Een velletje papier van eigen makelij
9
CHECK DIT!
Joyce Timmerman (37)
keerde twee jaar geleden
terug naar Zeeland, waar
haar roots liggen. Ze is
actief in de theaterwereld
en coördineert de Week
van de Amateurkunst in
Hulst (WAK), die zondag
groots wordt afgesloten.
Zeeuws bloed
„Drie jaar geleden vierde ons gezin
netje een weekje vakantie in een he
renhuis in Axel. Ons dochtertje
speelde in de tuin en je hoorde aller
lei vogels fluiten. We woonden op
dat moment in een klein apparte
ment in Amsterdam en ineens wil
den we meer rust, ruimte, natuur en
dichter bij de familie wonen. Ik ben
geboren in Zuiddorpe, was altijd be
zig met theater en vond mijn werk
als theaterdocent heerlijk. Tijdens
een theaterproject in Zimbabwe
leerde ik mijn man, Allen Mapingure,
kennen. Voor hem maakte het niet
uit of hij in Amsterdam of Terneu-
zen woonde, maar ik wilde eerst niet.
Ik had mijn werk en mijn vrienden
in Amsterdam, maar uiteindelijk ben
ik toch voor een verhuizing naar Ter-
neuzen gegaan. Ik mis wel de actie
van Amsterdam en het brede cultu
rele aanbod. Maar hier heb ik een su
per oppasoma in de buurt. We zijn
niet bang om te verhuizen, mis
schien doen we dat over een paar jaar
weer, naar Afrika bijvoorbeeld. Een
mens mag dromen, toch?"
Interesse
„Ik vind het heerlijk en inspirerend
om met kinderen en jongeren theater
te maken. In Amsterdam werkte ik
bij Jeugdtheater de Krakeling. Nu via
Jeugdtheaterschool Zeeland met ver
standelijk beperkten bij Arduin. Ik
ontmoet graag verschillende men
sen. Theater is interessant, het staat
middenin de maatschappij. Ik regis
seer een theatergroep bij Theater-
loodsB in Middelburg. Die maken
voorstellingen voor middelbare
schoolklassen met actuele thema's
als racisme."
Zeelandgevoel
„Als kind was ik dol op de weidsheid
van de zee. Toen we pas in Terneuzen
woonden, was mijn Zeelandgevoel
wat beklemmend. Ik was hoogzwan
ger en aan huis gebonden. De wereld
leek ineens klein. De Zeedijk heeft
me gered, daar kon ik staren naar de
Mijn
Zimbabwaan
op een trom
mel tussen
Zeeuwse
ouden van
dagen: zo'n
leuk contrast
Westerschelde en de containersche
pen. Wat heel Zeeuws voelt voor mij,
is autorijden. Ik reed nooit auto in
Amsterdam, het was niet nodig en ik
vond het eng. Maar hier móet je wel
autorijden. Ik heb mijn angst over
wonnen en auto leren rijden. Mijn
eerste grote klussen deed ik voor
Cultuureducatie Zeeuws-Vlaande-
ren. Ik moest naar elke basisschool en
dat zijn er veel in Zeeuws-Vlaande-
ren. Ik reed met de auto die ik van
mijn opa uit Sluiskil erfde door de
polders en al die dorpen en heb zo de
regio leren kennen. De eerste tocht
door de Westerscheldetunnel was
met mijn dochtertje Lena en zoontje
Khaya naar de kust bij Vlissingen.
Toen dacht ik: 'hoppa, we zijn los. We
zijn vrij'."
Wak
„Ik doe af en toe iets voor de jonge
renwerker van Hulst voor Elkaar. Ze
kenden me daar dus. Ze zochten ie
mand die de organisatie van de Week
van de Amateurkunst (WAK) tijde
lijk kon overnemen. Toen zij mij
vroegen, heb ik direct ja gezegd. Tij
dens WAK zijn er verschillende ex
posities. De topdag is zondag, met
kunstkraampjes op de Vismarkt, al
lerlei optredens verspreid door de
stad. Op de Bierkaai is ook een drij
vend kunstwerk te zien. Persoonlijk
vind ik het leuk dat mijn man ook
meedoet. Hij treedt onder meer op
bij de bejaarden van de Blaauwe
Hoeve. Mijn Zimbabwaan op een
trommel tussen de Zeeuwse ouden
van dagen: zo'n leuk contrast. Ont
moetingen ensceneren, mensen van
verschillende leeftijden op één plek
samenbrengen opent denk ik harten
voor kunst en cultuur."
Uitgaan
„We houden van reizen, maar afgelo
pen zomer hebben we gekampeerd
bij 't Zwin. Prachtige zonsondergan
gen en een roze gloed in de duinen.
Gewoon magisch. Je hoeft niet ver
weg te gaan om mooie plekjes te ont
dekken. We zijn jonge ouders en gaan
niet vaak uit eten. Mijn man braait
(barbecuet) graag en af en toe gaan
we naar Amsterdam. Ik heb op culi
nair terrein vooral mooie herinnerin
gen aan de asperges van Onder de
Linden in Zuiddorpe. En ik ga graag
naar Luwak in Terneuzen, vanwege
de sfeer en de lekkere koffie."
donderdag 7 juni 2018
GO
'Wat heel Zeeuws voelt
voor mij, is autorijden'
Jeanette Vergouwen
Joyce Timmerman: „Ik vind het
heerlijk om met kinderen theater
te maken." fotocamileschelstraete
Zondag 10 juni, uitvoeringen en
optredens in het kader van de Week
van de Amateurkunst op verschil
lende locaties in Hulst. Programma
via site hulstvoorelkaar.nl.
e pulp staat al
klaar. Om prakti
sche redenen.
„Je moet het papier 24
uur laten weken en
daar hebben we geen
tijd voor tijdens de
workshop", vertelt Ca-
rolien Schaap. De me
dewerkster van Terra
Maris heeft samen met
collega's al het oud pa
pier van het museum
verzameld, verpulverd
en gemixt met water.
En dan komt het 'sme
rige' werk: lekker
scheppen in de pulp.
Het is nog best een
werk om je eigen velle
tje papier te produce
ren: je moet een zeef-
raampje vullen, vervol
gens moet je er het
vocht uit drukken en
dan moet je je papier
laten drogen.
Kinderen kunnen
samen met hun ouders
of begeleiders hun fan
tasie loslaten op de pa-
pierdrap. Want je kunt
wel gewoon een recht
hoekig papier maken,
maar het is natuurlijk
leuker om er wat extra's
mee te doen. Zoals er
een vormpje in maken.
Naam
evenement:
Van pulp tot papier
Wie:
Terra Maris i.s.m.
Schoon Zeeland
Genre:
workshop
Leeftijd:
vanaf 4 jaar
Waar:
museum Terra
Maris Oostkapelle
Wanneer:
zondag 10 juni,
13.30 uur
Kinderen maken
hun eigen papier, met
of zonder versiering.
FOTO TERRA MARIS
Er liggen onder meer
hartjes en sterretjes
klaar. Of je kunt je blad
versieren met allerlei
moois uit de natuur,
zoals madeliefjes of
bladeren van bomen of
struiken. Die versiersels
kunnen deelnemers al
vast meenemen, maar
ze mogen ook tijdens
de workshop naar bui
ten om wat te plukken.
Omdat pulp vaak grauw
van kleur is, heeft het
museum twee varianten
klaarstaan: een met
toegevoegde kleurstof
en een zonder kleur.
Wie gewoon zelf zijn
papier wil inkleuren met
een tekening, zal ge
duld moeten hebben.
Het duurt een dag voor
het velletje droog is.
Het is dus zaak om al
vast na te denken hoe
je je vochtige kunst
werk onbeschadigd uit
het scharrellab van het
museum mee naar huis
neemt.
Valeska Nastaly