Hand in hand, zo hoort
dat bij Feyenoord
M
jPTlS
13
het mee in je genen. Het is ge
weldig om dat met Johan te
kunnen delen."
Even kijkt hij voor zich uit en
laat hij een stilte vallen. Dan
richt Edgar zijn blik weer op
zijn zoon, die op dat moment
hele andere dingen aan zijn
hoofd heeft. Hij ziet flink wat
kinderen namelijk het veld op
Wat is er mooier
dan hier in Zeeland
met je zoon naar
Feyenoord kunnen
gaan?
rennen, in de richting van Fey-
enoord-middenvelder Tonny
Vilhena. Johan is idolaat van
hem en staat te popelen om zelf
ook over de omheining te klau
teren, maar moet van zijn vader
nog even geduld hebben. „Dat
mag nog niet, Johan. Kijk maar,
die andere kinderen worden
weggestuurd."
Het wachten wordt beloond.
Een klein uur later staat Johans
shirt vol handtekeningen. Met
een stralend gezicht wijst hij
naar één van de krabbels.
„Deze is van Vilhena", vertelt
hij trots. Ook Edgar heeft zijn
slag geslagen. In zijn handen
draagt hij een boekje, waar alle
spelers van Feyenoord hun sig
natuur in hebben achtergela
ten. „Ik verzamel handtekenin
gen van beroemdheden. Nu
heb ik ook alle spelers van mijn
duppie."
Voetbalfeest
De twee genieten nog even na.
Ook zonder groots spel van
Rotterdamse zijde is het deze
zaterdag een voetbalfeest in
Middelburg. Voor de jonge Jo
han, zijn vader Edgar en al die
andere ouders die met hun kin
deren naar hun idolen zijn ko
men kijken. Voldaan zoekt het
Vlissingse duo de uitgang op.
De aandenkens getekend op Jo
hans shirt en in Edgars boek, de
herinnering voor altijd bewaard
in hun hart. Langzaam verdwij
nen ze uit het zicht. Hand in
hand, want zo hoort dat bij Fey
enoord.
Als alle spelers van Feyenoord
richting de kleedkamer zijn ge
wandeld, draaien Johan en zijn
vader zich om. De kleine man
is zichtbaar onder de indruk.
Zijn ogen vertellen alles. De
trots, vreugde en spanning
spatten uit zijn kijkers. Edgar
staat naast hem te glunderen.
„Wat is er mooier dan hier in
Zeeland met je zoon naar Fey
enoord kunnen gaan?", vraagt
hij zichzelf hardop af.
Johan vertelt dat het niet de
eerste keer is dat hij zijn idolen
aan het werk gaat zien. Twee
keer heeft vader hem al meege
nomen naar die grote Kuip.
Beide keren genoot de jonge
Vlissinger. Vooral van de sfeer.
Maar een wedstrijd zo dicht bij
huis, dat is wel even iets an
ders. „Ik denk dat het 2-0 voor
Feyenoord wordt", voorspelt
Johan. „Nee joh", reageert va
der Edgar meteen. „Ik zou 5-1
zeggen." Johan denkt even na,
maar houdt voet bij stuk. „Het
wordt 2-0."
Samen lopen ze daarna rich
ting de ingang, laten hun en
treebewijs controleren en zoe
ken een plaatsje in de zon. Pre
cies zoals beschreven in het
eerste couplet van Feyenoords
clublied. Echt versteld als de
sterrenploeg gaat spelen - ook
dat hoort zo volgens datzelfde
lied - staan Johan en Edgar niet.
De Rotterdammers ogen niet
heel erg gretig en winnen uit
eindelijk met 2-0, wat Johan al
lang wist.
De wedstrijd levert hier en
daar een mopperende toe
schouwer op, maar dat ontgaat
de twee Vlissingers. Zij hebben
de middag van hun leven. „Dit
soort momenten koester je.
Deze dag gaan wij nooit meer
vergeten", weet Edgar zeker.
„Het gevoel, dat Feyenoord-ge-
voel, is niet te beschrijven. Je
wordt ermee geboren, krijgt
maandag 9 juli 2018
PM
Elftal na rust op de knieën
M De opkomst
van Feyenoord
in Middelburg.
FOTO RUBEN OREEL
De negenjarige Johan samen met zijn vader Edgar voor de
bus van Feyenoord. foto ruben oreel
- Edgar Achterberg (46)
Zij aan zij staan ze achter een
dranghek, de negenjarige
Johan Achterberg en zijn
vader Edgar (46). Op de par
keerplaats van voetbalclub
Zeelandia Middelburg zien de
twee Vlissingers hoe de se
lectie van Feyenoord vlak
voor hun neus de bus uit
stapt. Vol enthousiasme
heten ze hun helden welkom
in Zeeland, waar voor de be
kerwinnaar het oefenduel
met het Zeeuws elftal op het
programma staat.
Daniël Vervelde
Middelburg
T Robin van
Persie dartelt
over het veld in
Middelburg.
FOTO RUBEN OREEL
Vuurwerk langs de kant van het veld in Middelburg.
FOTO RUBEN OREEL
