NIEUW PANCAKE ADVENTURES ADVENTURES We denken Amerika te kennen, uit films en het journaal. Dat dacht Arjen van Veelen ook. Tot hij er ging wonen. Hij stuitte op de extreme ongelijkheid in het land. - oen ik net in New York woonde en voor mijn werk als correspon dent voor deze krant naar Florida reisde, maakte ik één keer de fout te denken dat ik op straat wat inwoners kon interviewen. Ik geloof dat het ging over de presidentiële voorverkiezingen. Ik had besloten te lopen naar het café waar ik wilde lunchen, zodat ik onderweg een praatje kon aanknopen met wat men sen. Maar er waren helemaal geen men sen. Althans, niet aanspreekbaar. Allemaal zoefden ze me voorbij in hun gekoelde, vierwielaangedreven auto's. Amerikanen lopen niet, heet het boek van schrijver en journalist Arjen van Veelen. Het is waar, maar toch ook niet. Want sommige Amerikanen lopen wel. Nood gedwongen. Wandelen in de bloedhitte van het Amerikaanse zuiden is niet aan te raden, weet ik sinds die zweterige zomer dag in een buitenwijk van Orlando, waar het trottoir ook nog eens plotsklaps op hield te bestaan. In het verslag van zijn jaren in een ver geten Amerikaanse stad, St. Louis, legt Van Veelen haarscherp bloot waarom sommige mensen in dit weinig wandel- vriendelijke land toch te voet gaan. Er zit een wereld aan armoede en ongelijkheid achter. Van Veelen noemt het de 'oer zonde' van de VS, die veel actueler is dan hij had gedacht. 'Sinds ik hier woon', schrijft hij, 'verbaas ik mezelf over die extreme ongelijkheid. En over het uit blijven van de razernij erover bij de men sen die het treft.' Het boek van Van Veelen zit in mijn rugzak als ik een roadtrip maak door het diepe zuiden van de VS. Ik rij van Char leston in South Carolina, via de perzik boomgaarden van Georgia, door de groene heuvels van Alabama en de ge boorteplaats van Elvis Presley in het noordelijke puntje van Mississippi naar NOSTALGIE RETOUR DE FRANCE In veertien etappes rijdt Peter van Giesen van Parijs naar Men ton, aan de Cöte d'Azur. Niet over de ongezellige Auto route du Soleil, maar over de Route Natio nale 7. 'Veel sterker dan op de snelweg ervaar je hoe het land langzaam van kleur verschiet, van het sappige groen van de Bourgogne naar het azuurblauw van de Méditerranée, via het droge geel van de Provence.' (Rap, €20) NIPPON TOKIO MONAMOUR Tijdens de zes jaar die lan Buruma in Japan woonde, maakte hij niet één foto van zichzelf. Niet verwonderlijk, want hij leefde er ver voor de selfie, van 1975 tot 1981. Gefascineerd geraakt door de Ja panse cinema reisde hij naar het land dat zich aan moest her uitvinden na de Tweede Wereldoor log. Het was het begin van een levens lange liefde. (Atlas- Contact, €20) SAMEN DELEN PANCAKE- Willem Dieleman wil groots en meesle pend leven. En dus ruilt hij Amsterdam na zijn studie in voor een reis naar India, via Georgië, Armenië, Iran, Dubai en Paki stan. Onderweg bakt hij pannekoeken, met veel succes. (Ambo- Anthos, €19) In Amerika zijn(Yv<2/talle mensen Tcksl KARLIJN VAN HOUWELINGEN Foto's GETTY IMAGES PETER GIESEN RETOUR DE FRANCE 161 zaterdag 16 juni 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 84