II 'Onder de mat geschoven geschiedenis rakel ik graag op' 5 CAMPVEERSCHE TOREN BOEK Eigenlijk moest ze nog de afwas van het ontbijt doen, de bloemen verzorgen, de stoep vegen... Jo van Cranenburgh (86) kan slecht stilzitten. Zelfs niet na zeventig jaar werken in de Campveerse Toren. VIJF VRAGEN AAN ANIS DE JONG Als 16-jarige werd Jo de Buck bij bakker Bliek in Veere weggekaapt door Henk van Cra nenburgh. De toen malige uitbater van de Camp veerse Toren zag wel potentie in de jonge Jo de Buck. Het werd na een eerste maand werken beloond met twaalf gulden. Van een ro mance met de herbergier was toen nog helemaal geen sprake „Oh nee, ik was veel te jong!" zegt ze nu. „Dat was pas jaren later." Ze ontwikkelde zich tot goede kracht, het loon ging naar 24 gul den en van lieverlee werd Jo de steun en toeverlaat van de baas. Jo de Buck werd Jo van Cranenburgh en runde niet alleen de Camp veerse Toren maar uiteindelijk ook een gezin van vijf kinderen. „Ik stond hoogzwanger achter de kachel. Als ik dan misselijk werd, liep ik even naar de wasbak om over te geven om daarna weer verder te koken. Het was een drukke tijd toen, honderd gasten, dat was geen uitzondering. Hele busladingen Belgen. Wat heb ik een hoop kreeften gekookt en oes ters geopend." „Schoonmaken, de was doen, kamers verzorgen, vouwen. Ik ben ook kok geweest." Ze kookte voor beroemde gasten als koningin Juli- ana." Ik kan goed koken hoor, nooit klachten gehad. Eigenlijk heb ik alles wel gedaan." „Mijn moeder deed alles wat mijn vader niet deed", vat haar dochter en huidig herbergier Hen drina van Cranenburgh samen. „Ik hoef haar ook nooit te vertellen wat ze kan doen. Dat weet ze zelf wel." „Wat heb ik gewerkt", kijkt ze te rug. „En niet als nu hè? We werkten toen zeven dagen per week en heel soms een dag vrij, of een middag." Zeventig jaar zonder onderbreking. Of het moet die keer zijn dat ze ont slag nam. „Ik moest de bediening doen maar dat wilde ik niet. Ik zag nog helemaal vuil van het schoonma ken van de keuken. Toen ben ik weggelopen. Ontslag genomen." Ontslag voor een dag. De vol gende morgen meldde ze zich weer bij de Campveerse Toren. Na zeventig jaar werken, maakt Jo van Cranenburgh een flink deel uit van de bijna vijfhonderd jaar lange geschiedenis van de herberg. Voor schrijver/historicus Henk Li- Wat heb ik gewerkt... Zeven dagen per week en heel soms een dag vrij cher uit Middelburg lag het daarom ook voor de hand dat de jubilaris het eerste exemplaar ont ving van de geschiedsbeschrijving van de Campveerse Toren. Volgens Licher is de toren een van de vier oudste herbergen van Nederland. „Maar echt uniek is dat de lijst her bergiers sinds 2524 helemaal com pleet is." Het boek beschrijft de geschiedenis en toont werken van schilders die zich lieten inspireren door de stoere toren. Ook zijn er bladzijden uit het gastenboek op genomen waarin beroemde gasten schreven en soms tekenden. Van een tekening van Karei Appel, be dankjes van koninklijke gasten tot een bijdrage van Vlaams cabaretier Urbanus 'Dat is hier het tofste frietkot van heel Zeeland'. Het boek in een oplage van driehon derd, wordt aan gasten cadeau ge daan. donderdag 7 juni 2018 'Ik heb een hoop kreeften gekookt' Guido van der Heijden Veere Jo van Cranenburgh (tweede van rechts) krijgt van Henk Licher het eerste exemplaar van het boek met de geschiedenis van de Campveersche Toren. Links naast haar dochter en huidige uitbaatster Hendrina. foto ruben oreel - Jo van Cranenburgh Anis de Jong is regisseur bij theatergezelschap DeltaDua. Dat brengt na gisteravond ook morgenavond de muziek theatervoorstelling Westerling - een broederstrijd op de planken van het Vlissingse Arsenaal theater. René Hoonhorst j Waarom moest deze voorstel ling er komen? I „Ik houd ervan onder de mat ge schoven geschiedenis op te rake len. Niet in de eerste plaats om de rol van Raymond Westerling tijdens de politionele acties in voormalig Nederlands-lndië aan de kaak te stellen, maar vooral om de worste ling van verschillende mensen met beslissingen uit het verleden voel baar te maken: de verschillen en Anis de Jong. overeenkomsten tussen mensen die loyaal aan Nederland waren en zij die vochten voor een zelfstandig Indonesië. Westerling - een broe derstrijd gaat over twee broers, van wie er één als oud-KNIL-militair naar Nederland ging en de ander in Indonesië achterbleef." 2 Is het een strijd tussen goed en kwaad? „Nee, zeker niet. Ik geef geen politiek oordeel. Beide broers kam pen met verschillende gevoelens: angst, schuld, schaamte, maar vooral een gevoel van ontheem ding. Die ontheemding voelt de naar Nederland gekomen Moluk- ker, maar ook de Molukker die in Indonesië achter bleef, wordt ver scheurd door gemengde gevoe lens. Ook Westerling, die in Turkije werd geboren en pas na de verlo ren strijd naar Nederland kwam, zal als derde generatie Turk ten prooi zijn geweest aan ontheemding." 3 Welke rol speelt de Schelde- werf? „Ik kom zelf uit Oost-Souburg en heb nog op de bedrijfsschool van de Schelde gezeten. Mijn vader Herman de Jong werkte er op de aluminiumafdeling. De teloorgang van De Schelde is een metafoor voor het verval van Indonesië. Het faillissement van het scheep vaartbedrijf loopt parallel met het faillissement van verschillende idealen." 4 Is het muziektheaterstuk speciaal geschreven of be doeld voor Molukse Neder landers? „Absoluut niet. De voorstelling gaat niet over de ideale Republiek Ma- luku Selatan, maar over de vraag 'waar strijd je voor?' Waar wil je voor staan en wat wil je bereiken? Dat zijn vragen, die iedereen aan gaan en gelukkig hebben we tij dens de tournee de afgelopen maanden een gemêleerd publiek in de zaal gehad." 5 De matineevoorstelling van middag (donderdag) voor jongeren is afgelast, gaat de discussie nog wel door? „Nou en of. We zitten wat te laat in het schooljaar om middelbare scholieren en studenten klassikaal te laten komen. Maar de discussie in het Arsenaaltheater gaat don derdagavond vanaf zeven uur ge woon door. De discussie over idea len en ieders strijd om doelen te bereiken, is niet alleen voor jonge ren, maar ook voor ouderen toe gankelijk. Net als de voorstelling vrijdagavond. Ik zou zeggen: komt allen."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 33