25
baby's bestaan. En dat de meeste
mensen juist graag kennismaken met
je overleden kindje. Lotte: „We we
ten dat één keer vragen aan de ouders
onvoldoende is. Een overlijden komt
soms als een donderslag bij heldere
hemel. Ouders verkeren in shock. De
moeder is moe van de bevalling en
zit vol hormonen. Vader heeft ook
nachten niet geslapen. Hoe weet je
dan wat je wilt? Dat gevoel herken
nen wij."
In die rollercoaster van emoties
moeten kersverse ouders allerlei keu
zes maken. Begraven of cremeren?
Willen ze een kistje of een mandje?
Stuur je een geboorte- of een rouw-
kaartje? Willen ze als herinnering
een voet- en handafdrukje? Lotte de
Brengt de bloemist
weer vrolijk bloemen:
Is er een kind geboren?
Dat komt zo hard aan
Wind: „Het is voor de ouders fijn dat
een ervaringsdeskundige hen bij
staat. Zo weet ik hoe handig het is
een vriendin de bloemen bij de deur
te laten aannemen. Komt de bloemist
weer vrolijk aan: 'wat een bloemen!
Is er een kindje geboren?' Dat komt
zo hard aan."
Herinneringen
De uitvaartbegeleiders van Houvast
adviseren ouders het kindje na de
geboorte mee naar huis te nemen.
Om je zoon of dochter te kunnen los
laten, moet je het eerst hebben vast
gehouden. Gertie van der Linden: „In
de jaren 70 vonden artsen het beter
als je een doodgeboren baby niet zou
zien. Het verdween gewoon. Zo ging
dat. Nu zeggen we: het is belangrijk
om herinneringen te maken in de
week dat je een kindje thuis hebt."
Ze pakt haar herinneringen erbij,
en bladert door het compact foto
boekje. Op een foto liggen Mees en
Linde op haar borst in het zieken
huisbed. Er is ook een foto van de
slaapkamer gemaakt, waar de twee
lingmeisjes bij elkaar in een mandje
liggen, omringd door bloemen. „Je
bent er niet op voorbereid wat voor
enorme stroom liefde je voelt, fami
lie en vrienden komen langs. De
meesten willen Mees en Linde zien.
Ik heb er de hele middag naast geze
ten, als een trotse moederkloek. Ik
denk met veel warmte en liefde terug
aan die week." Lotte de Wind vult
aan: „Dat ze ook voor je vrienden en
familie een herinnering zijn geweest,
is heel fijn."
Ongemakkelijk
Een zoontje of dochtertje verliezen
betekent vanzelfsprekend een groot
verdriet. Toch lijkt rouwen ongemak
kelijke reacties op te roepen. Wat zeg
je als je de moeder of de vader in de
supermarkt tegen het lijf loopt? Of
een halfjaar later? „Mensen denken:
na een paar maanden is het toch wel
over? Ze realiseren zich niet hoe in
tensief de rouw kan zijn om een
mensje dat niet heeft geleefd", zegt
De Wind. „Het heeft een enorme
weerslag op jezelf en je gezin. Ook na
een jaar nog. Of drie jaar."
Tot 24 weken mag de zwanger
schap worden afgebroken, dan is het
embryo nog niet levensvatbaar bui
ten de baarmoeder. Sommigen spre
ken tot die tijd over een foetus in
plaats van een baby. „Ik merk wei
eens dat mensen het overdreven vin
den om dan een dienst te houden",
zegt Mireille Elshof. „Je kunt net zo
veel verdriet voelen van een kindje
dat je bij 20 weken verliest als bij een
voldragen zwangerschap." Waar zij
naartoe willen, is dat ouders wéten
dat er gespecialiseerde begeleiding
bestaat. Gertie van der Linden: „Wij
willen dat verpleegkundigen zeggen
'mocht je het willen, dan kan het'."
Hoe zwaar is het voor henzelf?
„We doen dit niet om ons eigen ver
driet een plaats te geven", zegt zij.
„Maar omdat we wat te bieden heb
ben. Tuurlijk schiet ik weieens vol -
dan zie ik zo'n moeder en denk ik: 'ik
weet precies hoe jij je voelt'. Maar we
blijven professioneel."
Wel of niet
make-up
verbieden?
Het nadeel van
een kind iets
verbieden is
dat de relatie
kan verzuren
Wie zou jij nog
zijn zonder het
probleem?
dinsdag 19 juni 2018
GO
Mireille Elshof (I), Gertie van der
Linden en Lotte de Wind (r) advise
ren bij een baby-uitvaart nadat ze
alledrie een pasgeboren kindje
verloren, foto koen verheijden
—Lotte de Wind
Mijn dochter van 10
jaar is gek op beau-
tyvlogs en wil de hele
dag make-up op, ook
naar school. Ik vind
haar veel te jong. Wat
te doen?
Je hebt de keus tussen
het hard verbieden en
een manier vinden
waarmee jullie allebei
een beetje krijgen wat
jullie willen, maar ook al
lebei een beetje niet.
Het nadeel van een kind
iets verbieden is dat de
relatie kan verzuren, het
nadeel van optie twee
voor jou is dat je soms
een opgemaakte doch
ter in huis hebt (optie
drie, het helemaal losla
ten, is gezien je brief
geen optie voor je).
Verbieden is verbieden,
daar zijn we dus snel
klaar mee. Je zegt ge
woon 'nee' en daarmee
is de kous dan af.
Je kunt ook met je
dochter het gesprek
aangaan en kijken of jul
lie tot een compromis
kunnen komen, bijvoor
beeld om het alleen
thuis te doen, dus nadat
ze uit school is geko
men. Dan kun je ook ge
zellig meedoen, waar
door het minder als te
genwerking voor haar
voelt.
Maar bovenal, leg uit
wat je bezwaar is en be
spreek dan eens hoe
jullie allebei een beetje
geven en allebei een
beetje nemen en je rela
tie hoeft er niet onder te
leiden.
—Steven Pont
—Steven Pont
Ik laat dingen niet los
en heb daar last van.
Heeft u tips?
Loslaten is het tegen
overgestelde van con
trole behouden. Ik advi
seer vaak een tussen
stap te nemen.
Een probleem waar je
mee zit kan als een tas
om je nek hangen waar
je de hele dag mee
moet sjouwen. De tas
weggooien is geen
optie want er zitten be
langrijke spullen in. Je
kunt de tas soms wel
even neerzetten en je
bezighouden met iets
anders, iets waar je
graag mee bezig wilt
zijn. Dat is een pro
bleem laten. Het is er
nog, maar het zit je niet
zo in de weg.
Ook kan het goed zijn
om te onderzoeken
waarom je het probleem
graag bij je wilt houden.
Welk gevoel komt er op
als je het los zou laten?
Wie zou jij nog zijn zon
der het probleem? Wat
levert het vasthouden je
op?
Dat zelfonderzoek kan
inzicht geven in waar
controle voor jou voor
staat. Ik zie vaak dat
mensen leven vanuit
(onbewuste) overtuigin
gen en regels voor zich
zelf en die houden je
gevangen.
Kun je de regels losla
ten of herdefiniëren,
dan kun je ook meer
vrijheid krijgen in je den
ken en daarmee uitein
delijk loslaten.
—Ellen Huljsmans