'HET ONTROERT
ME ALS HIJ MET
HET HELE SPUL
UIT DE AUTO
STAPT,ALS EEN
VADERDIER MET
ZIJN ROEDEL'
I e zou het een bij elkaar geraapt
zootje kunnen noemen - vier zoons
bij twee moeders met wie hij niet
meer samen is. Maar het mooie vind ik:
Edwin zorgt voor allemaal even goed. Hij
is absoluut geen weekendvader die eens
in de twee weken wat tijd besteedt aan
zijn kinderen. Edwin is er altijd voor zijn
jongens, wat er ook gebeurt.
Het ontroert me als ik hem met het
hele spul uit de auto zie stappen, als een
vaderdier met zijn roedel. Vaak hebben
de jongens vrienden mee; iedereen is
altijd welkom bij Edwin. Zelfs als hij met
de jongens op vakantie gaat naar Frank
rijk, roept hij: wie gaat er mee?
Bij hem thuis is het een komen en gaan
van jongens en aanhang. Wil je mee-
eten? Geen probleem. Heb je een slaap
plaats nodig? Kom maar binnen.
Uiteraard kookt Edwin zelf; liefst niet een
simpele stamppot, maar recepten van
Yotam Ottolenghi. Hij experimenteert
graag; meestal gaat dat goed.
Er zijn pittige periodes geweest. Een
scheiding is altijd lastig en pijnlijk, niet
alleen voor de kinderen, ook voor de ou
ders. Toch heeft dat Edwin er nooit van
weerhouden om er te zijn voor al zijn
jongens. Zo noemt hij ze ook: mijn jon
gens. Hij is zo ongelooflijk trots op ze. Ze
zijn alle vier totaal verschillend, maar in
allemaal zie ik trekjes van Edwin terug.
Overal iets leuks van kunnen maken bij
voorbeeld, fijne gesprekken kunnen voe
ren, humor; dat is Edwin.
In tijden van nood staat hij klaar voor
iedereen die hem lief is. Hij is optimis
tisch ingesteld en ziet het leven graag van
de lichte kant. Dat probeert hij ook zijn
jongens mee te geven. Dat lukt soms wel
en soms niet - de jongens krijgen natuur
lijk ook hun eigen ideeën nu ze ouder
worden.
Maar Edwin is altijd bereid om hand in
eigen boezem te steken. Als ik zie hoe het
hem lukt om zijn bijzondere huishouden
te laten reilen en zeilen, ben ik apetrots
op mijn broer."
magazine 23
—Mirjam Bekker-Stoop
Mirjam Bekker-Stoop (51) over haar
broer Edwin Stoop (55):
