25 baby's bestaan. En dat de meeste mensen juist graag kennismaken met je overleden kindje. Lotte: „We we ten dat één keer vragen aan de ouders onvoldoende is. Een overlijden komt soms als een donderslag bij heldere hemel. Ouders verkeren in shock. De moeder is moe van de bevalling en zit vol hormonen. Vader heeft ook nachten niet geslapen. Hoe weet je dan wat je wilt? Dat gevoel herken nen wij." In die rollercoaster van emoties moeten kersverse ouders allerlei keu zes maken. Begraven of cremeren? Willen ze een kistje of een mandje? Stuur je een geboorte- of een rouw- kaartje? Willen ze als herinnering een voet- en handafdrukje? Lotte de Brengt de bloemist weer vrolijk bloemen: Is er een kind geboren? Dat komt zo hard aan Wind: „Het is voor de ouders fijn dat een ervaringsdeskundige hen bij staat. Zo weet ik hoe handig het is een vriendin de bloemen bij de deur te laten aannemen. Komt de bloemist weer vrolijk aan: 'wat een bloemen! Is er een kindje geboren?' Dat komt zo hard aan." Herinneringen De uitvaartbegeleiders van Houvast adviseren ouders het kindje na de geboorte mee naar huis te nemen. Om je zoon of dochter te kunnen los laten, moet je het eerst hebben vast gehouden. Gertie van der Linden: „In de jaren 70 vonden artsen het beter als je een doodgeboren baby niet zou zien. Het verdween gewoon. Zo ging dat. Nu zeggen we: het is belangrijk om herinneringen te maken in de week dat je een kindje thuis hebt." Ze pakt haar herinneringen erbij, en bladert door het compact foto boekje. Op een foto liggen Mees en Linde op haar borst in het zieken huisbed. Er is ook een foto van de slaapkamer gemaakt, waar de twee lingmeisjes bij elkaar in een mandje liggen, omringd door bloemen. „Je bent er niet op voorbereid wat voor enorme stroom liefde je voelt, fami lie en vrienden komen langs. De meesten willen Mees en Linde zien. Ik heb er de hele middag naast geze ten, als een trotse moederkloek. Ik denk met veel warmte en liefde terug aan die week." Lotte de Wind vult aan: „Dat ze ook voor je vrienden en familie een herinnering zijn geweest, is heel fijn." Ongemakkelijk Een zoontje of dochtertje verliezen betekent vanzelfsprekend een groot verdriet. Toch lijkt rouwen ongemak kelijke reacties op te roepen. Wat zeg je als je de moeder of de vader in de supermarkt tegen het lijf loopt? Of een halfjaar later? „Mensen denken: na een paar maanden is het toch wel over? Ze realiseren zich niet hoe in tensief de rouw kan zijn om een mensje dat niet heeft geleefd", zegt De Wind. „Het heeft een enorme weerslag op jezelf en je gezin. Ook na een jaar nog. Of drie jaar." Tot 24 weken mag de zwanger schap worden afgebroken, dan is het embryo nog niet levensvatbaar bui ten de baarmoeder. Sommigen spre ken tot die tijd over een foetus in plaats van een baby. „Ik merk wei eens dat mensen het overdreven vin den om dan een dienst te houden", zegt Mireille Elshof. „Je kunt net zo veel verdriet voelen van een kindje dat je bij 20 weken verliest als bij een voldragen zwangerschap." Waar zij naartoe willen, is dat ouders wéten dat er gespecialiseerde begeleiding bestaat. Gertie van der Linden: „Wij willen dat verpleegkundigen zeggen 'mocht je het willen, dan kan het'." Hoe zwaar is het voor henzelf? „We doen dit niet om ons eigen ver driet een plaats te geven", zegt zij. „Maar omdat we wat te bieden heb ben. Tuurlijk schiet ik weieens vol - dan zie ik zo'n moeder en denk ik: 'ik weet precies hoe jij je voelt'. Maar we blijven professioneel." Wel of niet make-up verbieden? Het nadeel van een kind iets verbieden is dat de relatie kan verzuren Wie zou jij nog zijn zonder het probleem? dinsdag 19 juni 2018 GO Mireille Elshof (I), Gertie van der Linden en Lotte de Wind (r) advise ren bij een baby-uitvaart nadat ze alledrie een pasgeboren kindje verloren, foto koen verheijden —Lotte de Wind Mijn dochter van 10 jaar is gek op beau- tyvlogs en wil de hele dag make-up op, ook naar school. Ik vind haar veel te jong. Wat te doen? Je hebt de keus tussen het hard verbieden en een manier vinden waarmee jullie allebei een beetje krijgen wat jullie willen, maar ook al lebei een beetje niet. Het nadeel van een kind iets verbieden is dat de relatie kan verzuren, het nadeel van optie twee voor jou is dat je soms een opgemaakte doch ter in huis hebt (optie drie, het helemaal losla ten, is gezien je brief geen optie voor je). Verbieden is verbieden, daar zijn we dus snel klaar mee. Je zegt ge woon 'nee' en daarmee is de kous dan af. Je kunt ook met je dochter het gesprek aangaan en kijken of jul lie tot een compromis kunnen komen, bijvoor beeld om het alleen thuis te doen, dus nadat ze uit school is geko men. Dan kun je ook ge zellig meedoen, waar door het minder als te genwerking voor haar voelt. Maar bovenal, leg uit wat je bezwaar is en be spreek dan eens hoe jullie allebei een beetje geven en allebei een beetje nemen en je rela tie hoeft er niet onder te leiden. —Steven Pont —Steven Pont Ik laat dingen niet los en heb daar last van. Heeft u tips? Loslaten is het tegen overgestelde van con trole behouden. Ik advi seer vaak een tussen stap te nemen. Een probleem waar je mee zit kan als een tas om je nek hangen waar je de hele dag mee moet sjouwen. De tas weggooien is geen optie want er zitten be langrijke spullen in. Je kunt de tas soms wel even neerzetten en je bezighouden met iets anders, iets waar je graag mee bezig wilt zijn. Dat is een pro bleem laten. Het is er nog, maar het zit je niet zo in de weg. Ook kan het goed zijn om te onderzoeken waarom je het probleem graag bij je wilt houden. Welk gevoel komt er op als je het los zou laten? Wie zou jij nog zijn zon der het probleem? Wat levert het vasthouden je op? Dat zelfonderzoek kan inzicht geven in waar controle voor jou voor staat. Ik zie vaak dat mensen leven vanuit (onbewuste) overtuigin gen en regels voor zich zelf en die houden je gevangen. Kun je de regels losla ten of herdefiniëren, dan kun je ook meer vrijheid krijgen in je den ken en daarmee uitein delijk loslaten. —Ellen Huljsmans

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 25