\an ons vijven
trekt één zus zich
terug: ze vindt dat
we te lawaaiig zijn
Hoe spreek
ik die collega
dan aan?
Joost nuiff weten
Wijsheid komt met de jaren. Omdat acteur Joost Prinsen (75)
een eind op weg is, beantwoordt hij uw vragen.
Om in ons dorp van huis bij de lagere
school te komen, moesten onze kinderen
een straat oversteken. Elke ochtend riep
ik hen na: „Voorzichtig met oversteken!"
Zinloos natuurlijk. Een keer draaide onze jongste
zich om en riep: „Wat zeg je?" Daardoor kwam ze
nog bijna onder een bromfiets.
Maar nu die vijf lawaaiige zussen, sorry vier want
eentje is de stille zus. Trekt zich terug. Is dat zo erg
eigenlijk? U zou wat minder lawaai kunnen maken
zodat ze zich niet hoeft terug te trekken maar dat
gaat niet lukken natuurlijk. Want het leven is ster
ker dan de leer. Dus maak lawaai en laat de stille
zus naar haar eigen wereld vertrekken. En heb daar
vrede mee.
Goede raad vind ik. Verantwoord ook. Misschien
iets te keurig. Keurige adviezen, je hebt er zo wei
nig aan. Net als de raad die vaders en moeders hun
kinderen meegeven: „Voorzichtig met oversteken!"
Gratuite teksten.
Ik heb me suf gepiekerd om u beter van dienst
te zijn. Lukt me niet. Sorry. Dus maak ik er mij
vanaf met de redding van iedere psychiater:
„Uw tijd is om."
Ps: Zegt mijn vrouw: „Eén dag in de week
wordt 'stille zus-dag'. Iedereen rustig op straffe
des doods."
Dat ik daar zelf niet op gekomen ben!
Erg mooi om een begrafenisonderneming
met het kadaster op één lijn te stellen. Dat
eerste kan ik me nog voorstellen als sym
bool van rust en stilte, maar het kadaster?
Waarom niet de burgerlijke stand of een notaris
kantoor? Een mooie vondst dat kadaster, ook wat
raadselachtig.
Dat is deze hele brief trouwens. Of liever nog:
ongeloofwaardig. Laten we de vraag analyseren.
Om te beginnen een koptelefoon die drie bureau-
blokken verder nog te horen is. Als dat al mogelijk
is, moet zo'n ding werkelijk loeien in de oren van
de man die hem op heeft. Onwaarschijnlijk toch.
Dan meteen woedend worden. Iemand die dat al
doet na een vriendelijk verzoekje doet dat vaker.
Het is als met ongewenste intimiteiten. Als een
man dat echt op zijn geweten heeft, blijft het zel
den bij één aanklacht. We mogen dus aannemen
dat zo'n schreeuwlelijk allang op de nominatie
staat om ontslagen te worden. Misschien al ontsla
gen is.
Ik weet het niet. Maar ik geloof deze brief niet.
Hebt u niet de pest aan een of andere al te bruuske
collega en wilt u hem langs deze weg even aan de
schandpaal nagelen?
Maar mocht alles waar en goudeerlijk zijn, weet
ik maar één oplossing: weg met die man. 41
-
magazine 45
HEFTIG. Een collega van me heeft de neiging de
muziek op zijn koptelefoon zo hard te zetten dat
je het drie bureaublokken verderop nog hoort.
Als je er wat van zegt, wordt hij woedend. Hij
roept dan teksten als 'we werken hier toch niet
in een crematorium/het kadaster?'. Hoe pakken
we dat aan?
ZUSSEN. Wij zijn met vijf zussen en we zijn bijna
allemaal vrij lawaaiig. Een van ons voelt zich al
langere tijd buitengesloten, omdat zij niet mee
wil doen met al dat gehengel naar aandacht
zoals zij het noemt. Sindsdien trekt ze zich
terug. Dat vinden wij rot. Wat te doen?
ES Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
WG