g y' g I
t* i'i i 3 *4 s wïTJfH
magazine 29
„Ik was 10 jaar toen Grease
uitkwam, het was de eerste
film die ik in de bioscoop
zag. Met de personages en
liedjes ontsnapte ik uit mijn we
reld in mijn dromen was ik net
zo mooi als Sandy, het knapste
meisje van de school. Op de
soundtrack van Grease dansten
we bij dansles. Mijn interesse
voor jongens was geboren,
maar zo romantisch als in de
film werd het nooit. Verder dan
hand in hand lopen op het
schoolkamp kwam het niet. Ik
hoopte hartstochtelijk dat het
dan op de middelbare school
net zo zou worden als in de film,
maar ook toen kwam het er niet
van; een middelbare school in
Rotterdam bleek toch heel wat
anders dan zo'n Amerikaanse.
Tijdens het schrijven van dit
stukje heb ik de filmmuziek op
gezet, en ik word er na veertig
jaar nog altijd blij van. Laatst
keek ik met mijn dochter van
15 foto's van vroeger. 'Je lijkt
wel zo'n meisje uit Grease', zei
ze. Ik voelde me best trots."
- Ester van de Ven
„Het is al veertig jaar
geleden, maar ik herinner
me alles nog van mijn eerste
bezoek aan het Rembrandt-
theater in Arnhem. De prach
tige ronde trap, de enorme zaal
met rood fluwelen stoelen en
de fonkelende kroonluchter
aan het plafond. De moeder
van mijn beste vriendin Nicole
was zo lief om ons mee te
nemen naar de film waar ieder
een in onze klas over sprak
-10 jaar waren we.
Al vanaf de eerste scène was ik
betoverd. Ademloos keek ik
naar het liefdesverhaal van
Danny en Sandy en luisterde
naar de meeslepende liedjes.
De betovering bleef voortduren.
Iedere Hitkranten Popfoto
werd nauwkeurig doorgebla
derd en de dubbelelpee werd
grijs gedraaid. Hun poster hing
prominent boven mijn bed en
voor het slapengaan kreeg
John een kus waardoor zijn
lippen er op den duur ietwat
smoezeliger uitzagen dan die
van Olivia. Grease was mijn
magische gelukselixer, en dat
is de film eigenlijk nog steeds."
- Petra Zegveld
„We waren jong en op vakantie in Frankrijk. Onze camping be
vond zich net buiten een klein plaatsje waar niet veel te beleven viel.
Ja, er was een bioscoop en de film die draaide wilden we allebei graag
een keer zien. De affiches op de gevel van de bioscoop waren veelbe
lovend. Dat er geen Nederlandse ondertiteling zou zijn, lag voor de
hand. Maar waar we niet op voorbereid waren, was dat de film in het
Frans nagesynchroniseerd was. Met onze kennis van de Franse taal
gingen er veel dialogen aan ons voorbij. Gelukkig was de muziek wel in
de originele versie te horen..." - Jan Jonker
WG
