stoep diende als waterkering langs de vaak nog niet geplaveide straat, en ook als uitnodigende ontvangstplaats voor bezoek. Op de bankjes konden de bewoners voor hun huis zitten. Ook dienden de bankjes als wachtplaats voor koetsiers. Een voorbeeld van zo'n stoep is te zien voor de houten ge vel aan Achter het Hofplein in Middelburg. Door de toename van verkeer hebben de stoepjes plaats moeten maken voor publieke trot toirs en verdwenen veel van de kwetsbare stoeppalen. Bernard Meijlink werkt bij de Wal- cherse Archeologische Dienst. Terneuzen woensdag 11 juli 2018 GO Een perfect rondje Bas Dingenouts Een wekelijkse wandeling door Zeeland. Vandaag: De Otheense Kreek bij Terneuzen -Veron met hond Tara Tweewekelijkse rubriek over ar cheologische vondsten in Zee land door Stichting Cultureel Erf goed Zeeland (SCEZ) Bernard Meijlink M Zicht op de Otheense Kreek. T De kinderboerderij. Waterhyacint Een af- meerplek voor kleine bootjes. Het pad voert door het bos. De hardstenen stoeppaal.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 42