r.
1
8
N
BRUSSEL MINITOP
Jarenlange besluiteloosheid over migratie dreigt
Europa, opnieuw, lelijk op te breken. Het is zeer de vraag of
een speciale top in Brussel de impasse kan doorbreken.
Besluiten nemen we in
Europa pas als we met de
rug tegen de muur staan
Zeker, want op onderdelen - met
name de automatische spreiding
van asielzoekers over heel Europa -
staan lidstaten al dik twee jaar met
getrokken messen tegenover elkaar.
Tegelijkertijd is de druk om nu ein
delijk eens knopen door te hakken
ongekend hoog. Volgend jaar mei
zijn er Europese verkiezingen, het
migratieprobleem nog langer on
opgelost laten is - kijk naar
Italië - een geweldig cadeau voor
anti-Europese partijen.
Ook in Duitsland rommelt het.
Angela Merkel ligt zwaar overhoop
met haar eigen CSU-minister van
Binnenlandse Zaken Horst See-
hofer. Komt zij (weer) met lege
handen terug uit Brussel, dan wil
hij per 1 juli asielzoekers die zich al
in een ander EU-land hebben laten
registreren rücksichtslos daarheen
terugsturen.
Merkel ziet dat als een nekslag
voor de open binnengrenzen, één
van de grootste verworvenheden
van 6o jaar verenigd Europa.
Simpel: voorkomen dat zich ooit
nog een herhaling voordoet van
2015, toen meer dan een miljoen
mensen de Middellandse Zee pro
beerden over te steken en 3771 van
hen verdronken. Het jaar daarop
waren dat er 5022. Hardliners als de
Hongaarse premier Viktor Orban
vallen terug op muren, hekken en
prikkeldraad, maar volgens de be
leidsmakers in Brussel, die al sinds
mei 2015 onafgebroken oplossingen
aandragen, is geen hek hoog genoeg
en geen zee diep genoeg om mi
granten echt af te schrikken: ze zul
len blijven komen, en wellicht zelfs
in steeds grotere aantallen.
Allereerst, zoals iedereen, een veel
betere bewaking van de Europese
buitengrenzen, onder meer door de
aanstelling van een kleine 10.000
extra grensbewakers. Verder: oor
logsvluchtelingen zoveel mogelijk
opvangen in de buurt van conflict
gebieden en daarbij financieel hel
pen, zoals al gebeurt in Turkije, Li
banon en Jordanië. Herkomstlan
den van economische migranten
krijgen economische steun. De re
denering: als het thuis beter gaat,
blijven ze daar.
Aan Europese zijde moeten asiel
aanvragen snel en overal op de
zelfde manier worden afgehandeld,
moet de opvang aan (humane) mi
nimumnormen voldoen, moet wie
geen recht op verblijf heeft snel(ler)
terug, en moet er (legale) arbeids
migratie komen.
Sluitstuk en inmiddels symbool
dossier: de al genoemde spreiding
van asielzoekers, zodat niet een
paar Zuid-Europese landen de
klappen voor heel Europa opvan
gen, enkel omdat zij aan de Middel
landse Zee liggen. Ook de paar
mm
Noord-Europese landen die veel
vluchtelingen opvangen omdat zij
toevallig goed in de markt liggen bij
asielzoekers, moeten door een be
tere spreiding worden ontzien.
Nee, want Polen, Hongarije, Tsje
chië en Slowakije blijven zich hier
tegen verzetten. Bulgaarse compro
misvoorstellen om een beter even
wicht te vinden tussen verant
woordelijkheid
(van Zuid-Euro-
pese aankomst-
landen) en soli
dariteit (bij de
rest) hebben de
impasse niet
kunnen door
breken. Bulga
rije wilde ach
tereenvolgens
extra geld en middelen voor de zo
genoemde aankomstlanden, vrij
willige spreiding en in een later sta
dium kwam het land nog met ver
plichte spreiding op de proppen.
Politiek ligt het uitgesproken moei
lijk. Steeds meer landen staan een
harde lijn voor. Denemarken en
aankomend Raadsvoorzitter Oos
tenrijk werken aan opvangkampen
voor afgewezen asielzoekers 'op een
weinig aangename plek' binnen
Europa, maar buiten de EU.
Europees president Donald Tüsk
werft steun voor regionale 'ont
schepingsplatforms' in vermoede
lijk Noord-Afrika, waar in territori
ale wateren opgepikte (oorlogs-)
vluchtelingen kunnen worden ge
scheidenvan economische migran
ten. Onduidelijk is nog of dit kan en
(juridisch) mag. Europa ging al ver
met zijn omstreden asieldeal met
Turkije en steun aan de Libische
kustwacht. Die leverde beschuldi
gingen (door ngo's) van mede-
plichtigheid op aan misbruik en
uitbuiting van migranten in Libi
sche detentiekampen
Dat weet, op dit moment, niemand.
De herziening van 'Dublin', dat de
verantwoordelijkheid voor de af
handeling van asielaanvragen re
gelt, staat in gelekte ontwerpcon-
clusies nog tussen haken, voorTusk
waren de spreidingsvoorstellen van
de Commissie eind vorig jaar al een
gepasseerd station. Hoop kan hij
ontlenen aan een waarneming van
zijn voorganger, oud-voorzitter
Herman van Rompuy: „Besluiten
nemen we in Europa pas vaak als
we met onze rug tegen de muur
staan, voor de afgrond en met het
mes op de keel."
vrijdag 22 juni 2018
GO
Patstelling
over migratie
zet Europa
voor het blok
In de aanloop naar die beslis
sende top eind volgende week
halen de staats- en regeringslei
ders alles uit de kast om de Eu
ropese samenwerking én hun
gezicht te redden: tot en met
een voorbereidende minitop ko
mende zondag.
Frans Boogaard
Brussel
Spannend?
Waar gaat het om?
Wat wil Brussel dan?
Wi3F=TT4Bi^,
—Herman van Rompuy, oud-voorzitter EU
Dat lukt dus niet?
En nu?
Spanjaarden
protesteren
tegen de
opvang van
migranten en
Italianen
(links) laten
zien dat ze
dat juist wél
willen.
FOTO'S AFP.GETTY
Is er eind deze maand een op
lossing?
