Bloed, breuken...
en weer door
Nerveuze ouverture vol valpartijen
3
van de Tour vandaag flink door elkaar gaat husselen
Onze voorspelling:
Geel staat ook op het spel
woordelijk wordt ze geleerd om door te
zetten, om niet op te geven -
maar er is een grens. Wat Craddock doet, is niet held
haftig, het is onverantwoordelijk. En dat geldt dubbel
voor zijn ploegleider en zijn ploegarts. Wonderen be
staan niet: de scheur in zijn schouder heelt niet in de
komende weken. Hoe moet die arme jongen de ploe
gentijdrit overleven? De kasseien naar Roubaix? De
Alpen? De Pyreneeën? Doorfietsen bete
kent dat hij niet kan herstellen. Hij ris
keert zijn eigen gezondheid én die van
de renners rond hem. Als je je stuur
amper vast kunt houden en pijnstillers
nodig hebt om de dag door te komen,
dan hoor je niet op een fiets te zitten i
een op hol geslagen peloton.
Tirreno
k
Column
THIJS ZONNEVELD
Hij had zijn rugnummer nog wel andersom op
gespeld. Omdat de traditie het voorschrijft,
misschien ook wel omdat hij er echt in gelooft
dat het werkt. Het is een staaltje wielerlogica: als je
rugnummer 13 omdraait, verandert ongeluk in geluk.
Maar hij was nog niet eens halverwege de eerste
etappe of hij lag al op zijn kanis. Oogkas kapot, schou
der op half zeven. De letters in beeld waar zijn moe
der al jaren nachtmerries over heeft: Lawson Crad-
dock - Chute.
Je hoefde geen dokter te zijn om te zien dat het se
rieus was. Hij keek nog maar door één oog en hij kon
zijn stuur amper meer vasthouden. Diezelfde avond
kwam het vonnis van de radioloog: een scheur in zijn
schouderblad. De kans dat Craddock Parijs haalt, is
net zo groot als de kans dat Mart Smeets de naam van
Rein Taaramae goed uitspreekt. Maar Craddock gaat
door. Natuurlijk gaat hij door. Met een bebloede kop
en een gebroken schouder. Want wielrenners zijn
martelaars. Hoe heroïscher, hoe beter. Pijn is emotie.
Bladiebla, bladiebla. Er komt nog eens een dag dat er
een renner met twee gebroken benen, een geampu
teerde arm en een driedubbele dwarslaesie aan de
start komt. Zo doen wielrenners dat, weet je wel.
Ik word er ondertussen wel een beetje simpel van.
Van de renners die altijd maar doorfietsen, van de
ploegartsen die ze weer op
hun fiets zetten met een dosis
pijnstillers achter hun kiezen
waarmee je een os kunt om
leggen. Van de commentato
ren die roepen hoe heldhaftig
het is om met een gebroken
schouder door te fietsen, van
de fans die hem schouder
klopjes geven. Figuurlijk dan...
Heldhaftig is
het niet wat
Craddock
Het ene moment gaat Michael Matthews
(27) met zinderende snelheid tegen het
asfalt. Het andere moment signeert hij
fotokaarten. Hoeveel tijd er tussen de
twee situaties zit? Amper tien minuutjes.
De Australiër van Sunweb haalt zijn
schouders op over de valpartij op zo'n
twee kilometer van de finish in La Ro
che-Sur-Yon. Hij baalt wel degelijk van
deze gemiste sprintkans in de tweede
etappe, maar zegt ook: „Ik ben in het ver
leden al zo vaak gevallen in de Tour. In
2015 brak ik bijvoorbeeld mijn ribben.
Dan voelt dit als een fijne valpartij."
Matthews was slechts een van de vele
mannen die vielen in het nerveuze ope
ningsweekeinde. Door het vlakke par
koers kwam zowel op zaterdag als zon
dag een volledig peloton vol frisse ren
ners de finale in, met alle gevaren van
dien en twee totaal ontregelde sprints.
Opvallend was na afloop de gelatenheid
in het peloton. Een sneer naar de organi
satie bleef uit, het waren de renners zelf
die risico's namen. „Het hoort een beetje
bij de Tour", zei Dylan Groenewegen.
Het grootste slachtoffer was Luis Léon
Sanchez, die opgaf met een elleboog
breuk. Vier favorieten kijken nu al tegen
een achterstand aan. Chris Froome, Ri-
chie Porte en Adam Yates verloren 51 se
conden door oponthoud na een val.
Nairo Quintana bleef op zijn fiets zitten,
maar brak twee wielen en verloor 1.15.
Al die vergelijkingen tussen
het gerollebol van Neymar
en het doorzettingsvermo
gen van Craddock - ze zijn
zo goedkoop. Ja, Neymar
is een verschrikking om
naar te kijken; maar dat is
Craddock ook. Als ik hem
zie fietsen, met anderhalve
arm en een lichaam dat
schreeuwt om rust, dan kan ik
maar één ding denken. Lieve
jongen, ga alsjeblieft naar huis.
maandag 9 juli 2018
De enige ploegen
tijdrit tussen het WK
en de Tour was in de
Tirreno. Sunweb werd
daar vijfde, BMC won.
Via de ploegentijdrit peuzelt Froome iets van zijn achterstand af.
2. BMC
(Porte)
1.Sky
(Froome)
3.Quick-Step
(Gaviria)
Peter Sagan boekte gisteren zijn negende rit-
zege ooit in de Tour en nam het geel over van
Fernando Gaviria. Grote kans dat hij de trui van
daag weer kwijtraakt, want Sagans Bora hoort
zeker niet bij de favorieten op de ploegentijdrit.
@thijszonneveld
A 7 maart 2018: Dumoulin
fungeert als locomotief van
de Sunwebtrein tijdens de
ploegentijdrit van Tirreno-
Adriatico. foto cor vos
Sunweb
Ploegentijdrit
St-Léger
sous-Cholet
4,5 km
St-André-
de-la-Marche
La Séguinière
_^xkm
Cholet
La Romagne
18,5 km
La Malmongère
23 km
35,5 km
Finish
Av. A. Manceau
FRANKRIJK
La Séguinière
106m
St-André-
de-la-Marche
O St-Léger g7m
sous-Cholet j*
126m T
Sommige renners vielen hard, andere
renners vielen zacht. Maar dat er ge
vallen werd, werd door velen schou
derophalend ontvangen. „Het hoort
een beetje bij de Tour."
Pim Bijl
La Roche-Sur-Yon
Heinrich Haussier zit in de hekken
na de crash waarbij ook Michael
Matthews en geletruidrager Gaviria
betrokken waren, foto reuters
dO©t j het IS Wielrenners zijn mensen,
onverant- maar ze proberen te vaak
bovenmenselijk te zijn. Er
