Niks staatsraad,
maar buschauffeur
Erepenning
voor auteur
Remco
Campert
9
Halbe Zijlstra een prestigieuze baan op het oog
V
FREDTEEVEN
AMSTERDAM Auteur Remco
Campert heeft gistermiddag de
Kunstenpenning van de Akademie
van Kunsten ontvangen. Acade
mievoorzitter Gijs Scholten van
Aschat reikte de onderscheiding uit
bij de uitgeverij van de 88-jarige
schrijver in ruste, De Bezige Bij in
Amsterdam.
Scholten van Aschat prees het
werk van Campert als 'een spiegel
van zijn tijd'. „Verschillende naoor
logse generaties zijn met zijn litera
tuur opgegroeid en verscheidene
van zijn prachtige zinnen zijn ge
meengoed geworden in menig
huishouden. Met een ogenschijn
lijke maar onnavolgbare eenvoud
weet Campert een bijzonder le
vensgevoel te vangen."
De Akademie van Kunsten riep
de penning recent in het leven voor
mensen die zich in Nederland zeer
verdienstelijk hebben gemaakt
voor de kunsten. Campert kreeg de
eerste. De penning wordt voortaan
tweejaarlijks uitgereikt.
Campert maakte eerder dit jaar
bekend te stoppen met schrijven.
„Hij is moe en oud en heeft genoeg
geschreven", liet zijn familie toen
via De Bezige Bij weten. Campert
maakte naam als dichter, romancier
en columnist. Sinds de jaren 50
bouwde hij een aanzienlijk oeuvre
op.
Bekende werken zijn onder meer
Het leven is vurrukkulluk uit 1961 en
Een liefde in Parijs uit 2004.
ten is ook in Nederland reden tot
zorg. Tussen 1990 en 2016 is het aan
tal broedparen zilvermeeuwen met
de helft gedaald, tot 45.000. Nog al
tijd een veelvoud van het aantal in
België. „Maar als de trend doorzet,
belandt de soort ook hier over een
paar jaar op de Rode Lijst", zegt
woordvoerder Albert de Jong van
Sovon Vogelonderzoek.
Bij ons kampen meeuwen met
dezelfde bedreigingen als bij de
zuiderburen. Dat er hier zo veel
meer zitten, komt vooral doordat
wij een langere kustlijn hebben:
van de Zeeuwse eilanden tot de
Waddeneilanden broeden kolo
nies. Ook hier vinden ze echter
steeds minder voedsel en rukt de
vos op.
Juist die bedreigingen leiden er
volgens onderzoekers toe dat
meeuwen naar de stad trekken,
waar ze vuilniszakken kapot pikken
en ijshoorntjes aanvallen. De Jong:
„De meeuw heeft de stad als bio
toop ontdekt. Maar kun je de
meeuw daar de schuld van geven? Je
kunt het ook omdraaien: wij heb
ben ervoor gezorgd dat hier meer
eten voor ze te vinden is."
Schelpeneilandjes
Om de vrede tussen mens en
meeuw te bewaren, pleit de Vogel
bescherming voor meer veilige
plekken. „Denk aan schelpeneilan
den voor de kust. Daar kunnen ze
ongestoord broeden zonder vossen
en is genoeg voedsel te vinden om
niet naar frietjes te hoeven grij-
dingsdiensten op de vliegende
overlastgevers is overigens maar
één van de oorzaken van die achter
uitgang, zegt Koen Van Muylem
van het Inbo. „Ook speelt mee dat
hun leefruimte in beslag is geno
men door de industrie."
pen", zegt woordvoerster Marieke
Dijksman. De Vogelbescherming
signaleert wel dat Nederlandse
kustgemeenten steeds vaker
meeuwvriendelijke oplossingen in
zetten tegen overlast. „Zoals draden
op daken en ondergrondse afval
containers."
Overigens is het volgens de on
derzoekers maar de vraag of de
overlast van meeuwen in steden
toeneemt. Met meeuwen is het als
met hangjongeren: een klein
groepje verpest het voor de rest.
Van Muylen: „Vaak gaat het
om een paar stoutmoedige
overblijvers, die een speci
alisme hebben ontwik
keld." Zoals de jacht op
frietjes.
Vuilstort
Zo broedden vroeger veel
meeuwen op braakliggende terrei
nen, die inmiddels zijn ingelijfd
door de uitdijende haven. Vervol
gens verkasten ze naar de daken van
bedrijven, waar ze werden verjaagd.
Ook in de duinen en weiden zijn de
vogels niet veilig: ze worden vaker
opgegeten, want er leven veel meer
vossen dan vroeger. En dan hebben
de vogels ook nog eens de pech dat
een grote vuilstort in Antwerpen,
waar ze gewend waren hun kostje
bij elkaar te scharrelen, is gesloten.
Waar de Belgische pechvogels
zijn gebleven? Welnu: in Neder
land. „Aan de hand van ringonder-
zoek weten we dat een deel van
onze meeuwen zich in
het Nederlandse del
tagebied heeft geves
tigd", zegt Van Muy
lem. „Ook in Frankrijk
en het Verenigd Ko-
ninkrijk zijn Belgische
meeuwen terechtgeko
men."
Die trend bevestigt Delta
milieu Nederland, dat jaarlijks
over het aantal broedvogels in de
kustgebieden rapporteert. Maar on
danks die Belgische immigran-
dreigd. Door hem de post in Washing
ton te gunnen, bood het toenmalig ka
binet (waarin ook de LPF zat) Melkert
en zijn gezin een veilig heenkomen.
Na Melkert waren achtereenvolgens
CDA-prominent Herman Wijffels
(voormalig topman van de Rabo
bank), Ruud Treffers (topambtenaar
internationale samenwerking op het
ministerie van Buitenlandse Zaken)
en nu PvdA'er Frank Heemskerk
(staatssecretaris Economische Zaken
in Balkenende IV) bewindvoerder bij
de Wereldbank. Zijlstra moet hem
straks opvolgen.
Opvallend
Zijn kandidatuur is opvallend. Zijlstra
heeft noch ervaring met ontwikke
lingssamenwerking, noch met bank
zaken. Wel is hij politiek en bestuur
lijk ervaren. Voordat hij naar Den
Haag kwam, werkte Zijlstra bij Shell.
Daarna had hij een eigen projectma
nagementbureau, dat door het olie
concern werd ingehuurd voor de in
voering van een nieuw creditcardsys
teem.
Zijlstra was gemeenteraadslid voor
de VVD in Utrecht voordat hij Ka
merlid werd. In het eerste kabinet-
Rutte werd hij staatssecretaris van
Als deze post vrijkomt,
heeft een sollicitatie
brief sturen geen zin
Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
Daarna groeide hij als fractievoor
zitter in de Tweede Kamer uit tot de
rechterhand van premier Mark Rutte.
Hij moest in die functie zowel de ban
den met coalitiepartij PvdA goed hou
den, als alle interne kritiek in de frac
tie smoren en het profiel van de VVD
bewaken. Zijlstra maakte er geen ge
heim van dat hij beloond wilde wor
den voor dat 'corvee'. Hij wilde minis
ter worden. Samen met Rutte voerde
hij namens de VVD de onderhande
lingen voor de vorming van het hui
dige kabinet.
Toen hij minister van Buitenlandse
Zaken werd, was er veel ongeloof op
het Binnenhof. Wat had Zijlstra nou
met diplomatie?
Hoe dan ook was zijn ministerschap
maar van korte duur. De 'datsja-af-
faire' kostte hem al na drie maanden
de kop.
dinsdag 12 juni 2018
GO
DEN HAAG Het is niet voor
het eerst dat de beoogde
benoeming van een oud
bewindspersoon van de
VVD tot ophef leidt. Vorig
jaar strandde de benoeming
van voormalig staatssecre
taris van Veiligheid en Justi
tie Fred Teeven bij de Raad
van State nadat zijn kandi
datuur voortijdig was uitge
lekt.
Teeven zou begin vorig jaar
volgens bronnen al gefelici
teerd zijn door Piet Hein
Donner - de vicevoorzitter
van de Raad van State - met
zijn nieuwe baan als staats
raad bij de afdeling advise
ring van de Raad. Het kabi
net moest er alleen nog for
meel een klap op geven.
Maar toen de beoogde be
noeming uitlekte, stak een
storm van verontwaardiging
op in de Tweede Kamer.
Ook toenmalig regerings
partij PvdA ging twijfelen of
het wel zo'n goed idee was.
De Raad van State is het
hoogste adviesorgaan van
de regering. Veel partijen in
de Tweede Kamer vonden
Teeven ongeschikt voor de
functie, omdat hij als staats
secretaris in opspraak kwam
met de zogeheten bonne
tjesaffaire. Teeven had in
een vorig leven als officier
van justitie een omstreden
deal gemaakt met crimineel
Cees H., die volgens een on
derzoekscommissie nooit
gemaakt had mogen wor
den. Het bewijs voor de om
vang van het geldbedrag dat
ermee was gemoeid leek
lang zoek, totdat het alsnog
opdook en zowel Teeven als
zijn minister Ivo Opstelten
moesten aftreden.
Na alle protest tegen Tee-
vens voordracht bij de Raad
van State, zette het kabinet
de benoeming maanden in
de koelkast. Uiteindelijk trok
hij zich zelf terug, nadat er
vanuit zijn partij de VVD druk
op hem was uitgeoefend.
Teeven leek helemaal niets
bestuurlijks meer te gaan
doen: hij werd buschauffeur.
Pas begin dit jaar begon hij
ook als voorzitter van de
raad van toezicht van Part
ners voor Jeugd, een sa
menwerkingsverband van
jeugdzorgorganisaties Wil-
liam Schrikker en de Jeugd-
Gezinsbeschermers.
- Sweder van Wijnbergen
(voormalig econoom Wereldbank)
Mark Rutte en Halbe Zijlstra (r):
politieke boezemvrienden, fotoanp
