4 Religie
Een jcicir geleden besloot de Gereformeerde Kei ken urijgemaakt
(GKu) dat vrouwen een dienst mogen leiden. Ineke Baron (60) hoopt
de kansel op te kunnen. „Er is al zoveel tijd verloren."
ls Ineke Baron zich achter haar katheder
omdraait naar de muziektekst, staat het
kerkpubliek in Drogeham geoefend op en
zingt: 'Dit is de dag die de Heer ons geeft.'
Baron, die haar handpalmen naar boven
heeft gedraaid, jubelt: „En zo voelt het
ook!" Achter haar valt de tekst te lezen op
een powerpointpresentatie, door haarzelf
opgefleurd met paarse bloemen.
Ineke Baron is vrolijk. Levenslustig.
Vandaag mag ze de dienst leiden in de
plaatselijke kerk in het Friese Drogeham.
En dat is wat ze het liefste doet. Ze wil
mensen vertellen dat ze er mogen zijn.
Dat God van hen houdt.
In haar eigen kerk, van de streng Gere
formeerde Kerk vrijgemaakt (GKv) in
Haulerwijk, mag ze dat niet. Nog niet. Al
mogen vrouwen sinds een jaar een func
tie aanvaarden als diaken, voorganger en
ouderling in de GKv-kerken. De discussie
daarover heeft ruim tien jaar gewoed. Nu
is het aan de aangesloten kerken zelf om
te bepalen of ze een vrouw op de kansel
willen. Twaalf van de 267 kerken hebben
er gehoor aan gegeven.
De reacties op Twitter stromen binnen
na het historische besluit van 16 juni 2017.
'We nemen met pijn in ons hart
afscheid van de GKv', zo luidt een tweet
die daarna is verwijderd. 'Gelukkig dat
Jezus zelf dit niet hoeft mee te maken',
schrijft een ander. Maar ook: 'Ik durfde
het bijna niet te dromen' en 'Wat een
ontlading...mijn roeping wordt erkend!
Zooo blij en dankbaar'.
De discussie binnen de aangesloten
kerken duurt voort en dus spreekt Ineke
Baron alleen in de gebedshuizen die haar
uitnodigen. Dat zijn in de regel de kerken
waar vrouwen al sinds langere tijd de
diensten mogen leiden, zoals bij de Pro
testantse Kerk in Drogeham.
Ontstemd
De ontstemde tegenstanders menen dat
de leiding van de Gereformeerde Kerk
vrijgemaakt zichzelf met dit besluit
boven het woord van God stelt. De sy
node zou het niet zo nauw nemen met
de teksten uit de Bijbel. En dat schuurt
enorm in een strenge kerk als die van de
GKv, die erom bekendstaat Bijbelteksten
zo letterlijk mogelijk te nemen en hier
naar te leven. Wat stelt het dan nog voor
om lid te zijn, vragen drie GKv-theologen
zich dan ook af, twee weken na bekend
making van het besluit in het
Reformatorisch Dagblad.
Een dag voor het historische besluit
twittert Ineke Baron nog: 'Alsjeblieft laat
deze strijd niet langer duren. Er is al
zoveel tijd verloren. Niet mogen stude
ren, niet mogen stemmen, niet mogen
preken.' Baron is nooit van plan geweest
zich in de discussie te mengen. Ze noemt
het een zure appel waar de kerk door
heen moet bijten. Het loopt anders dan
gedacht.
Gepest
De kiem van haar ambities wordt geplant
in 2005. De toentertijd 47-jarige Bakke-
veense volgt een weekend met lezingen,
gesprekken en workshops over macht en
misbruik in de kerk en de maatschappij.
Tijdens dat weekend vertelt een vrouw
dat ze zichzelf wel zestien uur per dag op
sekssites aanbiedt. „Daar voelde ze zich
tenminste nog iemand", zegt Baron. Dat
negatieve zelfbeeld herkent ze. Als ne
gende kind uit een gezin van elf, is ze
vroeger gepest door een van haar broers.
En dat heeft zijn sporen nagelaten.
Er wordt dat weekend veel gehuild,
maar belangrijker, ze kan ballast uit het
verleden loslaten. Ze voelt zich een kind
van God, iemand die er mag zijn. Een
maal thuis bij haar man en zeven kinde
ren wil ze iedereen vertellen wat ze heeft
meegemaakt. Ze voelt aan alles dat ze
haar geloofsverhaal moet delen.
En dan krijgt ze die kans. Tijdens een
werkuitje naar Ameland raakt ze in de
haven van Holwerd in gesprek met een
collega. Baron werkt dan nog als admini
stratief medewerker bij de Rabobank. Hij
vertelt over zijn vrijwilligerswerk bij
kerkdiensten in gevangenissen. Zijn
wg magazine 33
reKe^
eae^
de stroom
Tekst NIENKE TOREN Foto's CORNÉ SPARIDAENS
