Ik pi»*5
BV De Liefde
t
Over gemak en ongemak in een relatie.
Mirjam (54) had van meet af aan het gevoel dat Roeland (52) haar man
was. Ook al trouwde hij een maand later met een andere vrouw.
ov/?rip<
qan
fiatuwr^U^
het nM5<je<^ah
'Wie was dat?' vroeg mijn vriendin
toen ik weer bij haar ging zitten. 'Dat is
mijn man', zei ik. 'O', zei zij. 'En nu?' En
ik: 'Niks. Hij gaat volgende maand
trouwen.'
In de twee jaar die volgden, bleef ik
zorgvuldig uit zijn buurt. Op de swing
avonden waar we allebei kwamen, sprak
ik hem niet aan. Ik voelde veel voor hem,
maar wilde niet zagen aan de poten van
een huwelijk. Bovendien ben ik geen
type voor de bijrol, als de maitresse die
moet wachten op de kruimels. Ik wil the
one and only zijn. Diep vanbinnen wist ik:
het komt wel, want wij horen bij elkaar.
Maar Roeland moest degene zijn die het
initiatief nam.
Dat deed hij. Samen praten werd
samen dansen, ons contact werd steeds
vertrouwelijker en we werden verliefd.
'Ga je mee naar Frankrijk?' vroeg hij, en ik
zei: 'Oké, maar daarna moet jij een
beslissing nemen.' Seks was niet de in
steek van ons weekje weg, we wilden
gewoon uitzoeken wat er tussen ons
speelde. We hadden zelfs nog geen zoen
gewisseld. We hielden vanaf het eerste
moment van elkaar en waren niet bezig
elkaar seksueel te veroveren.
Wat wij voor elkaar voelden was een
allesoverheersende liefde, geen onbe
heersbare drang om elkaar de kleren van
het lijf te rukken. Bovendien wilden we
Roelands vrouw niet ook nog eens op die
manier bedriegen. Misschien naïef, maar
we dachten echt dat we niet met elkaar in
bed zouden belanden.
Het liep anders. De eerste nacht
stopten we onderweg bij een spooky
motel met zo'n enge gang, waar ik niet
alleen durfde te slapen. Ik kroop bij Roe
land, met mijn kleren aan, maar alras
ging er een truitje uit, daarna een
broekje, en de drempel verdween. Dat
was leuk en fijn, maar de gedachte aan
vreemdgaan gaf een nare bijsmaak.
Veel belangrijker was het praten,
lachen en huilen in die week; de open
heid, liefde en rust die er tussen ons was.
Alles voelde smetteloos; niets stonk, er
was geen ochtendadem of zweetgeur,
geen enkele behoefte aan alcohol. Alleen
al als we samen yoghurt aten, had het
leven een glans die ik nog niet kende.
Na die week moest Roeland bedenken
of hij de knoop zou doorhakken. Ik heb
hem niet onder druk gezet, voelde ook
geen bezitsdrang. Hij was mijn man,
maar ik hoefde hem niet te hebben, wilde
alleen dat hij gelukkig zou zijn - met of
zonder mij.
Toen hij voor mij koos, voelde ik zelfs
een lichte paniek. Ik had zo lang gefan
taseerd over deze droomprins en opeens
stond hij als een vrij man voor mijn deur.
Wat moest ik met hem aan? Wat als hij
zou tegenvallen in de dagelijkse realiteit?
Maar die stress duurde niet lang, want
onze liefde klopte. Het was alles of niets,
en we kozen voor alles, hoe pijnlijk het
ook was voor zijn ex, voor zijn gezin. Die
week in Frankrijk is niet het elegantste
deel van onze liefdesgeschiedenis, maar
daarna konden we er niet meer omheen.
Dat wij samen zijn, is de bedoeling, nu al
vijftien jaar. Nog steeds als Roeland op
straat op mij afloopt, voelt dat als een
filmisch moment. Het spat er vanaf: daar
is hij, dat is hem!" II
5
'Hij moest de knoop
doorhakken'
k weet nog goed dat ik Roeland
voor het eerst zag, op een
swingavond. We lachten naar
elkaar, raakten aan de praat en
namen eikaars leven door. Ik vond
hem relaxed, eerlijk, rustig en
bescheiden, en ook nog eens heel
knap.
H De echte namen van Mirjam en
Roeland zijn bij de redactie bekend. Wil
je ook geïnterviewd worden over jouw
relatie? magazine@persgroep.nl
CA
O
3
H
CA
.2
ca
2
lU
UI
tt
UI
O
z
s
magazine 15
