u
16
Opeens werd het een woord in Nederland:
het mangomoment, een lief, onverwacht gebaar
van zorgpersoneel voor de patiënt. Maar hoe
zorgen we dat het doodnormaal wordt?
Een gesprek met acht 'mango-deskundigen'.
ZORG LIEF GEBAAR
De
gedachte
is: laatje
collega's
zien waar
je blij van
wordt in
dit vak
boompje erbij, hij in een
relaxstoel."
Elise van Belle (verpleeg
kundige): „Of die keer in mijn
avonddienst. Meneer durfde niet te
slapen, bang om opnieuw een hart
aanval te krijgen. En zijn vrouw
durfde niet naar huis, ze vreesde dat
hij zou sterven zonder haar. Ik heb
toen een bed voor haar bijgescho
ven, hoewel het officieel een
eenpersoonskamer is."
Peter Langenbach (bestuurder):
„Soms moet je dingen doen, ook al
past het niet helemaal binnen de re
gels. Mijn allermooiste mangomo
ment komt uit het brandwonden
centrum, waar een compleet gezin
lag. Oma had 's ochtends een eitje
willen bakken, maar door een gaslek
vloog het vakantiehuis in brand. In
diezelfde week werd Feyenoord
kampioen. Kleinzoon was verdrietig
dat zijn voetbalshirtje was verbrand.
Dus hebben we een nieuwe ge
kocht. Op zondag keek hij op een
groot scherm naar dé wedstrijd te
gen Heracles. In zijn shirtje."
Annelies Driessen (beleidsme
dewerker): „Mangomomentjes
gaan vaak over de band die je op
bouwt met je patiënt. Ik ken zo'n
dokter. Sipers heet hij, maar zijn pa
tiënt noemt hem dokter Super. Van
wege het persoonlijke contact dat
hij maakt."
Leon van Halder (bestuur
der): „En dat zit soms maar
in één zinnetje. Toen ik
een uurtje meeliep
met een schoonmaak
ster, stapte zij de ka
mer in van een kindje
met kanker. Tegen de
ouders zei ze: ik heb
deze kamer nog een keer
extra schoongemaakt. De
ouders waren geraakt. Ik ook
trouwens."
2 Waar lopen jullie
nu tegenaan?
Kris Vanhaecht (profes
sor): „Vroeger bestond er
in het ziekenhuis nog
'hoteltijd'. Vanaf het moment dat de
patiënt oké was om naar huis te
gaan, kon hij nog een aantal extra
dagen blijven. En dat waren dan net
de dagen dat je wat extra aandacht
aan die patiënt kon geven. Maar die
'hoteltijd' is, zoals we allemaal we
ten, verdwenen."
dige): „Heupoperatie? De patiënt
gaat nog dezelfde dag naar huis.
Dotteren? De patiënt nemen we
niet eens meer op."
Van Belle: „Door de werkdruk
moeten we ons soms beperken tot
lijstjes met heel directe vragen.
'Heeft u pijn, bent u al naar het toi
let geweest, heeft u goed geslapen?'
Maar de vervolgvraag - waarom
heeft u niet goed geslapen - is lastig,
want er wachten nog meer patiën
ten op me."
Diebeis: We voeren ook meer
„Had ik maar aandelen in mango's
genomen, dan was ik nu rijk ge
weest," grapt Kris Vanhaecht. De
Vlaamse professor bedacht het
mangomoment, die ene kleine lieve
daad waar een patiënt instant van
opknapt, soms niet meer dan een
stuk fruit. In België schudde hij de
zorg al op, nu heeft hij zijn zinnen
gezet op Nederland en zelfs de Ver
enigde Staten.
Op verzoek van deze krant zit die
vermaarde professor vandaag om ta
fel, in een vergaderkamertje van het
Radboudumc in Nijmegen, samen
met drie verpleegkundigen cardio
logie, twee ziekenhuisbestuurders,
een beleidsmedewerker en een
jonge dokter, afkomstig uit heel het
land. Voordat de belangrijkste vraag
voorbijkomt - waarom zijn er niet
méér mangomomentjes - vertellen
zij eerst over de lichtpuntjes in hun
loopbaan.
Wat zijn jullie favoriete
mangomomentjes?
Merel Diebeis (verpleegkun-
I dige): „Mag ik eerst even kwijt
dat ik heel blij ben dat er ein
delijk eens positieve aandacht voor
de zorg is? Echt fijn. Maar goed:
de mangomomentjes, jee, er
zijn er zo veel. Eén was wel
heel bijzonder. Met kerst lag
er een terminale patiënt op
onze afdeling, te zwak om
naar huis te gaan. Hij zei:
'Nu ben ik hier, tijdens
mijn laatste kerst, zonder
familie.' We hebben een tafel
gedekt in een kantoortje en de
familie laten overkomen met hun
eigen kerstmaaltijd. Kerst-
zaterdag 16 juni 2018
GO
Maran
Wessels,
verpleegkundige
Radboudumc
in Nijmegen
Vanhaecht,
hoogleraar
patiëntveiligheid
en kwaliteit aan
de KU Leuven
Moment j e
a.u.b. voor
dr. Mango!
Hanneke van Houwelingen
Eefje Oomen
Maran Wessels (verpleegkun
Nijmegen
-Annelies Driessen
(beleidsmedewerker)
Elise
van Belle,
verpleegkundige
Radboudumc
in Nijmegen