9 Michel Barbier keek tijdens een vredesmissie in Zuid-Soedan de dood in de ogen toen hij achterna werd gezeten doorschietende soldaten. Toch hielp hij op zijn vlucht drie vrouwen. Nu is hij de eerste in 65 jaar die bij de marechaussee een dapperheids onderscheiding krijgt. mmm Nog 13 helden VAN VERDIENSTE nwm. mm&r V:v. it is foute boel, denkt de 52-jarige marechaussee i meteen als hij op een I bankje wacht voor het r lokale politiebureau in Yambio. Het is novem ber 2007, het regent kei hard en hij is hier met een collega om agenten te helpen met een moordonder- zoek. Plotseling komen vijf soldaten in uniformen en met getrokken machinege weren het terrein op. Ze houden hun vin ger op de trekker, zijn zichtbaar gespan nen en stappen direct af op Soedanese politieofficieren die ook buiten zitten op klapstoeltjes. De soldaten willen iemand meenemen die vastzit in een cel, maar als de com mandant dat weigert ziet Barbier hoe een van de soldaten in koelen bloede de trek ker over haalt. Meerdere kogels doorzeven het lichaam van de officier. Daarna krij gen zijn twee collega's ook de volle laag. Barbier was al zo onopvallend mogelijk naar zijn auto gelopen omdat hij het niet vertrouwde, maar staat op een steenworp afstand als de liquidatie zich voor zijn ogen voltrekt. In zijn hoofd is het een ker mis. „We moeten weg hier", is zijn eerste reactie tegen zijn maatje. Ze zijn niet be wapend. En dat is misschien maar goed ook, beseft Barbier achteraf. „We hadden niets tegen ze kunnen beginnen. En daarom waren we nu ook niet hun eerste prioriteit." Een paar tellen later rennen ze voor hun leven, terwijl een oorverdovend vuurgevecht losbarst tussen de militairen en andere agenten op het bureau. Omdat soldaten de toegangspoort hebben ge blokkeerd, proberen ze via een rij in be slag genomen vrachtwagens een andere uitweg te vinden. Maar daar stuiten ze op een metershoog hek met prikkeldraad. Barbier ziet hoe soldaten op een meter of dertig hen gericht proberen te raken. Hij is nog nooit zo bang geweest. „We moe ten erdoor, anders gaan we eraan", schreeuwt hij, terwijl de kogels inslaan op het blik van de vrachtwagens. Ooggetuige Barbier is ineens niet meer de 'blauwe ba ret' die normaal gesproken met rust wordt gelaten omdat hij vrede en stabiliteit in het land komt brengen. Hij is nu oogge tuige van een drievoudige moord. En de boodschap nadat ze het vuur op hem openden is wel duidelijk: hij moet dood. In een ultieme poging zijn leven te red den, klimt Barbier in het hek met prikkel draad. Bij een boom vindt hij houvast om zichzelf erover te hijsen. Ook hier slaat een kogel in. Houtsplinters vliegen in zijn ge zicht. „Ik dacht toen echt even dat ik er was geweest, maar ik zag en voelde niets." Zijn collega is ondertussen via een gat in het hek onderlangs in het open veld te rechtgekomen. Barbier laat zich vallen en samen zetten ze het op een lopen. Van hut naar hut proberen ze uit het zicht van hun belagers te blijven en zo veilig hun bewapende basis verderop te bereiken. Bij een van die hutten treffen ze drie vrouwen in grote paniek die ook voor de Verenigde Naties werken. Ze willen niet vluchten, maar de twee Nederlanders trekken, sleuren en schreeuwen tot ze in beweging komen. Als de kogelgaten ook in deze hut inslaan, lijkt het door te drin gen dat ze geen andere keus hebben. Via lemen hutjes, maïsvelden en strui ken probeert Barbier uit het zicht te blij ven. De veilige basis is slechts een kilo meter lopen, maar het lijkt wel de andere kant van de wereld. Op een veld trekken de vrouwen het niet meer. Ze liggen in totale paniek op de grond. „Het gaat te langzaam. We moeten door. Zo gaan we het niet redden!" zegt Barbier tegen zijn collega. Maar als ze der tig meter verder zijn, kijken ze elkaar aan en rennen toch terug om de vrouwen te halen. „We konden ze absoluut niet ach terlaten. Ze zouden het niet overleven of als wisselgeld worden gebruikt om ons te pakken te krijgen", zegt Barbier. Vuurgevecht Terwijl ze de kogels horen fluiten, slepen ze de vrouwen richting het kamp van de Verenigde Naties. Dan blijkt dat de vele oproepen om hulp via de portofoon niet onbeantwoord zijn gebleven. Op een kruising hebben VN-collega's een auto met draaiende motor klaargezet. Ze springen erin en rijden het kamp binnen, waarna de bewaking twintig minuten lang een vuurgevecht heeft met hun ach tervolgers. Barbier heeft het gered, maar voelt zich allerminst veilig. Het kamp is al eens eer der overlopen door lokale, bewapende milities. Toen overleefden negentien VN- medewerkers dat niet. Pas als een helikopter Barbier de vol gende morgen in alle vroegte oppikt, vindt hij rust. En komt het besef dat hij zomaar ook op een andere manier de krant had kunnen halen. „Nu is het een bijzonder verhaal, maar als ik was geraakt toen ik terugging om die vrouwen te ha len had iedereen waarschijnlijk gezegd hoe ik zo dom kon zijn om dat te doen." Barbier denkt er maar niet te veel over na. Het is gegaan zoals het is gegaan en hij prijst zichzelf gelukkig dat hij er geeste lijk niets aan over heeft gehouden. „Ik voldeed aan alle voorwaarden om een trauma te krijgen. Zweette enorm. Had urenlang geen honger. Een verhoogde hartslag. Maar toch heb ik het een plek kunnen geven. Ik zie de beelden nog we ieens voor me hoe er op ons werd ge vuurd toen we achter die vrachtwagens stonden. Of hoe die agenten werden ver moord. Maar uiteindelijk hebben we het best haalbare resultaat. Wij zijn er veilig uit gekomen en de vrouwen zijn gered." Dus is het tijd om te genieten van het Kruis van Verdienste dat hij gisteren kreeg opgespeld voor zijn heldendaad, de eerste voor iemand van de Marechaussee sinds de Tweede Wereldoorlog. Een hele eer, vindt hij. dinsdag 3 juli 2018 GO Aan de dood ontsnapt én drie vrouwen gered Raymond Boere Rotterdam Michel Barbier is niet de enige die gisteren een dapperheidsonder scheiding kreeg. Nog 13 militairen zijn beloond voor hun heldendaden. 1X BRONZEN LEEUW Een commando kreeg de Bronzen Leeuw voor zijn ope raties in Afghanistan. Hij kwam in 2007 met zijn team twee keer in hinderlagen terecht, maar wist er steeds veilig uit te komen. Met ge vaar voor eigen leven schakelde hij een mitrailleursnest uit. Ook redde hij het leven van een kameraad. 2X BRONZEN KRUIS Een marinier kreeg deze onderscheiding voor operaties in Af ghanistan, onder meer omdat hij uit zijn dekking kwam om zo het vuur naar zich toe te trekken, waardoor kameraden veilig konden terugtrek ken. Ook een genieverkenner werd onderscheiden, omdat hij anderen voor liet gaan toen ze onder vuur kwamen te liggen en moesten te rugtrekken. 4X KRUIS VAN K/?f\ VERDIENSTE f Twee kikvorsman nen krijgen deze onderscheiding, omdat ze voor de kust van Somalië een piratenschip wisten te saboteren, twee comman do's omdat ze veilig uit een hinder laag wisten te komen. 6X VLIEGER- KRUIS Zes F-16 vliegers kregen deze hoge onderscheiding voor bombarde menten in Kosovo in 1999. Eén om dat hij een straaljager van de vijand neerhaalde.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 9