'Een kort lontje en trekken
van een psychopaat'
u
5
Waarom bent u niet weggegaan?
U had alle kans om weg te gaan.
Waarom heb u dat niet gedaan?
Hij komt wat schichtig binnen,
zijn ogen schieten van links naar
rechts door de Utrechtse rechts
zaal om even snel te scannen wie
er allemaal binnen zijn. Daarna
herpakt Michael P. zich en geeft
hij kort en zakelijk antwoord op
de vragen. Maar als hij in het
nauw wordt gedreven, komt een
andere kant naar voren van de
verdachte van de moord op Anne
Faber. Het korte lontje ontbrandt
snel bij P.
Vooral de officieren van justitie
proberen Michael P. door te zagen
en zijn mogelijke leugens te ont
krachten. Zij willen hem achter
de tralies voor moord met voor
bedachten rade. Maar ook de on
partijdige rechter ziet een pa
troon. „Het lijkt wel of u alleen
maar reageerde op acties van
Anne, alsof u de schuld bij de an
der neerlegt. Het overkomt u alle
maal."
In het begin zit verdachte P. er
alert bij. Rechtop in zijn stoel. Op
verzoek van een van de rechters
schuift hij zijn stoel wat verder
onder de tafel waar hij achter zit
om beter in de microfoon te kun
nen spreken. Hij heeft sneakers
aan, een spijkerbroek en een net
overhemd. Zijn haren zitten ste
vig in de gel. Zijn haar naar achte
ren gekamd. P. is niet de reus zo
als hij overkomt op tekeningen en
foto's die van hem gepubliceerd
zijn. Hij meet ongeveer i,8o me
ter.
Michael P. wordt aan beide zij
den geflankeerd door zijn advoca
ten. Achter hem zitten twee
agenten om hem te 'bewaken'. Ze
Weet u nog wat u die
dag hebt gedaan?
Weet u hoe ze mij
gemarteld hebben?
zitten op ruim een meter achter
hem, klaar om in te grijpen als hij
zou ontploffen of nog erger.
Even valt hij uit zijn rol dat hij
het ook allemaal zo verschrikke
lijk vindt wat er is gebeurd. Als de
officieren blijven volhouden dat
hij alles wel gepland moet heb
ben en hem bestoken met vragen
waarop hij alleen maar antwoord
met 'daar heb ik niet bij nage
dacht' of'dat weet ik niet', wordt
het hem even te veel. Op de vraag
'Hoe kunt u dat nou niet meer
weten?' reageert hij geagiteerd:
„Weet u nog wat u die dag hebt
gedaan? Weet u hoe ze mij ge
marteld hebben?" Daarmee doelt
hij op zijn niet bepaald zachtzin
nige arrestatie.
Als de rechter hem confron
teert met dit gedrag - zijn ant
woorden paraat hebben als het
hem goed uitkomt en niks meer
weten als het hem moeilijk wordt
gemaakt - wordt hij weer rusti
ger. Als de deskundigen van het
Pieter Baan Centrum zeggen dat
hij een groot persoonlijk pro
bleem heeft, een veel te kort
lontje en de karaktertrekken van
een heuse psychopaat, reageert
hij weer nonchalant. „Ik ben geen
psycholoog, dus het zal wel."
In de rechtszaal priemen zestig
paar ogen in zijn rug, maar P.
kijkt niet één keer om. Achter in
de zaal snort een camera die beel
den doorstuurt naar twee andere
zalen in het gerechtsgebouw. In
één aparte zaal zitten familiele
den en vrienden van Anne. In een
andere zaal nog een hele groep
belangstellenden. Alles bij elkaar
volgen ongeveer tweehonderd
mensen de zaak op de voet.
hij Anne doodde, en dat hij daarna
haar kleren uittrok. Maar op Annes
kleding zijn geen bloedsporen aan
getroffen. Hoe kan dat? „Geen
idee", mompelt P. En hoe kan het
dat de verwondingen die Anne
bleek te hebben veel heftiger waren
dan wat P. had bekend gedaan te
hebben. Ook daar heeft hij geen
verklaring voor, wat leidt tot enige
frustratie bij de rechtbankvoorzit
ter. „Heel opmerkelijk", stelt hij.
Vliegbasis
De vraag die beantwoord moet
worden, luidt als volgt: heeft Mi
chael P. een plan gehad om iemand
te doden, of is de situatie hem als
het ware overkomen, zoals hij zelf
volhoudt. Duidelijk is dat hij in elk
geval verschillende mogelijkheden
heeft gehad om Anne te laten gaan.
Na de verkrachting bijvoorbeeld,
toen hij haar op zijn scooter tilde en
door het bos reed. Volgens P. wilde
hij naar een plek rijden om haar
vervolgens te laten gaan. Toen hij
bij het hek van vliegbasis Soester-
berg kwam, haar eroverheen tilde
(terwijl zijn hand hevig bloedde na
een worsteling met Anne) kon hij
wegrijden. Maar dat deed hij niet.
„Ik tilde haar over het hek en ze
kwam op haar voeten terecht", zegt
P. Maar waarom, vraagt de recht
bank bij herhaling, liet hij haar niet
gaan? „Daar was alle kans voor.
Zij was al over het hek. U moest
de scooter nog door het hek zien
te krijgen. Ze was geboeid met
tiewraps. Waarom niet gewoon
wegrijden?" Opnieuw weet P.
niets te zeggen. „Ik weet het ge
woon niet. Het is lang geleden."
Voor de nabestaanden en fa
milie was de eerste procesdag
van P. pijnlijk. Zonder berouw te
tonen, sprak hij onderkoeld over
de feiten waarvan hij wordt ver
dacht. De familie volgde de pro
cesdag in een andere zaal via een
videoverbinding. De ouders van
Anne maken vandaag gebruik
van hun spreekrecht. Ook zal
het Openbaar Ministerie van
daag met de strafeis komen. Op
17 juli doet de rechtbank uit
spraak.
dinsdag 12 juni 2018
GO
Michael P. heeft een kort lontje,
blijkt als hij in Utrecht terecht
staat voor de moord op Anne
Faber.
Ivar Penris
Utrecht
- Michael P. (verdachte)
Kijk op de site bij /video
De eerste zittingsdag in
de zaak Anne Faber.
-Voorzitter van de rechtbank Stephan van Lieshout
Belangstellenden wachten
voor de rechtbank, fotoanp
