Een aaibare kater met veel geluid
9
Op de eerste verdieping van zijn Tilburgse
woning heeft Jan Verhoeven (74) zijn
mancave, of zeg maar 'huismuseum' met
spullen van Nederlandse rederijen ingericht.
Even krijgt Jan Verhoeven het
te kwaad, als hij terugdenkt
aan wat zijn vijfjaar geleden
overleden vrouw Jenny hem vlak
voor haar overlijden zei. „Kom 'ns ef-
kes zitten Jantje, zei ze. Morgen ben
ik er niet meer. Dan kunde gij weer
lekker gaan varen, zo lang en zo ver
als ge wilt." De Tilburger nam haar
woorden ter harte en geniet weer
volop van de golven waar hij als jon
gen al zo van hield. Hij maakt cruises
naar Marokko en de Baltische Zee,
vorig jaar was hij nog in Zuid-Ame
rika. „Dan sta ik 's morgens om half
vijf aan dek. Fantastisch zo'n reis."
De liefde voor het varen pikte Ver
hoeven in zijn jeugd op. „Tijdens een
schoolreisje naar de Rotterdamse ha
ven. Op mijn 16de ben ik begonnen.
Van thuis mocht het eigenlijk niet,
maar een oom die voer heeft mijn
ouders overgehaald. Toen ik in Rot
terdam aanmonsterde en vertelde dat
ik uit Tilburg kwam, begonnen ze al
lemaal te lachen." Tot zijn 23ste was
de Tilburger voornamelijk op zee, tot
hij verkering kreeg met Jenny. „Ik
dacht: als Jantje weer acht maanden
weggaat, dan is zij ook weg."
De herinneringen aan die tijd, aan
gevuld met vele gekregen spullen,
heeft Verhoeven verzameld in zijn
'huismuseum', waarin de meest uit
eenlopende spullen van Nederlandse
rederijen staan. „Holland Amerika
Lijn, KNSM, Hollandsche Lloyd, Rot-
terdamsche Lloyd, Van Nievelt. Ga zo
maar door", somt Verhoeven op. Het
ligt uitgestald in twee kamers. Kajuit,
staat er op het metalen deurplaatje
en daarachter knopen, borden, uni
formen en zelfs scheepsbellen in alle
soorten en maten.
Liefdesbrieven
„Als ik hier zit, zet ik een cd'tje van
shantykoor De IJsselmannen op en
dan ga ik met een zilverdoek zitten
poetsen." Of hij kijkt boeken vol
Als zeelieden met
zeelieden praten, zitten
ze uren te ouwehoeren
knipsels na. Daarin staan alle sche
pen waarop hij voer en brieven die
hij schreef aan zijn Jenny, 'mijn aller
liefste schat'.
Een oproep die hij in de pensioen
krant van de koopvaardij deed, le
verde veel voor zijn collectie op. „De
telefoon bleef maar rinkelen, ik heb
wel vijftig reacties gehad. De oude
generatie heeft thuis nog spullen lig
gen, maar de kinderen en kleinkin
deren moeten het niet."
Verhoeven vertelt volop over zijn
zeemanstijd. „Daar horen zo veel ver
halen bij. Als zeelieden met zeelie
den gaan praten, zitten ze uren te ou
wehoeren. Wanneer hier iemand
komt, blijft die altijd langer hangen."
Dan gaat het over Buenos Aires, New
York of Djedda in Saoedi-Arabië,
waar hij vijf keer was. „Dan zeiden
we dat we aan wal tandpasta gingen
kopen", blikt Verhoeven terug op een
leugentje om bestwil, terwijl hij te
gelijkertijd met zijn rechterarm uit
beeldt hoe hij een glas achterover
slaat. „Het was een fantastische tijd."
MARLEEN &SIMBA
vrijdag 15 juni 2018
Knopen in de kajuit
Stan Schrijen
—Jan Verhoeven
Jan Verhoe
ven heeft fan
tastische her
inneringen aan
zijn tijd op zee.
FOTO JAN VAN EIJND-
HOVEN/BEELD WERKT
Na de geboorte van hun
zoon Joas vonden Mar
leen en Jacco de Jager
uit Goes het de hoogste
tijd om het gezin uit te
breiden met een kater.
„Jacco en ik zijn allebei
opgegroeid met huisdie
ren. Dit hebben we als fijn
ervaren, dus het leek ons
een goed idee om voor
onze kinderen ook een
huisdier te kopen. Eigen
lijk wilden we een hond,
maar drie keer per dag
uitlaten is met ons jonge
gezin toch wel erg inten
sief.
Onze kat is negen maan
den en vonden we via
Marktplaats. Zelf had ik
de naam Fudge bedacht,
vanwege zijn vachtkleur.
Van mijn oudste dochter
Anne (5) kreeg ik te
horen dat ze hem toch
echt Simba ging noemen.
Ik mocht gerust Fudge
zeggen, maar ik heb me
toch maar geschikt.
Simba komt van het
leeuwtje uit The Lion
King."
Dochter Imme (3) begon
al snel met een strenge
opvoeding, maar inmid
dels laat ze hem redelijk
vrij. Het is een ontzettend
aaibaar diertje met veel
geduld. Gelukkig maar,
want onze zoon Joas (1)
wil nog wel eens aan hem
plukken en trekken.
De laatste tijd is Simba
's nachts vooral op pad,
waardoor hij overdag
veel slaapt. Toch komt hij
regelmatig even buurten.
Zeker met mooi weer
komt hij vaak naar buiten
als de kinderen aan het
spelen zijn. Ook zoeken
ze hem op om getroost te
worden als ze verdrietig
zijn." —Bas Dingenouts
